«Δεν ξέρω κάτι καλύτερο από το να βοηθάω ένα παιδί» συνήθιζε να λέει ο Hermann Gmeiner, ένας σπουδαίος φιλάνθρωπος και ο ιδρυτής των Παιδικών Χωριών SOS, ο οποίος σαν σήμερα, στις 23 Ιουνίου του 1919, γεννήθηκε στην Αυστρία.
Γεννημένος σε μία μεγάλη αγροτική οικογένεια, από μικρό παιδί έδειξε ότι διαθέτει μία ξεχωριστή προσωπικότητα, πολλά ταλέντα και βαθιά αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν μικρός και η μεγάλη του αδερφή Ελσα ανέλαβε τη φροντίδα του.
Νεαρός αναγκάστηκε να πάει στο μέτωπο όπου ήρθε αντιμέτωπος με τη φρίκη του πολέμου, ενώ στη συνέχεια ως φοιτητής Ιατρικής εργάστηκε στην κοινωνική φροντίδα όπου είδε με τον πιο σκληρό τρόπο την εφιαλτική πραγματικότητα που ζούσαν πολλά ορφανά παιδιά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν τότε που μέσα του άρχισε να καλλιεργείται η πεποίθηση ότι η βοήθεια προς ένα παιδί δεν θα είναι ποτέ ουσιαστική αν εκείνο δεν έχει μία στέγη να μείνει και ένα σπίτι να αγαπήσει ως δικό του.
Αυτή ακριβώς η ιδέα είναι που γέννησε τα Παιδιά Χωριά SOS.
Με ελάχιστα χρήματα στην τσέπη κατάφερε να ιδρύσει στις 25 Απριλίου του 1949 την Societas Socialis, δηλαδή τα Παιδικά Χωριά SOS και λίγο μετά να ανοίξει την πρώτη δομή στην πόλη Ιμστ, καθώς η αυστριακή κοινωνία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του βλέποντας τη σπουδαιότητα του οράματός του.
Το έργο του στα Παιδικά Χωριά τον απορρόφησε απόλυτα με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τις σπουδές Ιατρικής. Στην πορεία ίδρυσε και άλλες δομές στην Αυστρία και σταδιακά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Το 1985, έναν χρόνο πριν πεθάνει στα 66 του χρόνια, είχε φτιάξει 233 Παιδικά Χωριά SOS σε 85 χώρες. Κέρδισε πολλά σπουδαία βραβεία για την προσφορά του και προτάθηκε αρκετές φορές για βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Σήμερα Παιδικά Χωριά SOS υπάρχουν σε περισσότερες από 135 χώρες του κόσμου, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα.
Στη χώρα μας τα Χωριά είναι τέσσερα και βρίσκονται: στη Βάρη, την Αλεξανδρούπολη, το Ηράκλειο Κρήτης και το Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης. Το Παιδικό Χωριό SOS αποτελείται από μικρά σπιτάκια και στο καθένα από αυτά ζει μια «Οικογένεια SOS» όπου κατοικούν όχι πάνω από πέντε παιδιά και μια μητέρα.
Τα Παιδικά Χωριά SOS συνεχίζουν το έργο τους όπως τα εμπνεύστηκε ο Gmeiner αλλά προσαρμόζονται και στα σύγχρονα δεδομένα. Ετσι ενώ αρχικά η πρωτοβουλία είχε σχεδιαστεί για ορφανά παιδιά, πλέον επικεντρώνεται σε παιδιά, των οποίων οι γονείς δεν είναι πια σε θέση να τα φροντίσουν, για διάφορους λόγους. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα εκτός από τα 4 Παιδικά Χωριά SOS λειτουργούν 10 κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας, έξι Κέντρα Μαθησιακής και Παιδαγωγικής Υποστήριξης, ένας Ξενώνας Βρεφών και δύο Στέγες Νέων.
Περισσότερα για τα Παιδικά Χωρία SOS
