Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης
Η καθιέρωση των ονομασιών στους δρόμους και στις πλατείες των πόλεων, εξυπηρέτησε καταρχήν την πρακτική αναγκαιότητα του καθορισμού των διευθύνσεων των κατοίκων και την διευκόλυνση διακίνησης της αλληλογραφίας.
Στην διάρκεια της ιστορικής διαδρομής οι επιλογές των ονομάτων που δίδονταν στους δρόμους και τις πλατείες υπαγορεύονταν, όχι σπάνια και από σκοπιμότητες ως επί το πλείστον πολιτικές, που εκδηλώνονταν και με περιστασιακές αλλαγές.
Γενικώς παραδεκτό είναι ότι δια της ονομασίας μιας οδού η πλατείας, αποδίδεται ιδιαίτερη τιμή στο πρόσωπο, το γεγονός, την έννοια ή την γεωγραφική αναφορά που προσδιορίζεται με το όνομα.
Κυριαρχεί δε η αντίληψη ότι όσο πιο μεγάλος, πολυσύχναστος και κεντρικός είναι ο δρόμος τόσο μεγαλύτερη τιμή αποδίδεται στο όνομα το οποίο φέρει.
Οι κάτοικοι η οι επισκέπτες των πόλεων, καθώς τις περιδιαβαίνουν σε όλη τους την έκταση, συναντούν πλειάδα ονομάτων εκ των οποίων τα περισσότερα είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα ονόματα αυτά αφορούν δευτερεύουσες μορφές της ιστορίας και της μυθολογίας, απομονωμένες γεωγραφικές περιοχές, ξεχασμένα ίσως γεγονότα και δυσπρόσιτες έννοιες για μη ειδικούς γνώστες.
Ιδιαίτερο πρόβλημα αναγνώρισης του περιεχομένου κάθε ονομασίας αντιμετωπίζουν οι νέοι μας, καθόσον οι γνώσεις που απαιτούνται προς τούτο δεν παρέχονται από το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα.
Πρόβλημα επίσης αντιμετωπίζουν οι μη μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής αλλά και οι διερχόμενοι, με τις ονομασίες που αφορούν την τοπική ιστορία και γεωγραφία.
Εμφανής επομένως προκύπτει η εκπαιδευτική αναγκαιότητα που ενέχεται στα ονόματα των δρόμων και των πλατειών.
Αυτή μπορεί να εξυπηρετηθεί άμεσα με την ανάρτηση πινακίδων σε επίλεκτα εμφανή σημεία κάθε δρόμου και πλατείας, στις οποίες κάτω από την ονομασία θα υπάρχει σύντομη επεξήγηση. π.χ. ΟΔΟΣ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΝΑΚΙΑ (Πρωτοπόροι φωτογράφοι και κινηματογραφιστές), ΟΔΟΣ ΠΥΘΙΑΣ (Ιέρεια του Μαντείου των αρχαίων Δελφών), ΟΔΟΣ 16ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Ημέρα απελευθέρωσης της Βέροιας), ΟΔΟΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ (Αρχαία Ελληνική πόλη στην Σικελία), ΟΔΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ (Απόκρυφες θρησκευτικές τελετές στην αρχαία Ελευσίνα), ΟΔΟΣ ΘΕΑΝΩΣ ΖΩΓΙΟΠΟΥΛΟΥ (Δωρήτρια της Βέροιας) κλπ.
Με τον τρόπο αυτό οι ονομασίες των δρόμων και των πλατειών θα αποκτήσουν ένα ουσιαστικό περιεχόμενο πέραν της τυπικής αναγραφής και θα διαδραματίσουν ένα σοβαρό εκπαιδευτικό ρόλο για όλους όσους περιδιαβαίνουν τις περιοχές της πόλης που διαμένουν η επισκέπτονται.
Αποτελεί αξίωμα άλλωστε ότι η γνώση αποτελεί δύναμη και γεννά πλούτο, όχι μόνο σε αυτόν που την κατέχει αλλά και στο κοινωνικό σύνολο.
