Με αισθήματα χαράς το πρωί της Τρίτης, 12ης Μαρτίου 2024, τελέστηκαν τα εγκαίνια του πρώτου Ιερού Παρεκκλησίου προς τιμήν του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου που βρίσκεται στο άβατο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στην αρχή τελέστηκε ο Όρθρος στο καθολικό της Ιεράς Μονής και εν συνεχεία σύμφωνα με το τελετουργικό των εγκαινίων μεταφέρθηκαν λιτανευτικώς τα μαρτυρικά Ιερά Λείψανα στο Ιερό Παρεκκλήσιο, όπου ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, επικεφαλής της μοναστικής αδελφότητος στην οποία ανήκει και εγκαταβιεί, εγκαινίασε τον 49ο Ιερό Θυσιαστήριο της ποιμαντορίας του.
Στην λαμπρή και συγκινητική τελετή μετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γέρων Καισαρείας κ. Θεοφύλακτος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμφιπόλεως κ. Χριστοφόρος.
Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος τελέστηκε ακολούθως η πρώτη Θεία Λειτουργία παρουσία μοναχών από το Άγιον Όρος και από τις μοναστικές αδελφότητες της Ιεράς μας Μητροπόλεως και ευλαβών πιστών, οι οποίοι παρακολουθούσαν τα τελούμενα από οθόνες εκτός του Ιερού Παρεκκλησίου, εξαιτίας της στενότητάς του χώρου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε μνημόσυνο για την 202η επέτειο της Μάχης της Δοβρά (12 Μαρτίου 1822) και τον απαγχονισμό του ηγουμένου της Γερασίμου.
Το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε και λάμπρυνε ο Αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Τσίνογλου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, μετά χορού Ιεροψαλτών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, πνευματικός υιός του Οσίου Γερασίμου, στην ομιλία του συγκινημένος ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἡμέρα μεγίστης χαρᾶς ἀλλά καί βαθυτάτης συγκινήσεως ἡ ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, τοῦ ἀφιερωμένου στόν νέο ὅσιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ὅσιο Γεράσιμο τόν Ὑμνογράφο, τόν Μικραγιαννανίτη.
Πρίν ἀπό ἕνα περίπου χρόνο ἀξιωθήκαμε νά ζήσουμε τή μεγάλη χαρά καί εὐλογία τῆς πολυαναμενόμενης ἁγιοκατατάξεως τοῦ Γέροντος Γερασίμου. Καί σήμερα ζοῦμε μία ἀκόμη, θά ἔλεγα, μεγαλύτερη χαρά καί εὐλογία: τήν τέλεση τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ, τόν ὁποῖο μέ πολλή υἱική ἀγάπη καί βαθύτατο σεβασμό τοῦ ἀφιερώσαμε, τοῦ ναοῦ αὐτοῦ στόν ὁποῖο τελοῦνται οἱ καθημερινές ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Μονῆς μας.
Στό ἑξῆς, λοιπόν, θά αἰσθανόμεθα ἀκόμη ἐντονώτερη τήν παρουσία του ἀνάμεσα μας στή Μονή καί ἰδιαιτέρως στίς ὧρες τῶν Ἀκολουθιῶν. Θά τόν αἰσθανόμεθα νά μᾶς παροτρύνει πατρικά καί μέ πολλή στοργή στήν προσευχή, ὅπως τό ἔκανε ὁ ὅσιος Γεράσιμος καί ἐν ζωῇ, λέγοντάς μας ὅτι «οἱ ἅγιοι, παιδιά μου, εἶναι παρόντες καί μᾶς παρακολουθοῦν καί χαίρονται, ὅταν μᾶς βλέπουν νά προσευχόμεθα, καί μᾶς εὐλογοῦν».
Καί ἄν ὁ ὅσιος Γεράσιμος, ζώντας στή γῆ, ἔβλεπε ὄχι μόνο μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς του, ἀλλά καί μέ τά σωματικά του μάτια τήν Κυρία Θεοτόκο, τήν ἁγία Θεοπρομήτορα Ἄννα, τόν τίμιο Πρόδρομο, τούς ὁσίους πατέρες τῆς Καλύβης του, Διονύσιο τόν ρήτορα καί Μητροφάνη τόν πνευματικό, ἐμεῖς, τώρα πού ἐκεῖνος εὑρίσκεται στόν οὐρανό καί βλέπει πρόσωπο πρός πρόσωπο τόν Κύριό μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ὅλους τούς ἁγίους τούς ὁποίους ὕμνησε, θά τόν αἰσθανόμεθα ἀνάμεσά μας νά προσεύχεται καί νά πρεσβεύει γιά ὅλους μας, ἰδιαιτέρως γιά τόν Καθηγούμενο, τούς πατέρες τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, καί γιά ὅσους εἴχαμε τή μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό νά τόν γνωρίσουμε, νά τόν ζήσουμε, νά μαθητεύσουμε κοντά του, νά λάβουμε ἔστω καί ἀμυδρά, «ἐν ἐσόπτρῳ καί ἐν αἰνίγματι», αἴσθηση τῶν οὐρανίων ἐμπειριῶν του, νά ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του, νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν ἁπλότητα τῆς ἀναστροφῆς του, ἀπό τήν ἀγάπη του πρός τόν Θεό, ἀπό τήν ταπείνωση, ἀπό τήν ὑπακοή καί τήν πίστη του.
Θά τόν αἰσθανόμεθα νά συμπροσεύχεται μαζί μας, νά μᾶς εὐλογεῖ καί νά μᾶς στηρίζει στόν καθημερινό μας ἀγώνα, νά μᾶς παρηγορεῖ στίς δυσκολίες μας, καθώς κι ἐκεῖνος ἀντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στή μοναχική του ζωή.
Στή χαρά τῆς σημερινῆς ἡμέρας τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου εἴμεθα βέβαιοι ὅτι παρίστανται ἀοράτως, χαίροντες καί συμπανηγυρίζοντες, μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους τούς ὁποίους ὕμνησε ὁ Ὅσιος, ἀλλά καί μέ ἐκείνους, τῶν ὁποίων τά ἱερά λείψανα καταθέσαμε προηγουμένως στήν Ἁγία Τράπεζα, καί οἱ μακαριστοί πατέρες τῆς Συνοδείας μας στή Μικρή Ἁγία Ἄννα: ὁ π. Διονύσιος, ὁ πνευματικός μας, ὁ π. Μητροφάνης, ὁ π. Σπυρίδων, ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κινσάσας Νικηφόρος, ὁ π. Παντελεήμων ἀλλά καί ὁ Γέρων Ἀβιμέλεχ. Ἡ νοερή παρουσία τους μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι μαζί μέ ἐκείνους, πού βρίσκονται πλέον πλησίον του στόν οὐρανό, ἔχουμε καί ἐμεῖς τήν εὐλογία νά εἴμεθα ἐδῶ στή γῆ, μέσα στόν ἱερό αὐτό ναό τοῦ ἁγίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, συμπολίτες καί συνασκητές τῶν ἁγίων.
Καί ἔχουμε χρέος νά ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐλογία καί τή χάρη γιά νά γίνουμε, κατά τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, «οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ». Διότι αὐτός εἶναι ὁ προορισμός μας, αὐτός πρέπει νά εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας, εἴτε εἴμεθα λαϊκοί εἴτε μοναχοί, μοναχές εἴτε κληρικοί, καί αὐτόν πρέπει νά προσπαθοῦμε νά ἐπιτύχουμε μέ τόν ἀγώνα μας, μέ τήν προσευχή μας, μέ τή μυστηριακή μας ζωή, μέ τήν προσπάθειά μας νά ζοῦμε μέσα στήν παρουσία καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Διότι ἐάν δέν οἰκειωθοῦμε τόν Θεό ἀπό αὐτήν τή ζωή, δέν θά μπορέσουμε νά ζήσουμε πλησίον του, ὅταν φύγουμε ἀπό τόν κόσμο αὐτό.
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος ὁ Ὑμνογράφος, ὁ Γέροντάς μας, τόν ὁποῖο τιμοῦμε ὡς ἅγιο καί στόν ὁποῖο ἀφιερώσαμε αὐτόν τόν ναό, δέν ἔγινε ἅγιος, ἐπειδή τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο τόν ἀνέγραψε στό Ἁγιολόγιό του, ἀλλά ἐπειδή μέ τήν ὑπακοή καί τήν ταπείνωσή του, μέ τόν ἀγώνα του καί τήν προσευχή του, κατόρθωσε νά ζεῖ μέσα στή χάρη τοῦ Θεοῦ, νά συνομιλεῖ μέ τούς ἁγίους, νά τούς βλέπει, νά τούς αἰσθάνεται οἰκείους του, γιατί ἡ ζωή του ἦταν σάν τή δική τους, ὥστε κανένα ἀπό τά ἡδέα καί τερπνά τοῦ κόσμου, καμία κοσμική τιμή καί ἀνθρώπινη δόξα νά μήν τόν ἑλκύει περισσότερο ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν παρουσία του.
Ἔτσι ἔζησε ὁ ὅσιος Γεράσιμος, χωρίς νά διαφέρει σέ τίποτε ἀπό τούς παλαιούς ὁσίους. Τοῦ εἶχαν τάξει καί ἀξιώματα καί ἀρχιερωσύνη καί καθηγητή στό Πανεπιστήμιο θέλησαν νά τόν κάνουν, ἀλλά ὅλα αὐτά τά ἐθεώρησε τίποτε, μπροστά στό νά ἀσκητεύσει μέσα στό κελίο του, στή Μικρή Ἁγία Ἄννα· νά ἀσκητεύσει ὅπως ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα καί ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε, ὅπως καί ὁ ὅσιος Γεράσιμος, νά βλέπει τό ἄκτιστο φῶς καί νά πλημμυρίζει ἡ ψυχή του ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα.
Ἡ σημερινή ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ τοῦ ὁσίου Γερασίμου εἶναι μία ἱστορική ἡμέρα γιά τήν Ἱερά μας Μονή, ἀφενός διότι μέ τά ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ ἐκπληρώνεται μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ ἐνδόμυχη ἐπιθυμία μας, τήν ὁποία εἴχαμε ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἀνιδρύσεώς του, καί ἀφετέρου, διότι σήμερα τιμοῦμε τήν ἱστορική μάχη καί τό ὁλοκαύτωμα τῆς Μονῆς μας, τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, τό 1822, τή θυσία τῶν πατέρων της καί τό μαρτύριο τοῦ ἡγουμένου της Γερασίμου. Μία εὐλογημένη συγκυρία! Γεράσιμος ὁ τότε ἡγούμενος, ὁ ὁποῖος κρεμάσθηκε στήν πλατεία τῆς Βέροιας καί εἶναι ἅγιος νεομάρτυς, καθώς καί ὁ Γέροντας Γεράσιμος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε στόν ἱερό αὐτό ναό σήμερα.
Θά ἤθελα, λοιπόν, νά εὐχαριστήσω θερμότατα καί ἀπό καρδίας τούς συμπροσευχηθέντες Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἁρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἐτίμησαν μέ τήν παρουσία τους, ὅπως καί τούς πατέρες τῆς Συνοδείας τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, τόν π. Γεράσιμο τόν Ἁγιοπαυλίτη, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος, ὅταν ὁ Γέροντας Γεράσιμος μέ προσήγαγε στή μεγαλοσχημία, μετά τήν εὐχή πού μοῦ διάβασε ὁ π. Διονύσιος, ὁ πνευματικός μου, μέ ἐνέδυσε τό μέγα Σχῆμα. Εὐχαριστῶ καί τούς πνευματικούς ἀδελφούς μου, τόν π. Νεκτάριο, τόν π. Θεοδόσιο, τόν π. Εὐθύμιο, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί χαίρονται καί ἀγάλλονται, διότι ἀξιωθήκαμε ὅλοι νά ζήσουμε αὐτή τή μεγάλη ἡμέρα, τόν ναό τόν ἀφιερωμένο στόν Γέροντά μας, τόν Γέροντα Γεράσιμο.
Εὐχαριστῶ καί ὅλους τούς κληρικούς, τούς μοναχούς καί τίς μοναχές, τούς ἁγίους ἱεροψάλτες καί τούς λαϊκούς πού ἦλθαν γιά νά συμπροσευχηθοῦν μαζί μας κατά τή μεγάλη αὐτή ἡμέρα γιά τή Μονή μας καί νά τιμήσουμε τόν ὅσιο Γεράσιμο τόν Ὑμνογράφο.
Εὔχομαι ταπεινά ἡ χάρη τοῦ ὁσίου Γερασίμου νά εὐλογεῖ πάντοτε ὅλους μας, ἀδελφοί μου. Ἀμήν.
