Όπως κάθε χρόνο την Πέμπτη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος πανηγυρίζει η ιστορική Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά Βεροίας επί τη εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια Πανήγυρη της Μονής.
Το εσπέρας της Πέμπτης, 9ης Μαΐου, στο καθολικό της Ιεράς Μονής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο και στο τέλος χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη τον εγγεγραμμένο αδελφό της Ιεράς Μονής π. Νέστορα Μπαρλακόπουλο, εφημέριο της ενορίας της Επισκοπής Αλεξανδρείας.
Πριν την έναρξη του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής η ένδυση του Αρχιερέως και εν συνεχεία ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων, επικεφαλής της μοναστικής αδελφότητος στην οποία ανήκει και εγκαταβιεί, μετέβη εν πομπή στο καθολικό.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρανῶν ὁ Δεσπότης, ἐπί σοί τετέλεκε … Πανάμωμε».
Μετά τό μέγιστο θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, τοῦ ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς πίστεώς μας, πού ἑορτάσαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καί τιμᾶ τά θαύματα τῆς Παναγίας Μητέρας του.
Καί ἐάν ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή του χάρισε ζωή ὄχι μόνο «τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι», ἀλλά καί σέ ὅλους ὅσοι ἦταν «νεκροί τῇ ἁμαρτίᾳ», κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος χαρίζει μέ τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ζωή στούς ἀσθενεῖς καί τούς πάσχοντες πού προστρέχουν στή χάρη της.
Καί ὡς Μητέρα τῆς Ζωῆς, τοῦ Κυρίου μας δηλαδή Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀποδεικνύεται μέ τή σειρά της ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, ἀπό τήν ὁποία ὁ κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀρύεται χάρη καί ἴαση τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχικῶν του παθῶν καί ἀσθενειῶν.
Ἀναρίθμητα εἶναι τά θαύματα πού ἀναφέρονται ὅτι ἐπιτέλεσε ἡ Χάρη της στό ἱστορικό ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στήν Κωνσταντινούπολη. Πολυάριθμα εἶναι ὅμως ἀσφαλῶς καί ὅσα παρέμειναν καί παραμένουν ἄγνωστα, ἀλλά καί ὅσα συνεχίζει νά ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία μας, θεραπεύοντας ὅσους ζητοῦν τή βοήθειά της καί ὅσους καταφεύγουν στήν προστασία της.
Ἄλλωστε τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, καί γιά τά ὁποῖα τήν τιμοῦμε σήμερα δέν εἶναι τά μόνα. Ἡ ἴδια ἡ ὕπαρξη καί ἡ ζωή τῆς Παναγίας μας εἶναι ἕνα θαῦμα, εἶναι μία θαυμαστή παρέκκλιση τῶν ὅρων τῆς φύσεως πού ἀποδεικνύει ὅτι «ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις».
Θαῦμα ἦταν ἡ γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πού ἔλυσε τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας τῶν δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, οἱ ὁποῖοι παρά τή μεγάλη ἡλικία τους παρακαλοῦσαν τόν Θεό νά τούς χαρίσει ἕνα παιδί.
Θαῦμα ἦταν καί ἡ παραμονή τῆς Παναγίας γιά ἀρκετά χρόνια στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, μέχρι τήν ἐνηλικίωσή της.
Θαῦμα ἦταν καί ὁ Εὐαγγελισμός της ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἀλλά καί ἡ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου γέννηση ἀπό τά σπλάγχνα της τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Θαῦμα ἦταν ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἦταν καί πρό τόκου παρθένος ἀλλά καί παρέμεινε καί μετά τόκον παρθένος.
Θαῦμα ἦταν ἀκόμη ἡ ἐκ περάτων τῆς γῆς συνάθροιση τῶν μαθητῶν τοῦ Υἱοῦ της στή Γεθσημανῆ γιά νά συνοδεύσουν τό ἄχραντο σῶμα της στόν τάφο, ἀλλά καί ἀκόμη μεγαλύτερο ἡ διαρκής μέριμνά της γιά τούς ἀνθρώπους καί ἡ ἀνύστακτη μεσίτεια της γιά ἐμᾶς στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της.
Καί σέ ὅλα αὐτά τά θαύματα προστίθενται καί ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ μέ τή δύναμη τοῦ Υἱοῦ της ἡ Παναγία, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, καί γιά τά ὁποῖα ἀκούσαμε πρό ὀλίγου νά ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος λέγοντας: «Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρανῶν ὁ Δεσπότης, ἐπί σοί τετέλεκε … Πανάμωμε».
Εἶναι τόση μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας πρός τήν Παναγία Μητέρα του, ὥστε δέν ὑπάρχει τίποτε πού νά τοῦ ζητᾶ Ἐκείνη καί νά μήν πραγματοποιεῖται. Καί δέν πραγματοποιοῦνται ὅλα αὐτά τά θαύματα γιά τήν Παναγία μας, ἡ ὁποία δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίποτε, ἐφόσον ἀπολαμβάνει τή δόξα πού τῆς χάρισε ὁ Κύριός μας πλησίον του, ἀλλά πραγματοποιοῦνται γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους πού τά ἔχουμε ἀνάγκη καί τῆς τά ζητοῦμε.
Πόσο εὐγνώμονες πρέπει νά εἴμεθα καί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στόν Υἱό της καί Κύριό μας, γιά ὅλα ὅσα μᾶς χαρίζει, καί γι᾽ αὐτά πού τῆς ζητοῦμε ἀλλά καί γι᾽ αὐτά πού μᾶς προσφέρει μέ τή μητρική της ἀγάπη, χωρίς κἄν νά τά γνωρίζουμε ἤ νά τῆς τά ζητοῦμε, ἀλλά καί πόσο πρέπει νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τήν ἀγάπη μας γιά τίς ἄπειρες δωρεές της!
Καί ἄν ὁ Υἱός της, ὁ Κύριός μας, ἐκφράζει τήν ἀγάπη του στήν Παναγία Μητέρα του, ἀνταποκρινόμενος σέ ὅλα τά αἰτήματά της γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων, πόσο περισσότερο ὀφείλουμε ἐμεῖς νά τῆς ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, ὅπως ἔκανε καί ἡ ἴδια.
Διότι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐπιθυμεῖ διακαῶς τή σωτηρία μας. Χαίρεται νά βλέπει τήν προσπάθειά μας νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου μας. Καί εἶναι πρόθυμη νά ἀνταποκριθεῖ σέ κάθε μας αἴτημα, ὅταν ἐμεῖς ἀγωνιζόμεθα νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιδιώκουμε νά ἐπιτύχουμε μέ τή βοήθειά της τή σωτηρία μας.
Ἄς μήν διστάζουμε, λοιπόν, νά ἀναθέτουμε στή μητρική ἀγάπη τῆς Παναγίας μας ὅλα τά αἰτήματα καί ὅλα τά προβλήματά μας, τίς ἀσθένειες καί τίς ἀδυναμίες μας, καί ἄς τήν παρακαλοῦμε νά τίς θεραπεύει, προσπαθώντας καί ἐμεῖς νά τήν εὐαρεστοῦμε, ἐπιδιώκοντας νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς της καί τῆς ὑπακοῆς της στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, ὥστε νά ἔχουμε πλούσια τή χάρη καί τήν εὐλογία της.
