Η συζήτηση και οι αντιδράσεις για την «σκοτεινή» προοπτική απώλειας του κτηρίου δωρεάς Καραναστάση συνεχίζονται, αυτή την φορά με την τοποθέτηση ενός ανθρώπου με επιστημοσύνη και γνώση του θέματος, τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κουκούδη. Σε σχόλιο του κάνει γνωστή την εμπλοκή του το 2009 με την υπόθεση, αφού του ανατέθηκε να εκπονήσει μελέτη αναστύλωσης και δημοσιεύει φωτογραφίες από το εσωτερικό του κτηρίου. Αξίζει να διαβάστε τα όσα καταθέτει:
Dimitris Koukoudis
Το κτήριο τής οδού Βερμίου στην Βέροια. Κτίσμα του 1935 που χτίστηκε από τον κυρ Γιάννη Χατζίκο , αδερφό του πατέρα της ευεργέτριας Βούλας Χατζίκου, Κυρ Νίκου Χατζίκου. Χτίστηκε από ντόπιους τεχνίτες σε σχέδια που έφερε από την Ρουμανία ο Γιάννης Χατζίκος. Το κτήριο τιτλοφορείται ως κτήριο χήρας Καραναστάση επειδη με τα χρήματά της το αγόρασε η Δήμος Βεροίας. (Κορνηλία Κούσιου, χήρα Καραναστάση, αδερφή των άλλων ευεργετών με χρήματα των οποίων χτίστηκε η ομώνυμη γέφυρα της πόλης).
Οι φωτογραφίες του κτηρίου, είναι της μελέτης αναστύλωσης που μου ανατέθηκε από τον Δήμο Βεροίας και εκπονήσαμε μαζί με την συνάδερφο Άννα Ματσκάνη το 2009. Ένα πραγματικό έργο τέχνης, σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής. Καλλιτέχνημα άξιο να προστατευθεί με κάθε τρόπο. Όταν έχουμε χάσει τόσα ιστορικά κτήρια την εποχή, που δεν γνώριζαν τον τρόπο οι αρμόδιοι, για να μη πω κάτι χειρότερο, τώρα με τόση γνώση είναι άδικο να το αφήσουμε να πέσει.
Μάλιστα η στατική του μελέτη τροποποιήθηκε εκ νέου από συνάδερφο, προς το βέλτιστο της αναστύλωσης του κτηρίου. Άραγε ποιος ευθύνεται με τόσες εγκεκριμένες μελέτες να φτάσουμε να ακούμε ότι μεθοδεύεται η κατεδάφιση αυτού του σπάνιου κτηρίου?
Η ανεπάρκεια των ευθυνόμενων υπηρεσιών του Δήμου ?
Οι σύμβουλοι της Δημαρχίας επι των τεχνικών θεμάτων?
Η χρονική καθυστέρηση από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες που έχουν χρεωθεί την προστασία του?
Κάποιοι ευθύνονται που θα πεταχτεί στα σκουπίδια ένα αριστουργηματικό κτήριο που άξιζε κάθε φροντίδα κι ας μην είχε καμία απολύτως χρήση. Απλώς αξίζει να συντηρηθεί η ύπαρξη του για τις επόμενες γενιές .
Θα είχαν να μάθουν από αυτό οι επόμενοι κάτοικοι της πόλης.
Πως μπορούμε να αφήνεται ένα τέτοιο κόσμημα στο έλεος της πτώσης μετά από τόσα κτήρια που έχασε η πόλη.
Απογοήτευση.
Τόση ιστορία, τόση τέχνη, να γίνει μπάζα και να πεταχτεί μαζί με τα χρήματα της ευργέτριας.
Κάποιοι έχουν ευθύνη γι αυτό. Η όχι ?
Κανείς δεν έχει ευθύνη ?
Κανείς δεν θα επωμισθεί ολιγωρία και τις ανάλογες κυρώσεις ?
Μάλλον….
Είναι ιστορικός, αρχαιολογικός πλούτος του τόπου για την απόκτηση του οποίου από τον Δήμο, δαπανήθηκαν χρήματα μιας ευεργεσίας.
Είναι πολύ σοβαρό θέμα.
Για μας τους αρχιτέκτονες κι όσους αγαπάνε την ιστορία, την τέχνη και την αρχιτεκτονική είναι απογοήτευση μεγάλη, η απώλειά του.
Γι άλλους είναι ανακούφιση …
Το είπα και άλλη φορά και θα το ξαναπώ.
«Η ιερή αρχιτεκτονική δεν είναι αποκλειστικά τα θρησκευτικά κτήρια των ανθρώπων.
Είναι η θέληση, η σκέψη και η προσπάθεια, για αυτή τη «δεύτερη ευκαιρία» ενός κτίσματος .
Ειδικά όταν οι περισσότεροι το θεωρούν απλώς ερείπιο ...»
