Το απόγευμα της Πέμπτης, 1ης Φεβρουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου στη Βέροια, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθους πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐν χειρί κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾶς Κύριος ἐντεῦθεν. Καί φυλάξασθε τόν νόμον αὐτοῦ».
Στήν ἡμέρα τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο μᾶς μετέφερε τό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἐξόδου, στό ὁποῖο ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο τόν Θεό νά ὁμιλεῖ στόν προφήτη Μωυσῆ, λέγοντας ὅτι οἱ Ἰσραηλίτες ἐλευθερώθηκαν ἀπό τή δουλεία τοῦ Φαραώ μέ τή δύναμή του καί ὅτι ἔχουν χρέος νά τηροῦν τόν νόμο του.
Ὅλοι θυμόμαστε τίς δέκα πληγές μέ τίς ὁποῖες ἔπληξε ἀρχικά ὁ Θεός τούς Αἰγυπτίους, γιατί δέν ἐπέτρεπαν στούς Ἰσραηλίτες νά φύγουν ἀπό τήν Αἴγυπτο, ὅπου ζοῦσαν ὡς δοῦλοι, ἀλλά καί τό θαῦμα τό ὁποῖο συνέβη, ὅταν ἡ Ἐρυθρά θάλασσα χωρίσθηκε στά δύο καί ἔγινε δρόμος γιά νά περάσουν οἱ Ἰσραηλίτες, ἐνῶ στή συνέχεια ἔκλεισε, πνίγοντας τόν στρατό τῶν Αἰγυπτίων, πού ἐπιχείρησε νά περάσει μέ τόν ἴδιο τρόπο, γιά νά τούς καταδιώξει.
Καί ἐάν ὁ Θεός ἀπάλλαξε τόν Ἰσραήλ μέ αὐτό τόν θαυμαστό τρόπο ἀπό τή δουλεία τοῦ Φαραώ, κάτι ἀνάλογο ἀλλά πολύ πιό θαυμαστό ἔκανε καί γιά ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος. Μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τή δουλεία τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὁποία δέν εἶναι προσωρινή ἀλλά αἰώνια, καί μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καί Λόγου του.
Καί ὄχι μόνο μᾶς ἐλευθέρωσε ὁ Χριστός ἀπό τήν ἁμαρτία ἀλλά καί μᾶς δίδαξε μέ τό παράδειγμά του τήν τήρηση τοῦ νόμου καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί τόν βλέπουμε κατά τή μεγάλη Δεσποτική καί Θεομητορική ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς, τήν ὁποία ἑορτάζουμε ἀπό ἀπόψε, σαράντα ἡμέρες μετά τή Γέννησή του, νά εἰσέρχεται ὁ Χριστός στήν ἀγκάλη τῆς Παναγίας Μητέρας του καί μέ τή συνοδεία τοῦ δικαίου Ἰωσήφ στόν ναό τοῦ Σολομῶντος.
Εἰσέρχεται γιά νά λάβει τήν εὐλογία τῶν ἱερέων, σύμφωνα μέ τόν Μωσαϊκό νόμο, ἀλλά καί γιά νά ἐκπληρώσει μέ τήν παρουσία του ἐκεῖ τήν ἐπιθυμία καί τήν παράκληση τοῦ εὐσεβοῦς καί δικαίου Συμεών, ὁ ὁποῖος παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τόν ἀξιώσει, πρίν νά πεθάνει, νά δεῖ τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου.
Ἔτσι ὁ Χριστός ἀποδεικνύει ἔμπρακτα αὐτό πού θά πεῖ ἀργότερα στούς μαθητές του, ὅτι δέν ἦλθε στόν κόσμο γιά νά καταλύσει τόν νόμο καί τούς προφῆτες ἀλλά γιά νά τόν συμπληρώνει. «Οὐκ ἦλθον καταλῦσαι τόν νόμον ἤ τούς προφῆτας ἀλλά πληρῶσαι», λέγει. Ἀποδεικνύει ἔμπρακτα ὅτι αὐτός πρῶτος ὑπακούει στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, δίνοντας καί σέ μᾶς παράδειγμα ὑπακοῆς καί τηρήσεως τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος τόν δίδαξε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του, «ἡμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ», ὅπως γράφει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος.
Αὐτήν τήν ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία μᾶς διδάσκει μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του ὁ Κύριός μας, καλούμεθα καί ἐμεῖς νά κάνουμε πράξη στή ζωή μας.
Ὁ Θεός δέν μᾶς ζητᾶ νά ἐφαρμόζουμε τόν νόμο καί τίς ἐντολές του γιατί ἔχει ὁ ἴδιος κάποιο κέρδος ἤ κάποιο ὄφελος ἀπό τήν ὑπακοή μας. Ὁ Θεός δέν ἔχει καμία ἀπολύτως τέτοια ἀνάγκη. Ἄν μᾶς ἔχει δώσει τίς ἐντολές του, τό ἔκανε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά παραμείνουμε κοντά του καί νά μήν παρεκκλίνουμε ἀπό τήν πορεία μας καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, πού εἶναι νά τόν συναντήσουμε καί νά ἀπολαύσουμε κοντά του τήν αἰώνιο ζωή καί ὅλα τά ἀγαθά τά ὁποῖα ἔχει ἑτοιμάσει γιά μᾶς.
Μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τίς ἐντολές του, ὥστε νά μήν παρασυρθοῦμε καί πέσουμε στήν ἁμαρτία καί βρεθοῦμε ὑπόδουλοι καί δέσμιοι σέ αὐτήν, ἀπό τήν ὁποία μᾶς ἐλευθέρωσε μέ τή σταυρική θυσία καί τήν ἀνάστασή του. Μπορεῖ ὁ ἐχθρός τῆς ψυχῆς μας, ὁ διάβολος, νά ἀγρυπνᾶ «ζητῶν τίνα καταπίῃ», ὅταν ὅμως τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τότε ἔχουμε τή χάρη του, ἡ ὁποία μᾶς προστατεύει ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, καί τήν εὐλογία του στή ζωή μας.
Γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει νά εἴμαστε πολύ προσεκτικοί καί νά ἀποφεύγουμε ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο πρός τόν νόμο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως συμβαίνει στίς ἡμέρες μας κατά τίς ὁποῖες συζητεῖται ἕνας νόμος, ὁ ὁποῖος εἶναι σέ εὐθεία ἀντίθεση πρός τόν νόμο τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί πρός τόν τρόπο καί τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, καθώς θά ἐπιτρέπει τόν γάμο μεταξύ δύο ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου.
Καί ὅσο καί ἐάν τήν εὐθύνη τῶν νόμων τήν ἔχει τό κράτος, δέν εἶναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία μας νά μήν προειδοποιήσει ὅτι ὁ νόμος εἶναι ἀντίθετος πρός τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί τόν προσβάλλει.
Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, τί ἀποφασίζουμε καί τί κάνουμε, ἐάν θέλουμε νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας ἀλλά καί ἄν θέλουμε τήν εὐλογία του καί στήν κοινωνία μας καί στήν πατρίδα μας.
