Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Φιλόλογος
Πλησιάζει η Μεγάλη Εβδομάδα (ΜΕ.) που οι Χριστιανοί θα σπεύσουν στους Ναούς να παρακολουθήσουν τις ακολουθίες των παθών. Το Σάββατο με την ανάσταση του Λαζάρου θα έχουμε την προκαταβολή της ελπίδας για την τελική νίκη του θανάτου. Την Κυριακή Των Βαΐων ανοίγει η αυλαία και οι χριστιανοί θα ακούσουν το « Ερχόμενος ο κύριος προς το εκούσιον πάθος» και με πολλή κατάνυξη θα προσευχόμενοι θα συμμετέχουν στο θείο πάθος.
Με το αποκορύφωμα της Μ. Παρασκευής θα ακολουθήσει το δράμα της Σταύρωσης για να νιώσουμε όλοι τη λύτρωση των προσωπικών μας παθών. Και με την Ανάσταση του θα σημάνει ιαχή της νίκης. Ταυτόχρονα θα βασανίζει τους χριστιανούς , η έμμονη ιδέα, γιατί θανατώθηκε ο Ιησούς ο Ναζωραίος, ένας Εβραίος , ο οποίος τόσο πολύ αγάπησε το λαό του? Θα συμμετάσχουμε σε όλες τις σκηνές του μαρτυρίου από πίστη στον Θεάνθρωπο και από αγάπη προς το πάσχοντα αθώο άνθρωπο.
Οι χριστιανοί κατηγορούν με τα θρηνητικά τους τροπάρια της Μ Εβδομάδος το λαό των Εβραίων που βαρύνεται για το θάνατο ενός Αθώου δασκάλου της αγάπης ,που μόνο καλές υπηρεσίες πρόσφερε ,θεραπεύοντας ασθενείς, λεπρούς, τυφλούς και ανασταίνοντας νεκρούς προς χαρά του λαού της Ιουδαίας. Η απορία «του μεγάλου Γιατί? πάντα θα ηχεί στο νου και την καρδιά των Χριστιανών».
Η ιστορία του εβραϊκού βυθίζεται στο απώτερο βάθος της προϊστορίας των 6.000 χρόνων. Το 1700 π.χ. αρχίζει η ορατή πλευρά της ιστορίας με τον Αβραάμ ,τον μεγάλο Πατριάρχη της εβραϊκής φυλής αρχίζει η ιστορία από την πόλη Ουρ της Χαλδαίας. Η γενιά και οι απόγονοί του θα περάσουν από τη Γη Χαναάν και με συνθήκες πείνας θα οδηγηθούν στην Αίγυπτο να ζουν αιχμάλωτοι. Εκεί θα μείνουν για πολλούς αιώνες . Από εκεί με αρχηγό τον Αιγύπτιο Μωυσή ( δεν ήταν Εβραίος) με εντολή του Θεού του Μωυσή θα εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη Γη της επαγγελίας ,που τους υποσχέθηκε ο Θεός. Θα διωχθούν από τους Ρωμαίους το 70 μ. χ. και θα διασκορπιστουν σε όλο τον κόσμο όπου θα αναδειχτούν σε οικονομικούς παράγοντες στις χώρες εγκαταστάσεις. Η νοσταλγία και το ασίγαστο πάθος τους θα βαρύνει τις συνειδήσεις τους μακριά από την ιστορική τους πατρίδα. Την Ιερουσαλήμ.
Όταν το 1948,μετά τη λήξη του Β’ Π’ Πολέμου ο ΟΗΕ αποφάσισε την ίδρυση του εβραϊκού κράτους με Πρωτεύουσα το Τελ Αβίβ. Από τότε μέχρι σήμερα αμύνονται στ Αραβική κράτη ( Παλαιστίνιοι) να διατηρήσουν τη μήτρα της γενέτειρας γης των προγόνων τους ,όπου έζησαν 1.300 χρόνια περίπου με την προσμονή του Μεσσία. Γιατί όμως, όταν ήλθε τον τιμώρησαν με ταπεινωτικό θάνατο? Είναι το μεγάλο ερώτημα που πλανάται και στους δύο λαούς.. Στην ερώτηση «Γιατί δεν είμαστε Χριστιανοί» κάποιος Εβραίος γράφει: «Αν και όλοι οι μαθητές του Ιησού ήταν Εβραίοι, δεν μπορούσαν να πείσουν τους συμπατριώτες τους Εβραίους με τις διδασκαλίες τους. Ο εβραϊκός λαός βαρύνεται από το δικό του Εθνικό άγος. Από το 70 μ. χ. είναι σκόρπιοι σε όλο τον κόσμο. Φαίνεται η κατάρα: το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών θα τους ακολουθεί.
Το ελληνικό Έθνος ακολουθεί παράλληλο ιστορικό δρόμο. Οι ρίζες της εγκατάστασης φυλών –λαών της σημερινής Ελλάδας βυθίζονται στο βάθος της προϊστορίας των 7.000-6.000 ετών. Με την κάθοδο των Δωριέων γύρο στο 1200 π. χ. ξεκαθαρίζει το τοπίο και καταγράφουμε έκτοτε τις μεταξύ τους διαφορές. Εκείνο όμως που σήμερα, μας ενδιαφέρει είναι ότι ύστερα από 4 αιώνες ( 800) περίπου π. χ. ο Ελληνισμός κάνει τη μεγάλη έξοδο στις γύρω από το Αιγαίο Χώρες. Οι Έλληνες στους χρόνους που ακολούθησαν τους γνώρισαν παλαιότερους πολιτισμούς από τους οποίους τρύγησαν τους εύχυμους καρπούς που είχαν. Με την δημιουργική αφομοίωση των ξένων στοιχείων κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα δικό τους γηγενή πολιτισμό στον οποίο θα στηριχθούν τα ευρωπαϊκά κράτη. Οι εξελίξεις με το Μ. Αλέξανδρο θα ενισχύσουν αυτό το άπλωμα των Ελλήνων και μαζί τους την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Όταν ο Χριστιανισμός συμφιλιώθηκε με τον αρχαίο κλασσικό πολιτισμό θα ισχυροποιηθούν οι κανόνες μετάδοσης της γλώσσας με ανοικτούς τους ορίζοντες του ελληνικού πλούτου. Ύστερα από πολλά χρόνια άρχισε η κατάρρευση. Σκλαβιά, σφαγές, είναι τα δεινά που θα τον οδηγήσουν στη συρρίκνωση, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα επικίνδυνα.
Ποια είναι η αιτία που καθοδηγεί τα καταστροφικά νήματα του ελληνικού Έθνους να συμβαίνουν όλα αυτά.. Η ευφυΐα του έλληνα έχει αποδειχτεί με τις ανακαλύψεις από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ο Πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έχει άλλη άποψη για τους Έλληνες ( 17 Φεβρουαρίου 2005. «ΛΑΟ»). «Είμαστε επιπόλαιοι, αμελείς, αδικαιολογήτως αισιόδοξοι, οπαδοί της ήσσονος προσπάθειας ….απείθαρχοι, αγενείς, ανεύθυνοι και άλλα.». Πιστεύω τα χαρακτηριστικά του στοιχεία προσεγγίζουν τους σημερινούς Έλληνες.. Πιστεύω ότι ο κρατικός ιστός της Ελλάδας για πολλά χρόνια βρίσκονται σε μεγάλη παρακμή. Η Ελλάδα είναι βαριά άρρωστη και αργοπεθαίνει. Ως έλληνες χάσαμε τον προσδιορισμό και το ιστορικό παρελθόν της.
Τελικά μήπως βαραίνει και εμάς το εθνικό Άγος των αρχαίων Ελλήνων?. Έχουμε Θανατώσει το 400 π.χ. . τον μεγαλύτερο σοφό και δίκαιο άνθρωπο της ανθρωπότητας, το ΣΩΚΡΆΤΗ Οι ξένοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι, επειδή οι πρόγονοί μας καταδίκασαν έναν αθώο, αυστηρό τηρητή των νόμων που αυτοί συνέτασσαν. Ο Σωκράτης θύμισε στους δικαστές του ότι η αφύπνιση θα προέλθει από κάποια ανώτερη δύναμη έξω από τις ανθρώπινες δυνατότητες.
