Η μάνα, σα γιορτάζει
η πλάση μας δονεί,
σαν κάτι να αλλάζει,
ακούγεται φωνή
(Δ.Κ. Μπρουκούμης)
Στη ζωή των ομάδων και των εθνών, φίλοι αναγνώστες, βασική και πρωταρχική είναι η δύναμη της μάνας.
Η μάνα είναι η δημιουργία, η γεννήτρα και η τεχνίτρα της ζωής. Είναι ο οικοδόμος της κοινωνικής ομορφιάς και της προόδου του ανθρώπινου γένους. Είναι ο θρίαμβος της ζωής και το ακριβότερο χρυσάφι της γης. Είναι η φωτοδότρα λαμπάδα του πολιτισμού, γεμάτη χαρίσματα. Είναι το μοναδικό και υπέροχο ίνδαλμα. Είναι το σύμβολο της εργατικότητας, της αυτοθυσίας και της προσφοράς. Θυσιάζει τα πάντα και δε ζητεί τίποτα για τον εαυτό της.
Η μάνα υψώνει και ανανεώνει γενιές. Από αυτήν προήλθαν οι μάρτυρες, οι ήρωες, οι σοφοί διδάσκαλοι της ανθρωπότητας, οι μεταρρυθμιστές, οι οδηγοί λαών, οι εφευρέτες, οι θυσιασθέντες από αγάπη για τον συνάνθρωπό τους.
Ως προς τα παιδιά της και την πρόοδο της οικογενείας της, η στοργή και η λαχτάρα που κουβαλάει η μάνα στην καρδιά της, είναι ασυγκράτητη. Τα στήθη της περικλείουν ανυπολόγιστο, ακένωτο και αδαπάνητο πλούτο αγάπης, ενθουσιασμού, ενδιαφέροντος και ακαμάτου φροντίδας, ημέρα και νύχτα. Το κλάμα του παιδιού της είναι δικός της πόνος. Η χαρά και η αγαλλίαση του παιδιού της είναι ξεχείλισμα και χαρά δική της! Της μάνας το φιλί είναι το πιο γλυκό στον κόσμο και από όλα τα φάρμακα το μοναδικό και θεραπευτικότερο. Της μάνας το νανούρισμα είναι το πιο γλυκό τονιστό τραγούδι στα ανθρώπινα χείλη! Της μάνας το χάδι είναι του αγγέλου απαλό φτερούγισμα!
Η μάνα είναι η κατάλληλη και μοναδική καλοδιδασκάλισσα, που διδάσκει προληπτικά τα παιδιά της. Είναι ο άριστος και ακαταπόνητος παιδαγωγός και σύντροφος. Ο πατέρας είναι ο εγκέφαλος της οικογένειας, η μάνα, όμως, είναι η καρδιά της. Αποτελεί το φροντιστήριο για τα δύο δυσκολότερα μαθήματα, που είναι ο σύζυγος και τα παιδιά.
Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε την ιδιαίτερη προσφορά των χριστιανών μητέρων, οι οποίες δεν ενδιαφέρονται μόνο για την κοινωνική πρόοδο και επιτυχία των παιδιών τους στην προσωρινή αυτή ζωή, αλλά αγωνίζονται να τα αναθρέψουν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» με σκοπό να κληρονομήσουν τον παράδεισο. Οραματίζονται το υπερκόσμιο και θεϊκό! Αναρίθμητες Ελληνίδες χριστιανές μητέρες, δια μέσου των αιώνων, γαλούχησαν τα παιδιά τους με χριστιανικές αρετές. Λαμπρά, φωτεινά, αιώνια παραδείγματα και οδοδείκτες προς μίμηση είναι η Αγία Ελένη, οι μητέρες των Τριών Ιεραρχών και πολλές άλλες, με μεγάλη προσφορά στην Εκκλησία και στο Έθνος.
Στη συνέχεια, μεγάλοι σοφοί πατέρες της Εκκλησίας, πρόεδροι κρατών και άλλες προσωπικότητες, εκφράζουν το θαυμασμό τους, εγκωμιάζοντας και εξυμνώντας την ιερή μορφή της μάνας, το απύθμενο βάθος των χαρισμάτων της, το μεγάλο ρόλο της και την υψηλή αποστολή της.
Π. Διαθήκη: Ποτέ μην περιφρονήσεις και στενοχωρήσεις τη μητέρα σου.
Τραγικός Ευριπίδης: Τίποτε δεν είναι πιο αγαπητό από τη μάνα.
Μ. Βασίλειος: Η μοναδική παρηγοριά στη ζωή μου είναι η μάνα μου.
Γρηγόριος ο Θεολόγος: Δεν υπάρχει πλάσμα πιο θαυμάσιο και άξιο, που να διαθέτει περισσότερη αγάπη από τη μάνα.
Ιερός Αυγουστίνος: Δώσε μου καλές μητέρες, να αλλάξω τη ζωή του κόσμου.
Αβραάμ Λίλκολν: Ό,τι είμαι ή ελπίζω να γίνω, το χρωστώ στη μητέρα μου.
Πρόεδρος Ντε Γκολ: Η Γαλλία δεν έχει ανάγκη από πωλήτριες και εργάτριες, αλλά από μητέρες.
Κώστας Ουράνης: Κλαίει, όχι γιατί έχασε τη μάνα του, αλλά γιατί ξενιτεμένος, όσο ζούσε εκείνη, δεν πρόλαβε να της δείξει την αγάπη του.
Μ. Ναπολέων: Στη μητέρα μου και στις καλές αρχές που μου έδωσε, χρωστώ την τύχη μου και κάθε άλλο καλό που έχω κάνει.
Όντως, υπάρχουν έννοιες που δεν μπορούν να αποδοθούν με λέξεις. Υπάρχουν συναισθήματα συγκλονιστικά, που δεν μπορούν να εκδηλωθούν σε όλο το απύθμενο βάθος τους. Εμβρόντητος ο άνθρωπος μπροστά στη μάνα!
Ιλιγγιά ο νους, ασθμαίνει ο λόγος, τρέμει η ακοή, πάλλεται η καρδιά! Η μορφή της, το χαμόγελό της, η θυσία της είναι τα ευωδιαστά, τα μυρωδικά μύρα της. Ένας θυμόσοφος διακηρύττει: απ’ όλα τα μυρωδικά, κάλλιο μυρίζει η μάνα.
Πράγματι, η μάνα είναι η ζωή, το φως, το εικόνισμα, η οδηγήτρια, η μικρή Παναγία! Είναι ο ανεκτίμητος θησαυρός, το χρυσοποίκιλτο στολίδι, που πρέπει, φίλοι αναγνώστες, να το διαφυλάττουμε με ξεχωριστή επιμέλεια και ιδιαίτερη αγάπη.