Σκέφτομαι τον Έλληνα πρωθυπουργό ως προς την δύσκολη θέση που κάποιοι συνεργάτες του τον έφεραν , αναλογίζομαι το μέγεθος της προσβολής και απαξίωσης του ελληνικού λαού από ανθρώπους που εξέλεξε, θλίβομαι όμως περισσότερο για αυτούς που αφιέρωσαν την ζωή τους στην πύρινη λαίλαπα και για όσους η κρατική φροντίδα δεν έφθασε έγκαιρα.
Άνθρωποι που τους εμπιστευθήκαμε και τους στείλαμε να διαπραγματευθούν για να βελτιώσουν τις τύχες μας, υπουργός προστασίας του πολίτη ο ένας και επικεφαλής της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας ο άλλος, υποτίμησαν τον σταυρό με τον οποίο τους τίμησαν οι ψηφοφόροι τους και υπέπεσαν σε σοβαρά ατοπήματα, ακόμη και στις ώρες των κηδειών που τελέσθηκαν με δημόσια δαπάνη και την παρουσία του Πρωθυπουργού. Ατοπήματα που δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μας.
«Άνθρωποι» χωρίς ανθρώπινες ευαισθησίες, θα μπορούσαν να δείξουν την ίδια αδιαφορία και επιπολαιότητα και στα υπουργικά τους καθήκοντα. Η «κακιά στιγμή» είναι δικαιολογία για τον εαυτό μας, η συγγνώμη ηρθε αργα.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν διδάχτηκαν αρχές και αξίες στο σπίτι τους, στο σχολείο, μέσα από την πολιτική τους πορεία ;
Μου έρχεται στο νου ένα παιχνίδι μπάσκετ, την χρονιά 2018, στο Madison Square Garden, ένα νικηφόρο παιχνίδι των Milwaukee Bucks ενάντια στους New York Nicks , όπου μετά την λήξη όλοι οι παρευρισκόμενοι ομογενείς ζητούσαν αυτόγραφα και υπογραφές από ένα παιδί των φαναριών, έναν αφρικανό, που όταν αντιληφθήκαμε την αξία του και τον χρειαστήκαμε, του δώσαμε την υπηκοότητα μας, αυτήν που οι παραπάνω πολιτικοί απαξίωσαν, παιδί πολύτεκνης οικογένειας με αμόρφωτο ως προς την σχολική παιδεία πρόσφυγα πατέρα, που μεγάλωσε τα παιδιά του με στερήσεις μεν, αλλά τους έμφύτευσε τις αξίες που στερήθηκαν οι ως άνω πολιτικοί μας.
Αυτός λοιπόν ο αθλητής , μέσα στην παραζάλη του νικητήριου αποτελέσματος και της αποθέωσης υπέγραφε αυτόγραφα σε όποιον του έτεινε το χέρι κρατώντας ένα χαρτί η μια φωτογραφία.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ : όταν κάποιος του ζήτησε να βάλει την υπογραφή του σε μια ελληνική σημαία , σταμάτησε, τον κοίταξε κατάματα και τον απέρριψε λέγοντας του «επάνω στην σημαία, σύμβολο της χώρας μου, δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου».
Βάλτε τα κάτω και συγκρίνετε , ποιος είναι πιο μορφωμένος. Ο πολιτικός η το παιδί των φαναριών ;
Δρ. Νικόλαος Αντωνιάδης
Ιατρός
