Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός της Υπαπαντής του Κυρίου στη Βέροια

Το απόγευμα της Πέμπτης, 1ης Φεβρουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου στη Βέροια, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθους πιστών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐν χειρί κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾶς Κύριος ἐντεῦθεν. Καί φυλάξασθε τόν νόμον αὐτοῦ».

Στήν ἡμέρα τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσρα­ηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο μᾶς μετέ­φερε τό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἐξόδου, στό ὁποῖο ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο τόν Θεό νά ὁμιλεῖ στόν προφήτη Μωυσῆ, λέγοντας ὅτι οἱ Ἰσραηλίτες ἐλευθερώθηκαν ἀπό τή δουλεία τοῦ Φαραώ μέ τή δύναμή του καί ὅτι ἔχουν χρέος νά τηροῦν τόν νόμο του.

Ὅλοι θυμόμαστε τίς δέκα πληγές μέ τίς ὁποῖες ἔπληξε ἀρχικά ὁ Θεός τούς Αἰγυπτίους, γιατί δέν ἐπέτρε­παν στούς Ἰσραηλίτες νά φύγουν ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὅπου ζοῦσαν ὡς δοῦλοι, ἀλλά καί τό θαῦμα τό ὁποῖο συνέβη, ὅταν ἡ Ἐρυθρά θάλασσα χωρίσθηκε στά δύο καί ἔγινε δρόμος γιά νά περάσουν οἱ Ἰσραηλίτες, ἐνῶ στή συνέχεια ἔκλεισε, πνίγοντας τόν στρατό τῶν Αἰγυπτίων, πού ἐπιχείρησε νά περά­σει μέ τόν ἴδιο τρόπο, γιά νά τούς καταδιώξει.

Καί ἐάν ὁ Θεός ἀπάλλαξε τόν Ἰσρα­ήλ μέ αὐτό τόν θαυμαστό τρό­πο ἀπό τή δουλεία τοῦ Φαραώ, κάτι ἀνάλογο ἀλλά πολύ πιό θαυμαστό ἔκανε καί γιά ὁλόκληρο τό ἀν­θρώ­πινο γένος. Μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τή δουλεία τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρ­τίας, ἡ ὁποία δέν εἶναι προ­σωρινή ἀλλά αἰώνια, καί μᾶς ἀπε­λευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, μέ τήν ἐναν­θρώ­πηση τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καί Λόγου του.

Καί ὄχι μόνο μᾶς ἐλευθέρωσε ὁ Χριστός ἀπό τήν ἁμαρτία ἀλλά καί μᾶς δίδαξε μέ τό παράδειγμά του τήν τήρηση τοῦ νόμου καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Γι᾽ αὐτό καί τόν βλέπουμε κατά τή μεγάλη Δεσποτική καί Θεομητο­ρι­κή ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς, τήν ὁποία ἑορτάζουμε ἀπό ἀπόψε, σα­ράντα ἡμέρες μετά τή Γέννησή του, νά εἰσέρχεται ὁ Χριστός στήν ἀγκά­λη τῆς Παναγίας Μητέρας του καί μέ τή συνοδεία τοῦ δικαίου Ἰωσήφ στόν ναό τοῦ Σολομῶντος.

Εἰσέρχεται γιά νά λάβει τήν εὐ­λογία τῶν ἱερέων, σύμφωνα μέ τόν Μωσαϊκό νόμο, ἀλλά καί γιά νά ἐκ­πληρώσει μέ τήν παρουσία του ἐκεῖ τήν ἐπιθυμία καί τήν παράκληση τοῦ εὐσεβοῦς καί δικαίου Συμεών, ὁ ὁποῖος παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τόν ἀξιώσει, πρίν νά πεθάνει, νά δεῖ τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου.

Ἔτσι ὁ Χριστός ἀποδεικνύει ἔμπρα­κτα αὐτό πού θά πεῖ ἀρ­γό­τε­ρα στούς μαθητές του, ὅτι δέν ἦλθε στόν κόσμο γιά νά καταλύσει τόν νόμο καί τούς προφῆτες ἀλλά γιά νά τόν συμπληρώνει. «Οὐκ ἦλ­θον καταλῦσαι τόν νόμον ἤ τούς προ­φῆτας ἀλλά πληρῶσαι», λέγει. Ἀπο­δεικνύει ἔμπρακτα ὅτι αὐτός πρῶτος ὑπακούει στίς ἐντο­λές τοῦ Θεοῦ, δίνοντας καί σέ μᾶς παρά­δειγμα ὑπακοῆς καί τηρήσεως τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος τόν δίδαξε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του, «ἡμῖν ὑπολιμπάνων ὑπο­γραμ­μόν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνε­­­σιν αὐτοῦ», ὅπως γράφει ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος.

Αὐτήν τήν ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία μᾶς διδάσκει μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του ὁ Κύριός μας, καλούμεθα καί ἐμεῖς νά κάνουμε πράξη στή ζωή μας.

Ὁ Θεός δέν μᾶς ζητᾶ νά ἐφαρμό­ζουμε τόν νόμο καί τίς ἐντολές του γιατί ἔχει ὁ ἴδιος κάποιο κέρδος ἤ κάποιο ὄφελος ἀπό τήν ὑπακοή μας. Ὁ Θεός δέν ἔχει καμία ἀπολύ­τως τέτοια ἀνάγκη. Ἄν μᾶς ἔχει δώσει τίς ἐντολές του, τό ἔκανε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά παραμείνουμε κοντά του καί νά μήν παρεκκλί­νουμε ἀπό τήν πορεία μας καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, πού εἶναι νά τόν συναντήσουμε καί νά ἀπολαύ­σουμε κοντά του τήν αἰώνιο ζωή καί ὅλα τά ἀγαθά τά ὁποῖα ἔχει ἑτοιμάσει γιά μᾶς.

Μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τίς ἐντολές του, ὥστε νά μήν παρασυρθοῦμε καί πέ­σουμε στήν ἁμαρτία καί βρεθοῦμε ὑπόδουλοι καί δέσμιοι σέ αὐτήν, ἀπό τήν ὁποία μᾶς ἐλευθέρωσε μέ τή σταυρική θυσία καί τήν ἀνά­στασή του. Μπορεῖ ὁ ἐχθρός τῆς ψυ­­χῆς μας, ὁ διάβολος, νά ἀγρυπνᾶ «ζη­τῶν τίνα καταπίῃ», ὅταν ὅμως τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τότε ἔχουμε τή χάρη του, ἡ ὁποία μᾶς προστατεύει ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, καί τήν εὐλογία του στή ζωή μας.

Γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει νά εἴμαστε πολύ προσεκτικοί καί νά ἀποφεύ­γου­με ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο πρός τόν νόμο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως συμβαίνει στίς ἡμέρες μας κατά τίς ὁποῖες συζητεῖται ἕνας νόμος, ὁ ὁποῖος εἶναι σέ εὐθεία ἀντίθεση πρός τόν νόμο τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί πρός τόν τρόπο καί τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, καθώς θά ἐπιτρέπει τόν γάμο μεταξύ δύο ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου.

Καί ὅσο καί ἐάν τήν εὐθύνη τῶν νόμων τήν ἔχει τό κράτος, δέν εἶ­ναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία μας νά μήν προειδοποιήσει ὅτι ὁ νόμος εἶναι ἀντίθετος πρός τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί τόν προσβάλλει.

Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, τί ἀπο­φα­­σί­ζουμε καί τί κάνουμε, ἐάν θέ­λουμε νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας ἀλλά καί ἄν θέλουμε τήν εὐλογία του καί στήν κοινωνία μας καί στήν πατρίδα μας.