Γράφει ο Γιώργος Μιχαλόπουλος*
Τελικά δεν έχουμε μόνο εμείς παράπονα από την κυβέρνηση. Όπως φαίνεται έχει και εκείνη από μας! Στις ιδιωτικές τους συζητήσεις, τα αρμόδια για τα ΜΜΕ κυβερνητικά στελέχη καταλογίζουν στον ΣΗΠΕ έλλειψη αναγνώρισης των «πολλών μέτρων υπέρ του περιφερειακού τύπου» που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια. «Τόσα έχουμε κάνει για αυτούς και δεν μπορούμε να τους πιάσουμε φίλους» ακούμε να λένε!
Κατ’ αρχήν μακριά από μας κάθε διάθεση μηδενισμού! Χαιρετίζουμε και τιμούμε κάθε θετικό μέτρο και κάθε ευρώ που διατίθεται, όπως κι αν διατίθεται, υπέρ του χειμαζόμενου περιφερειακού τύπου. Όμως δεν μπορούμε και να βγάλουμε τις σημαίες στα μπαλκόνια! Γιατί η αλήθεια είναι διαφορετική: στο σύνολό τους τα κυβερνητικά μέτρα «υπέρ του περιφερειακού τύπου» είναι στην καλύτερη περίπτωση ημίμετρα και ανεπαρκείς μεσοβέζικες «λύσεις» και στη χειρότερη εχθρικά και επιζήμια για τις σοβαρές επιχειρήσεις του κλάδου μας.
Ας τα πιάσουμε ένα – ένα.
Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τον νέο νόμο για τα Μητρώα Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου και τα θεωρεί «μεγάλη θεσμική τομή». Θα ήταν πράγματι έτσι αν ο νόμος είχε την αρχική του μορφή, αυτή που δόθηκε στη διαβούλευση. Γιατί δυστυχώς άλλο πιάτο μας έδειξαν στο μενού και άλλο μας σέρβιραν στο τραπέζι. Η τελική μορφή ήταν μια άνοστη σούπα που μαγειρεύτηκε στο καζάνι της πολιτικής σκοπιμότητας και στη βάση της γνωστής πατροπαράδοτης λογικής «μη θίγετε τα κακώς κείμενα». Αντί να «χωρίσει η ήρα από το σιτάρι» ανακατεύτηκε ακόμη περισσότερο. Το μόνο που άλλαξε ήταν ο αριθμός. Το Μητρώο του ν4487/16 έγινε Μητρώο του ν5005/22. Το περιεχόμενο έμεινε ακριβώς το ίδιο. 102 ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες είχε το πρώτο, 103 περιλαμβάνει το δεύτερο και η ίδια εικόνα υπάρχει και στις εβδομαδιαίες! Μια μεγαλοπρεπής τρύπα στο νερό. Νομοσχέδια, διαβουλεύσεις, Βουλή, καυγάδες, πλατφόρμες, αιτήσεις, δικαιολογητικά, απασχόληση υπηρεσιών, κόπος και χρόνος, για να ξαναγυρίσουμε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε! Και επειδή είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει ως ΣΗΠΕ για το τι ακριβώς θα συμβεί, δεν υπάρχει ούτε το ελαφρυντικό της «συγνωστής πλάνης» που λένε οι νομικοί. Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Είμαστε ως Σύνδεσμος, απολύτως υπέρ της ύπαρξης των Μητρώων αυτών, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι δεν θα είναι «αφύλακτη διάβαση» όπως συμβαίνει σήμερα αλλά θα υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις ένταξης. Και έχουμε καταθέσει και αναλυτικές προτάσεις για αυτό.
Δεύτερο παράδειγμα. Το «πρόγραμμα ενίσχυσης των επιχειρήσεων περιφερειακού τύπου» για το οποίο επίσης πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Πρόσφατα μοιράστηκαν από αυτό 4.616.000 ευρώ σε καμιά 200αριά ημερήσιες και εβδομαδιαίες περιφερειακές εφημερίδες. Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε ότι πρόκειται για πρόγραμμα θεσμοθετημένο από το 2019 που προβλέπει διάθεση 6.000.000 ετησίως και σε βάθος τριετίας στον περιφερειακό τύπο. Δηλαδή αμέσως-αμέσως έχουμε ένα άγριο πετσόκομα αφού τα 18.000.000 έγιναν 4.600.000! Αλλά πώς μοιράστηκαν έστω αυτά τα 4.600.000; Δώσε και σε μένα μπάρμπα! Από 23.000 πήρε κάθε ημερήσια και από 18.000 κάθε εβδομαδιαία εφημερίδα που ήταν στο Μητρώο. Αν κάνετε τον υπολογισμό θα δείτε ότι έτσι διατέθηκαν σχεδόν τα 4.000.000 και απέμειναν ελάχιστα να διατεθουν με αναπτυξιακά κριτήρια όπως π.χ. τις θέσεις εργασίας όπως ο ίδιος ο νόμος προβλέπει. Και βρέθηκε έτσι εφημερίδα με 100 εργαζόμενους να παίρνει 70.000 και εφημερίδα με 2 εργαζόμενους να παίρνει 23.000! Σωστό ή εν τέλει επιζήμιο μέτρο που νοθεύει και καταργεί τον υγιή αναγωνισμό; Πόσα θα έπρεπε να πάρουν οι σοβαρές επιχειρήσεις που συντηρούν το σύνολο σχεδόν της απασχόλησης στον κλάδο αν στο Μητρώο υπήρχαν οι εφημερίδες που έπρεπε να υπάρχουν και τα χρήματα μοιράζονταν με τα κριτήρια με τα οποία έπρεπε να μοιραστούν; Για να μην αναφέρουμε και το γεγονός ότι το πρόγραμμα εξελίχτηκε σε «πρόγραμμα ενίσχυσης των δημοσίων ταμείων» αφού σε αντίθεση με ότι έχει συμβεί σε αντίστοιχα προγράμματα ενίσχυσης της ρευστότητας των επιχειρήσεων που είναι απαλλαγμένα από φορολόγηση, κρατήσεις κ.λπ., εδώ στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρξαν κρατήσεις ακόμη και για ρυθμισμένες ή και για μη ληξιπρόθεσμες οφειλές!
Τρίτο παράδειγμα το άλλο «πρόγραμμα ενίσχυσης» που προβλέπει την κάλυψη από το κράτος των οφειλών των επιχειρήσεων του περιφερειακού τύπου από το γνωστό «χαράτσι» του 2% επί των εσόδων μας υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ! Εδώ έχουμε τη γνωστή λογική του Χότζα: Σου φορτώνω ένα σαμάρι που δεν έπρεπε να σου φορτώσω, μετά στο αφαιρώ προσωρινά και θέλω να μου χρωστάς και χάρη από πάνω! Αυτή η εισφορά (πάνω στις λοιπές εργοδοτικές εισφορές!) αντικατέστησε το γνωστό «αγγελιόσημο» με το οποίο όμως δεν επιβαρύνονταν οι περιφερειακές εφημερίδες! Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για «πρόγραμμα ενίσχυσης του ΕΔΟΕΑΠ» με ζεστό κρατικό χρήμα που όμως χρεώνεται στον περιφερειακό τύπο! Για να μην πούμε ότι τα χρήματα για το 2022 δεν έχουν ακόμη καταβληθεί και για το 2023 δεν ακούγεται τίποτα. Πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες για αυτό;
Τελευταίο και πιο πρόσφατο παράδειγμα. Η απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει για μια ακόμη διετία την κατάργηση των κρατικών δημοσιεύσεων στον περιφερειακό τύπο. Πρόκειται για τον ορισμό του ημίμετρου και της μεσοβέζικης (μη) λύσης! Δέκα χρόνια συμπληρώνει αυτή η κοροϊδία! Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να φωνάζουμε ότι η διατήρηση των δημοσιεύσεων αυτών που αφορούν τις συναλλαγές του δημοσίου στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, δεν είναι δωράκι ή επιχορήγηση στον περιφερειακό τύπο, αλλά ζήτημα διαφάνειας και χρηστής διοίκησης. Κι αυτά δεν έχουν ημερομηνία λήξης! Και τι κάνει η κυβέρνηση; Αντί να μονιμοποιήσει τις δημοσιεύσεις αυτές, συντηρεί ένα καθεστώς «μόνιμης προσωρινότητας» και πολιτικής ομηρίας και μας αναγκάζει κάθε ένα- δυο χρόνια να τρέχουμε στα υπουργικά γραφεία για να διεκδικούμε το αυτονόητο. Είναι αυτό δείγμα ορθής νομοθέτησης για το οποίο πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι;
Θα μπορούσα να συνεχίσω τον κατάλογο και με άλλα παραδείγματα. Ελπίζω και με αυτά που παρέθεσα να έγινε σαφές ότι εμείς στο ΣΗΠΕ δεν είμαστε συστηματικοί γκρινιάρηδες ούτε κακομαθημένα παιδιά που ζητάνε συνεχώς νέα παιχνίδια. Το εντελώς αντίθετο. Αντιλαμβανόμαστε (και το έχουμε αποδείξει αυτό στην πράξη) το ρόλο μας ως υπεύθυνοι θεσμικοί συνομιλητές της Πολιτείας για όλα τα ζητήματα που αφορούν και ενδιαφέρουν τον περιφερειακό τύπο της χώρας. Και γνωρίζουν όλοι ότι δεν είμαστε «τζάμπα μάγκες», ούτε «παίζουμε εκ του ασφαλούς και εν ου παικτοίς». Έχουμε καταθέσει πλήρεις και αναλυτικές προτάσεις για όλα αυτά τα θέματα. Αν η Πολιτεία και η Κυβέρνηση τους έδιναν μεγαλύτερη προσοχή, τότε πράγματι θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα νέο τοπίο στον κλάδο και για ουσιαστικά βήματα προόδου ώστε να αποκτήσουμε επιτέλους και στη χώρα μας έναν υγιή, σύγχρονο, αυτοδύναμο και βιώσιμο με όρους αγοράς -άρα και ανεξάρτητο- περιφερειακό τύπο.
Γι’ αυτό το στόχο αγωνίζεται ο ΣΗΠΕ από την ίδρυσή του. Και θα συνεχίσει να αγωνίζεται κόντρα σε φανερούς εχθρούς, αλλά και άσπονδους φίλους!
* Ο Γιώργος Μιχαλόπουλος είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων.
