Γράφει ο
Παναγιώτης
Παπαδόπουλος
Φιλόλογος
Σώσε Κύριε τους ανθρώπους που πνίγονται και υποφέρουν στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Από το καλοκαίρι άρχισε το κακό με ακραία φυσικά φαινόμενα. Πυρκαγιές και πλημμύρες συνοδεύτηκαν με θανάτους ανθρώπων και όλων των ειδών τις καταστροφές. Το κακό είναι ότι συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο ελληνικός λαός ζει το δράμα της καταστροφής της πατρίδας μας και θρηνεί τους νεκρούς από τα ακραία φαινόμενα της φύσης. Πυρκαγιές με τεράστιες φλόγες κατέκαιαν τα πάντα μαζί με τις ελπίδες τους των φτωχών πολιτών. Των ανθρώπων που περιμένουν με αγωνία την φροντίδα της πολιτείας που δεν έρχεται. Ακολούθησε η θεομηνία των πλημμυρών οι οποίες ήρθαν να συμπληρώσουν το καταστρεπτικό έργο των πυρκαγιών. Για πολλές μέρες οι κάτοικοι του κάμπου της Θεσσαλίας προσπαθούν αλλά το κακό είναι πέρα από τις δυνάμεις τους. Η φύση μας εκδικείται για την αυθαίρετη και αλόγιστη συμπεριφορά μας .
Για ένα μήνα η πυρκαγιά κατέκαυσε τα χωριά και τα δάση σε όλη την Ελλάδα. Έμειναν οι απέραντες εκτάσεις με τα καμένα σπίτια και τα δέντρα . Η φλόγα στο πέρασμά της άφησε πίσω της ανθρώπους νεκρούς και αποκαΐδια από τους κορμούς και τα ελάχιστα κλωνάρια των δένδρων. Οι άνθρωποι ειδοποιούνται από τις αρμόδιες (χωρίς ευθύνη υπηρεσίες, μέσω του αριθμού 112 να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Πόση ψυχική δύναμη και κουράγιο πρέπει να έχει ο άνθρωπος που καλείται να εγκαταλείψει το σπίτι του με τα υπάρχοντά του. Το θέαμα φρικτό. Συγκλονίζονται οι νοικοκυραίοι που βλέπουν τους μιας ολόκληρης ζωής να μετατρέπονται σε στάχτη. Συμπόνια μεγάλη και αλληλεγγύη για τους ενήλικες, τις μητέρες να σώσουν τα παιδιά τους. Πολλά τα δάκρυα για τους νοικοκυραίους και τα δυστυχισμένα παιδιά που καλούνται να ακολουθήσουν το δρόμο προς το προσωπικό τους Γολγοθά χωρίς την ελπίδα της Ανάστασης. Έχουν μείνει στη ζωή στο έλεος της απελπισίας και της εγκατάλειψης. «Τα δάκρυα είναι η βουβή διάλεκτος του πόνου» μας θυμίζει ο σοφός Βολτέρος από τη γαλλική Επανάσταση αλλά μέχρι πότε. Να σκεφτεί κανείς τα μικρά παιδιά και τα βρέφη που θα οδύρονται , γιατί θα τους λείπουν η κάθε φροντίδα. Πόσο δύσκολή θα είναι την επόμενη μέρα η πραγματικότητα της ζωής. Η στέγαση, η διατροφή και όλα τα απαραίτητα αγαθά για την επιβίωση τους θα λείπουν. Μπροστά τους θα υψώνεται. Βλέπει το σπίτι του, το άσυλο της ζωής του, εκεί που γεννήθηκε, χάρηκε, εκεί γέλασε και έκλαψε. Ο Θεός είναι η τελευταία ελπίδα των συμπολιτών μας. Τώρα θα τους συναντήσει γιατί: «Τα μάτια δεν βλέπουν καλά το Θεό παρά μέσα από τα δάκρυα» μας θυμίζει ο γάλλος ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ.
Πριν από δέκα μέρες περίπου ήρθε η νέα συμφορά και χτύπησε την πόρτα της πατρίδος μας: Βροχές που παραπέμπουν στον κατακλυσμό επί Νώε πλημμύρες. Η περιοχή του Βόλου που φημίζεται για τις ομορφιές του, τόσο ελκυστικές για τους τουρίστες έζησε την οργή της φύσης. Ό λος ο κάμπος της Θεσσαλίας μεταβλήθηκε σε μια απέραντη λίμνη. Χωριά ολόκληρα τα σκέπασε το νερό. Μέρες πολλές οι πυροσβέστες με τη βοήθεια των, εθελοντών και του στρατού μας αγωνίζονται να απεγκλωβίσουν πολίτες να φροντίσουν για την περίθαλψή τους. Αλήθεια ποιος αναγνωρίζει το πολύτιμο έργο των εθελοντών. Αυτοί τρέχουν και δίνουν το αίμα τους στα νοσοκομεία και σώζουν ζωές. Εκείνο που ήταν αποφασιστικής σημασίας ήταν η λεβεντιά και το ελληνικό ανθρώπινο φιλότιμο. Με κίνδυνο της ίδιας τους, τη ζωή, προσπαθούσαν να σώσουν ότι μπορούσαν από τη λαίλαπα της καταστροφής. Θυσιάστηκαν για την ανθρωπιά τους πάνω στο καθήκον τους αν και στην Ελλάδα: «Οι μεγάλες θυσίες πολλές φορές χάνονται από τον χρόνο»
Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο. Υπάρχει το οργανωμένο ,υποτίθεται, κράτος το οποίο διοικείται με νόμους και κανόνες. Αποτελούμε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν την πλήρη ευθύνη για την φροντίδα και την ασφάλεια των πολιτών-μελών της. Μάλιστα έχουν με βάση τους κανόνες της Δημοκρατίας πλήρη την εξουσιοδότηση μας δια των Βουλευτικών εκλογών. Οι υποσχέσεις των κομμάτων πολλές κάθε φορά αλλά μόνο για τις υποκριτικές εντυπώσεις. Μετά την κατάληψη της εξουσίας όλοι οι πολυάριθμοι υπουργοί, βουλευτές και οι λοιποί παρατρεχάμενοι συμπληρώνουν το πλούσιο αριθμό των τρωκτικών που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα. Μεγάλο μέρος των πολιτών ζουν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς σπίτια ,με τις στερήσεις των πάντων, ενώ άλλοι μετρούν τα ακίνητα σε διαμερίσματα, πανάκριβα αυτοκίνητα, γραφεία σε κεντρικούς δρόμους διάφορες VILES σε τουριστικά νησιά. Είχα διαβάσει κάποτε ότι ο «μαζί τα φάγαμε» είχε δυσκολίες να πληρώσει τα ΕΝΦΙΑ για τα 52(πενήντα δύο) ακίνητα. Άλλοι με οικόπεδα, οικόπεδα και εκατομμύρια ΕΥΡΏ χρήματα σε διάφορες Τράπεζες της Ελλάδος και του εξωτερικού. Άλλοι δεν έχουν ένα σπίτι και με τις θεομηνίες αμέτρητες είναι οι οικογένειες σε χειρότερη μοίρα. Αν είναι αυτή η εκμετάλλευση δεν είναι ποινικό αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος, τότε ο νομοθέτης είναι επικίνδυνος .
Το πρόβλημα των θεομηνιών με τις ακραίες καιρικές συνθήκες δεν αποτελεί δικαιολογία. Κανείς δεν αρνείται ότι αυτήν την φορά οι καταστροφές ήταν ιδιαίτερα βεβαρυμμένες. Θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με την ανάλογη πρόνοια και προετοιμασία. Οι φωτιές κάθε χρόνο είναι παρούσες και καταστροφικές. Ρωτάει ο πολίτης αν πάρθηκαν κάποια μέτρα αντιπυρικά ή αντιπλημμυρικά. Η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί κανείς δεν φρόντισε να εξαφανίσει όλα εκείνα τα μπάζα και τα χόρτα που βλέπαμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Να σας πω τους ενόχους. Είναι όλα τα κόμματα. Όταν γίνονται εκλογές για τοπικούς άρχοντες, αλήθεια, γιατί τα κόμματα στηρίζουν κάποιους δημάρχους και κατευθύνουν τους ψηφοφόρους (τα αιώνια θύματα) σε συγκεκριμένους υποψήφιους? Απλούστατα για να μη μπορεί ο Δήμαρχος να ενεργήσει ελεύθερα και να αποκαλύψει τις παραλήψεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Υπέρ άνω το Κόμμα. Όσο για την υποψία για τα σκάνδαλα αφήνω στον αναγνώστη να ανιχνεύσει, γιατί δεν έγιναν τα αντιπλημμυρικά έργα. Η λέξη» ΝΤΡΟΠΗ» έχασε το νόημά της. Αφήστε κύριοι την Τοπική Αυτοδιοίκηση να φροντίσει για τις ανάγκες του Δήμου και τις Κοινότητες. Απλώς να γίνεται αυστηρός οικονομικός έλεγχος για να σταματήσουν να κάνουν αφαίμαξη του λαού. Επί τέλους δώστε ελπίδα στο λαό για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. ΤΡΕΞΤΕ ΚΥΡΙΟΙ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ. Και ο Θεός βοηθός.
SOS. ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ. Έλεγε ο Συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης-
Υ/Γ. Η λέξη «Θεός» προέρχεται από το ρήμα» θέω» που σημαίνει τρέχω. Με την αντικατάσταση της κατάληξης –ω με την –ος έχουμε τη λέξη ΘΕΟΣ =που σημαίνει αυτός που τρέχει .Αν προσθέσουμε μπροστά τη λέξη Βοή έχουμε τη λέξη: Βοη- θε-ώ βοηθώ. Ας τρέξει ο Θεός να μη χάσουμε και την ελπίδα
