Εγώ που νόμιζα πως θα γινόμουν ναυτικός
πως θα φιλούσα τα κορίτσια στα λιμάνια…
πως θα έστελνα επιταγές εις τους γονείς
και πρόστυχη αλληλογραφία στους
συμμαθητές μου…
πώς τώρα κατετάγην στο στρατό ξηράς
και στα εφ` όπλου λόγχη;
Εγω που δεν αγαπούσα
τα ξένα παραγγέλματα και
τις πειθαρχημένες αοριστίες..
παίζω με τα καραβάκια μου τώρα,
την Αγία Ειρήνη, τον Αι Νικόλα, την
οδηγήτρα Παναγιά,
μόνος μου στη σκάφη
που με σαπούνιζε η μάνα μου
τραγουδώντας…
…μεσ` του Αιγαίου τα νερά Αγγέλοι
φτερουγίζουν…
Αφού εγώ δεν μπόρεσα στο ναυτικό
τουλάχιστον οι άγγελοι
έλεγα μέσα μου, μεσ` του Αιγαίου
τα νερά….
Εγώ, ότι μούδωσε ο ΘΕΟΣ έχω!
Με αδύναμους στίχους
είναι δυνατόν να καταταγείς στο Ναυτικό;
ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ,
Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΦΤΑΙΕΙ…
Γιάννης Ναζλίδης
16 Μαρτίου 2024