Την Τρίτη της Διακαινησίμου 7 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Μονοσπίτων για την εορτή των Αγίων Μεγαλομαρτύρων Τιμοθέου και Μαύρας, η μνήμη των οποίων εορτάζεται ιδιαιτέρως στην ενορία.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἥπλωσε Χριστός χεῖρας ἐν Σταυρῷ πάλαι, ἥπλωσε καί νῦν Μαύρα σύν Τιμοθέῳ».
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἴδαμε τόν Χριστό κρεμάμενο ἐπί τοῦ Σταυροῦ γιά τή σωτηρία μας καί τόν ἀκούσαμε νά λέγει στούς μαθητές του ὅτι, ὅποιοι ἐπιθυμοῦν νά καθίσουν ἐκ δεξιῶν καί ἐξ ἀριστερῶν τοῦ θρόνου τῆς δόξης του, θά πρέπει νά τόν ἀκολουθήσουν στόν δρόμο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυσίας.
Kαί σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη δύο ἁγίων συζύγων πού ἀκολούθησαν τήν προτροπή τοῦ Χριστοῦ καί μιμήθηκαν τό πάθος του, προκειμένου νά μήν ἀρνηθοῦν τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τους στόν σωτήρα καί λυτρωτή τῶν ψυχῶν μας.
Τιμᾶ τούς ἁγίους Τιμόθεο καί Μαύρα, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν στά χρόνια τῶν διωγμῶν, ἀλλά γνώρισαν τό εὐαγγέλιο καί ἑλκύσθηκαν ἀπό τόν Χριστό, τόν πίστευσαν καί τόν ἀγάπησαν καί ἀγωνίσθηκαν γιά νά ἀνταποκριθοῦν στήν πρόσκληση τῆς ἁγιότητος πού ἀπευθύνει ὁ Χριστός σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Καί αὐτή τήν ἁγιότητα ἔβαλαν ὡς στόχο καί σκοπό τῆς ζωῆς τους, ἔτσι ὥστε τίποτε δέν στάθηκε ἱκανό νά τούς ἀπομακρύνει ἀπό αὐτήν: οὔτε ὁ γάμος, οὔτε ἡ συζυγία, οὔτε οἱ πειρασμοί τοῦ κόσμου, οὔτε οἱ ἀπειλές, οὔτε οἱ ἐκφοβισμοί, οὔτε ὁ θάνατος, γιατί συμμεριζόταν τήν πίστη τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, πού διακήρυττε ὅτι τίποτε δέν μπορεῖ νά τόν χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Ἔτσι ἔφθασαν μέχρι τό μαρτύριο καί ἀξιώθηκαν νά ὑποστοῦν τόν διά σταυροῦ θάνατο καί νά λάβουν ἀπό τά χέρια τοῦ ἀθλοθέτου καί ἀγωνοθέτου Θεοῦ τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἡ ἐμμονή τῶν δύο ἑορταζομένων ἁγίων στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ μέχρις αἵματος ἀπαντᾶ σέ ὅλους ἐμᾶς πού νομίζουμε ὅτι ἡ ἁγιότητα εἶναι ἕνας στόχος πού δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε εὔκολα. Σέ ὅλους ἐμᾶς πού νομίζουμε ὅτι ἡ ἁγιότητα εἶναι μόνο γιά ἐκείνους πού ἀφιερώνονται στόν Θεό, πού γίνονται κληρικοί καί μοναχοί, καί ὄχι γιά αὐτούς πού ζοῦν στόν κόσμο, πού ἔχουν οἰκογένεια καί παιδιά, πού ἔχουν ἐπάγγελμα καί ἐργάζονται.
Ὅμως ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ φανέρωση τοῦ Χριστοῦ μέσα μας, εἶναι ἡ φανέρωση τοῦ Χριστοῦ μέσα ἀπό τή ζωή μας στόν κόσμο.
Ἄν, λοιπόν, ἐμεῖς θέλουμε νά ζοῦμε ὅπως ὁ Χριστός, ἄν θέλουμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του, ἄν θέλουμε νά τόν ἔχουμε μέσα στήν ψυχή μας καί τήν καρδιά μας, τότε τίποτε δέν μᾶς ἐνοχλεῖ καί τίποτε δέν μᾶς ἐμποδίζει νά τό ἐπιτύχουμε, ὅπου καί ὅπως καί ἄν ζοῦμε. Καί αὐτό ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικά ἀπό ἐμᾶς καί ἀπό τή θέλησή μας.
Ἀρκεῖ νά μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι ἕνα ἰδανικό, δέν εἶναι ἕνας κανόνας ἤ ἕνας νόμος, ἀλλά εἶναι μία πρόσκληση γιά ὅλους μας. Εἶναι μία πρόσκληση γιά νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωῇ καί νά κοινωνήσουμε μέ τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, νά κοινωνήσουμε μέ αὐτές τίς ἱερές μορφές πού τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε, πού ἀσπαζόμαστε τήν εἰκόνα τους καί προσκυνοῦμε τά τίμια λείψανά τους, αὐτούς πού ἀνάβουμε κερί ἐνώπιόν τους καί ἐπικαλούμεθα τή μεσιτεία τους.
Ὁ Θεός καλώντας ὅλους μας νά μετάσχουμε στήν ἁγιότητα, μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα νά γίνουμε καί ἐμεῖς φίλοι τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι του. Καί ἄν μᾶς τιμᾶ καί μᾶς κολακεύει ἡ φιλία καί ἡ οἰκειότητα μέ ὑψηλά ἱστάμενα πρόσωπα, πολύ περισσότερο μᾶς τιμᾶ ἡ φιλία καί ἡ οἰκειότητά μας μέ τόν Θεό καί τούς ἁγίους.
Καί ἄν θελήσουμε νά ἀποδεχθοῦμε αὐτή τήν κλήση τῆς ἁγιότητος πού μᾶς ἀπευθύνει ὁ Θεός, ἄν θελήσουμε νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του, τότε θά ἔχουμε βοηθούς καί συμπαραστάτες τούς ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὁλοκληρώσει τή δική τους προσπάθεια καί γνωρίζουν τόν τρόπο καί τίς δυσκολίες τίς ὁποῖες ἀντιμετωπίζει ὁ χριστιανός πού ἀγωνίζεται μέσα στόν κόσμο, μέσα στίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς καί τῆς δικῆς μας ἐποχῆς, πού δέν εἶναι περισσότερες ἀπό τίς δυσκολίες πού ἀντιμετώπιζαν ἐκεῖνοι, γιατί ἀπό ἐμᾶς δέν ζητᾶ κανείς νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη ἤ νά μαρτυρήσουμε γι᾽αὐτήν.
Θά πρέπει ὅμως νά μήν τήν ἀρνούμεθα μόνοι μας, νά μήν τήν ἀπεμπολοῦμε ἀπό ἀμέλεια καί ραθυμία, ἀλλά νά μένουμε ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι σ᾽ αὐτήν, καί ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τῶν ἁγίων πού ἔχει θέσει ἡ Ἐκκλησία μας κάθε ἡμέρα ὡς ὁδοδεῖκτες στή ζωή μας, νά βαδίζουμε τόν δρόμο τῆς ἁγιότητος πού βάδισαν καί οἱ ἅγιοι τούς ὁποίους τιμοῦμε σήμερα, ἰδιαίτερα ἐδῶ στόν ναό σας, ὁ ἅγιος Τιμόθεος καί ἡ ἁγία Μαύρα, ἡ χάρη τῶν ὁποίων εὔχομαι νά μᾶς σκέπει ὅλους πάντοτε καί νά μᾶς καθοδηγεῖ στή ζωή μας.
