Το απόγευμα της Δευτέρας, 1ης Απριλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέφερε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας Αργυρής της Νεομάρτυρος, η μνήμη της οποίας εορτάζεται πανηγυρικά κάθε χρόνο στην ενορία της Παναγίας.
Ακολούθως τελέστηκε Εσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία, στην οποία προεξήρχε ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος, Γραμματέας της Ιεράς μας Μητροπόλεως και συμμετείχαν οι εφημέριοι της ενορίας και ο Αρχιδιάκονος της Ιεράς μας Μητροπόλεως, ενώ συμπροσευχόμενος παρέστη στο Ιερό Βήμα (λόγω αφωνίας) ο σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του, την οποία ανέγνωσε ο Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δέ ἐμέ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν».
Τήν ἀνταμοιβή ὅσων ἀγαποῦν τόν Θεό ἀκούσαμε νά προσδιορίζει ὁ ἴδιος διά τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος, στό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν, πού ἀκούσαμε ἀπόψε. Ὁ Θεός δέν ζητᾶ τίποτε ἄλλο ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους παρά μόνο νά τόν ἀγαποῦμε. Καί δέν ζητᾶ τήν ἀγάπη μας γιά κανέναν ἄλλο λόγο παρά μόνον γιατί εἶναι ὁ μοναδικός τρόπος γιά νά τόν πλησιάσουμε καί νά ἑνωθοῦμε μαζί του, καθώς ὁ Θεός, κατά τή διαβεβαίωση εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, εἶναι ἀγάπη. «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί», γράφει.
Δέν ζητᾶ ὁ Θεός ὅμως μόνο ἀπό ἐμᾶς ἀγάπη. Μᾶς προσφέρει καί Ἐκεῖνος τή δική του ἀγάπη, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἀδύναμη καί ἀτελής, ὅπως εἶναι ἡ δική μας, ἀλλά εἶναι τέλεια καί θεία ἀγάπη, χωρίς κάποια ἰδιοτέλεια ἤ σκοπιμότητα, ὅπως συμβαίνει συνήθως μέ τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη, ἀλλά εἰλικρινής καί ἀπέραντη. Καί μᾶς τήν προσφέρει ὁ Θεός γιά νά μᾶς βοηθήσει νά τόν πλησιάσουμε, γιά νά μᾶς παρακινήσει νά τόν ἀγαποῦμε ὅλο καί περισσότερο, γιά νά μᾶς ἑλκύει κοντά του καί νά μᾶς κάνει νά τόν ἐπιθυμοῦμε διαρκῶς, γιά νά προσπαθοῦμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του καί νά κάνουμε ὅ,τι εἶναι δυνατόν γιά νά τόν εὐχαριστοῦμε.
Καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος αἰσθανθεῖ στήν ψυχή του αὐτή τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε τόν ἀναζητᾶ ἀκόμη περισσότερο καί μέ μεγαλύτερη λαχτάρα, καί καμία ἄλλη ἀγάπη ἤ εὐχαρίστηση δέν μπορεῖ νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἀναζήτησή του καί καμία ἄλλη χαρά ἀνθρώπινη ἤ κοσμική δέν μπορεῖ νά τόν ἱκανοποιήσει.
Καί ὁ Θεός ἀνταποκρίνεται στήν ἀναζήτηση τοῦ ἀνθρώπου καί στόν πόθο του νά εἶναι κοντά του προσφέροντάς του τή χάρη του, προσφέροντάς του τίς οὐράνιες δωρεές του.
Αὐτή ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό πλημμύριζε καί τήν ψυχή τῆς ἁγίας νεομάρτυρος Ἀργυρῆς, πού τιμοῦμε ἀπόψε. Καί ἦταν τόσο μεγάλη, ὥστε παρά τή νεαρή της ἡλικία δέν σκέφθηκε οὔτε μία στιγμή νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό προκειμένου νά ἀποφύγει τά βασανιστήρια καί τό μαρτύριο, μέ τά ὁποῖα τήν ἀπειλοῦσε ὁ Τοῦρκος διοικητής. Δέν μποροῦσε νά διανοηθεῖ τή ζωή της μακριά ἀπό τόν Χριστό. Δέν μποροῦσε νά σκεφθεῖ ὅτι εἶναι δυνατόν νά ἀνταλλάξει τή δική του ἀγάπη μέ τήν ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων. Δέν μποροῦσε νά σκεφθεῖ ὅτι ἦταν δυνατόν μέ τή θέλησή της νά χωρισθεῖ ἀπό τόν Θεό, προκειμένου νά ζήσει μερικά χρόνια ἀκόμη.
Πρόσφερε, λοιπόν, ἡ ἁγία Ἀργυρή τήν ἀγάπη της στόν Θεό μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς της, καί ἔλαβε εἰς ἀνταπόδοση τή δική του ἀγάπη, ἡ ὁποία τήν προστάτευε κατά τήν πολυετῆ φυλάκισή της στήν Κωνσταντινούπολη καί τῆς ἔδωσε τή δύναμη καί τήν ὑπομονή νά ἀντέχει τά βασανιστήρια καί τά μαρτύρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν.
Μοναδικός της πόθος καί ἐπιθυμία δέν ἦταν ἄλλος ἀπό αὐτόν τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος διεκήρυττε «ἐπιθυμίαν ἔχω εἰς τό ἀναλῦσαι καί σύν Χριστῷ εἶναι». Καί στήν ἐκζήτηση αὐτή τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ἁγία Ἀργυρή, Ἐκεῖνος ἀνταπέδωσε τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Τήν ἀξίωσε νά θυσιάσει τή ζωή της γιά τήν ἀγάπη του καί τῆς χάρισε τό προνόμιο νά εὑρίσκεται κοντά του στόν οὐρανό, γιά νά ἀπολαμβάνει αἰωνίως τήν παρουσία του καί τά ἀγαθά, τά ὁποῖα ἔχει ἑτοιμάσει γιά ὅσους τόν ἀγαποῦν.
Ὁ Θεός ὅμως τῆς ἔδωσε καί μία ἀκόμη χάρη. Τρία χρόνια μετά τό μαρτύριό της καί τήν ταφή της, οἱ χριστιανοί πού θέλησαν νά κάνουν ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ της λειψάνου, βρῆκαν ἔκπληκτοι ὅτι παρέμενε ἄφθαρτο καί μάλιστα εὐωδίαζε, ἐπιβεβαιώνοντας τήν ὑπόσχεσή τοῦ Θεοῦ, πού ἀκούσαμε προηγουμένως: «Ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δέ ἐμέ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν».
Αὐτή τήν ἀγάπη ἀλλά καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, πού ἀπήλαυσε καί ἀπολαμβάνει ἡ ἁγία νεομάρτυς Ἀργυρή, μποροῦμε νά κερδίσουμε καί ἐμεῖς. Ὄχι βέβαια μέ τό μαρτύριο, ἀλλά μέ τόν πνευματικό μας ἀγώνα καί τήν προσπάθειά μας νά πλησιάσουμε τόν Θεό. Διότι, ἄν ἐκείνη μέ χαρά προσέφερε τόν ἑαυτό της καί τή ζωή της γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί ὑπέμεινε τό μαρτύριο, ἐμεῖς μποροῦμε νά δείξουμε τήν ἀγάπη μας θυσιάζοντας κάποιες μικρές ἤ μεγαλύτερες ἀνέσεις καί ἀπολαύσεις μας, προσπαθώντας νά κόψουμε κάποιες ἀδυναμίες μας, ἀγωνιζόμενοι νά νεκρώσουμε τόν παλαιό ἄνθρωπο, καί ἐπιδιώκοντας νά εὑρισκόμεθα ὅσο μποροῦμε πιό κοντά στόν Θεό, μέ τήν προσευχή, μέ τόν ἐκκλησιασμό μας, μέ τά ἱερά μυστήρια, μέ τήν ὑπακοή στό θέλημά του. Ἔτσι, θά μπορέσουμε καί ἐμεῖς νά λάβουμε τή χάρη πού ὑπόσχεται ὁ Θεός σέ αὐτή τή ζωή, ἀλλά πολύ περισσότερο θά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε μαζί του αἰωνίως, γιατί δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χάρη ἀπό αὐτήν, νά κερδίσουμε δηλαδή τή σωτηρία μας καί νά ζήσουμε αἰωνίως στόν οὐρανό μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους.
