Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στη Βέροια

Τη Δευτέρα της Διακαινησίμου 6 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ευχήθηκε στον εορτάζοντα Ιεροδιάκονο της Μητροπόλεως π. Γεώργιο Φρασαριώτη, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Οὗτος γάρ ὡς καλός στρατιώτης ἠνδρίσατο κατά τυράννων καί τού­τους κατῄσχυνε», ψάλλει σήμερα, Δευτέρα τοῦ Πάσχα, πανηγυρικά ἡ Ἐκκλησία μας, τι­μών­τας τόν ἅγιο μεγα­λο­μάρ­τυρα Γεώργιο, τόν μάρ­τυρα τῆς Ἀνα­στά­σε­ως καί μιμητή τοῦ Χρι­στοῦ. Τόν τιμᾶ, για­τί, ὅπως γράφει ὁ ἱερός ὑ­μνογράφος, ὄρ­θω­σε μέ γεν­ναιότητα τό ἀνά­στη­μά του ἐνώπιον τῶν τυράννων καί τούς ντρό­­πιασε καί τούς νί­κη­σε. «Ἠνδρίσατο κατά τυράννων καί τούτους κα­τῄ­σχυνε».

Ποιοί ἦταν ὅμως οἱ τύ­­ραννοι πού νί­κησε ὁ ἅγιος Γεώρ­γιος καί πῶς τούς κατῄ­σχυ­νε;

Ἦταν ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας Διο­κλη­τια­νός, ὁ ὑπο­στη­­ρι­κτής τῶν εἰδώ­λων καί πο­λέμιος τοῦ Χρι­στοῦ καί τῆς πίστε­ως, ὁ ὁποῖος δέν ἀρ­κέ­σθηκε στό γε­γονός ὅτι ὁ ἅγιος Γεώρ­γιος ἦταν ἕνας γενναῖ­ος καί ἱκα­νός ἀξιωμα­τι­κός τοῦ στρατοῦ του, ἀλλά ἤθε­λε νά τόν ἀναγκάσει νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά θυ­σιά­σει στά εἴδω­λα. Γιά τόν σκοπό αὐτό χρη­σιμοποίησε κά­θε εἴ­δους βασανι­στή­ρια, ἀντιμετώπισε ὅμως μέ τή σειρά του τήν ἀκλό­νη­τη πίστη τοῦ ἁγίου, ὁ ὁποῖος ὄχι μό­νο ἔμεινε σταθερός στήν πίστη του στόν Χριστό, ἀλλά κα­τόρ­θω­σε νά κρημνί­σει καί τά ἀ­γάλματα τῶν ψεύτι­κων θεῶν πού τοῦ ζη­τοῦσε ὁ Διο­κλη­τι­ανός νά λα­τρεύ­­σει καί, τό κυριό­τε­ρο, κατόρθωσε νά μετα­στρέ­­ψει στήν πί­στη τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἴδια τή σύζυγό του αὐτο­κρά­τορος, τήν Ἀλε­ξάν­δρα, πού φυ­λακί­σθη­κε καί μαρτύρησε τελικά γιά τόν Χριστό.

Μέ αὐτόν τόν τρόπο κατῄσχυνε ὁ ἅγιος Γεώργιος τόν Διο­κλητιανό καί τά εἴδωλά του! Καί δέν ἦταν τά μό­να, γιατί μαζί τους  κα­τῄσυχνε καί τούς μά­γους καί τούς φαρ­μα­­κούς, πού ἀντί νά δηλη­τηριάσουν τόν ἅγιο Γε­ώργιο μέ τά μαγικά πού ἑτοίμασαν, δηλητη­ριά­σθη­καν καί ἐξευ­τε­λί­σθη­καν οἱ ἴδιοι.

Ὅλα αὐτά τά ἐπέ­τυχε ὁ ἅγιος Γεώρ­γιος, γιατί προηγουμένως εἶ­χε ἐπιτύχει νά καται­σχύνει μέσα στήν ψυχή του τόν ἐφευρέτη καί ἀρχηγό ὅλων αὐτῶν τῶν κακῶν, τόν τύ­ραν­νο ὅλων τῶν ἀνθρώ­πων, τόν ἀντικείμενο διάβολο.

Τόν εἶχε νίκη­σε μέ τόν προσωπικό του ἀγώνα νά ἀκο­λου­θήσει μιά ζωή πίστεως καί ἀρε­τῆς, μιά ζωή ἀπο­λύτου ἀφοσιώσεως στόν Χρι­στό. Τόν εἶχε νίκη­σε, γιατί καί γιά τόν ἅγιο Γεώρ­γιο ἴσχυαν τά λό­για τοῦ ἀποστόλου Παύλου «πάντα ἡγοῦ­μαι σκύ­βαλα εἶναι ἵνα Χρι­στόν κερδίσω».

Ἔτσι κατῄσχυνε πρῶ­τα τή δύνα­μη τοῦ δια­βόλου μέ τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Ἀνα­στάν­τος Κυρίου, ὁ ὁ­ποῖ­ος συνέτριψε γιά χάρη μας τό κράτος καί τή δύ­να­μή του καί μᾶς προέ­τρε­ψε νά ἀντλοῦμε θάρ­­ρος ἀπό τή δική του δύναμη καί ἀπό τή δική του νί­κη γιά νά νικοῦμε καί ἐ­μεῖς τόν κόσμο καί τόν ἀν­τικεί­μενο διάβολο.

Καί ὅταν νικήσει ὁ ἄν­θρω­πος μέσα του τόν διά­βολο, ὅταν ἀκυ­ρώ­σει τά βέλη τοῦ πονηροῦ, ὅ­ταν τόν ἐξευτελίσει, μένο­ν­τας ἀκλόνη­τος στήν πί­στη καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τότε δέν ἔχει νά φοβηθεῖ τίποτε στή ζωή του. Τότε καμία θλί­ψη δέν μπορεῖ νά τόν στενο­χω­ρήσει, κα­μία δοκιμασία δέν μπο­ρεῖ νά τόν καταβάλει, κανένας πειρα­σμός δέν μπορεῖ νά τόν παρα­σύ­ρει, κανένας φόβος δέν μπορεῖ νά τοῦ ἀφαι­ρέ­σει τή χαρά, κανένα μαρ­­τύριο δέν μπορεῖ νά τόν λυγίσει, καμία δυ­σκο­λία δέν μπορεῖ νά τόν φέρει σέ ἀπόγνωση, κανένας θάνα­τος δέν μπορεῖ νά τοῦ στερήσει τή ζωή. Γιατί στόν ἄν­θρωπο πού νικᾶ τόν διά­­βολο καί τήν ἁ­μαρ­τία μέ τή δύναμη τοῦ ἀναστημένου Χρι­στοῦ ἐφαρμόζεται ὁ λόγος του: «θαρσεῖ­τε, ἐγώ νε­νί­κηκα τόν κόσμον».

Καί ἐάν ὁ ἅγιος Γεώρ­γιος τό ἐπέ­τυχε, ὥστε νά τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί ἀπό ὅλους τούς πιστούς αἰ­ῶ­νες τώρα σέ ὅλη τήν οἰκουμένη ὡς με­γαλο­μάρτυς καί κατ᾽ ἐξο­χήν μάρτυς τῆς Ἀναστά­σε­ως τοῦ Κυρίου μας, μπο­ροῦ­με καί ἐμεῖς νά ἀκολουθή­σου­με τό παρά­δειγμα τῆς ζωῆς καί τοῦ μαρτυρίου του. Καί παρά τίς δυ­σκο­λίες τοῦ σύγχρονου κό­σμου, παρά τούς πει­ρασμούς καί τίς ἀντιξο­ό­τητες πού συναντοῦμε καί προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν πίστη στόν Χριστό, πα­ρά τήν ἀγάπη σ᾽ Αὐ­τόν πού ψυχράθηκε στίς ψυ­­χές πολ­λῶν στήν ἐπο­χή μας, μποροῦμε νά αὐ­ξή­σουμε τήν πίστη μας καί νά ἀνα­θερμάνουμε τήν ἀ­γάπη μας πρός τόν ἀναστάντα Κύριο, καί ὡς «καλοί στρα­τι­ῶ­τες Ἰησοῦ Χρι­στοῦ», ἐν­δεδυμένοι τήν πνευ­μα­τι­κή πανοπλία τοῦ Θε­οῦ νά ἀν­τιστα­θοῦμε «πρός τάς μεθο­δείας τοῦ δια­­βόλου» καί νά παλαί­ψου­με «πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας … πρός τά πνευματικά τῆς πονη­ρί­ας ἐν τοῖς ἐπου­ρα­νί­οις», γιά νά τίς νι­κή­σου­­με καί ἐμεῖς μέ τίς πρε­σβεῖες τοῦ ἁγίου με­γα­λομάρτυρος Γεωρ­γίου, τόν ὁποῖο ἑορτάσαμε σήμερα ἐδῶ, στόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό του, ἀλλά καί μέ τή δύνα­μη τοῦ ἀνα­στάντος Χριστοῦ.