Αυτή η μόδα των τελευταίων ετών με τα «βαφτίσια»(Ιανός, Ελπίς, Ντάνιελ κ.α.) σε κάθε μπόρα και καταιγίδα που έρχεται ακόμη κι αν είναι στην εποχή της δεν μπορώ να την καταλάβω. Ακούγαμε πριν χρόνια στις ειδήσεις για ονομασίες τυφώνων στις Η.Π.Α., άντε στην περίπτωσή μας για κανέναν ακραίο καύσωνα ή βαρύ χιονιά, αλλά για κάθε πλέον μπουρίνι να κάνουμε βαφτίσια μου φαίνεται τραβηγμένο.
Και έρχομαι συνακόλουθα στις συνεχείς ανακοινώσεις έκτακτων καιρικών φαινομένων που βάζουν σε συναγερμό πολίτες και μηχανισμό και αναρωτιέμαι τι εξυπηρετούν; Αν δεν πρόκειται για ακραία και επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, μήπως αυτές οι ανακοινώσεις ουσιαστικά αυτοαναιρούνται; Πόσες φορές δεν μας βομβάρδισαν με τέτοιες ανακοινώσεις και τελικά ήρθε μια φυσιολογική καταιγίδα για την εποχή της και όχι το τέλος του κόσμου… Μήπως οι αρχές με αυτές τις ανακοινώσεις θέλοντας να έχουν καλυμμένα τα νώτα τους τις ξεφουρνίζουν δικαίως ή αδίκως για να μην μπορεί να τους καταλογίσει κανένας ευθύνη ότι δεν ενημέρωσαν; Δεν σκέφτονται ότι θα την πατήσουμε σαν τον βοσκό του μύθου του Αισώπου, που φώναζε «Λύκος στο μαντρί» συνεχώς και όταν ήρθε πραγματικά ο λύκος κανένας δεν τον πίστεψε και τα πρόβατα φαγώθηκαν;
Φτιάξαμε την εφαρμογή με μηνύματα από το 112 της Πολιτικής Προστασίας στα κινητά, έχουμε κανάλια και ιστοσελίδες που αναπαράγουν αμέσως τις ανακοινώσεις εκτάκτων καιρικών φαινομένων, ας τα χρησιμοποιήσουμε με νου και σύνεση για να υπηρετούν τον σκοπό τους, γιατί αρχικά ο κόσμος πανικοβαλλόταν, αλλά πλέον ο συνεχής «βομβαρδισμός» προκάλεσε «ανοσία» και δεν ιδρώνει το αυτί μας.
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας