Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Ὅπου Θεός δέ βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις, ὡς γέγραπται· Χριστός ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου, ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας».
Θριαμβευτικό ἀντηχεῖ τό μήνυμα τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, τό ὁποῖο ἀκούσθηκε καί σήμερα στούς ναούς μας, κατά τόν Ὄρθρο τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως.
Θριαμβευτικό, γιατί δέν ὑπάρχει μεγαλύτερος θρίαμβος ἀπό τά θαύματα τοῦ Θεοῦ. Καί ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα εἶναι τό θαῦμα τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, τό ὁποῖο ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε σήμερα.
Τό μήνυμα αὐτό εἶναι ἡ ἀπάντηση πρός τήν Παρθένο Μαριάμ, ἡ ὁποία ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἐκπλήττεται κρατώντας τόν ἀχώρητο Θεό ὡς βρέφος στή μητρική της ἀγκάλη. Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί ἡ ἀπάντηση τήν ὁποία ἐπαναλαμβάνει ὁ ἱερός ὑμνογράφος πρός ὅλον τόν κόσμο, πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, πιστούς καί ἀπίστους, χριστιανούς καί μή, οἱ ὁποῖοι αἰῶνες τώρα στέκονται ἔκπληκτοι μπροστά στό θαῦμα τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, καί ἄλλοι τό ἀποδέχονται καί προσκυνοῦν τόν γεννηθέντα Χριστό, ἄλλοι πάλι τό ἀπορρίπτουν καί τό ἀρνοῦνται.
Καί τί ἀπαντᾶ πρός ὅλους αὐτούς, πρός ὅλους μας ὁ ἱερός ὑμνογράφος; Ἀπαντᾶ καί διακηρύσσει ὅτι ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Παναγία Παρθένο ἀποτελεῖ ἀδιάψευστη ἀπόειξη ὅτι ὁ Θεός μπορεῖ, ὅπου καί ὅποτε θέλει, νά ὑπερβεῖ τούς νόμους τῆς φύσεως. «Ὅπου Θεός βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις».
Ὁ Θεός εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος δημιούργησε τή φύση καί τούς νόμους της, γιά νά μήν ἐπικρατεῖ ἀναρχία καί σύγχυση, ἀλλά γιά νά λειτουργοῦν τά πάντα ἁρμονικά καί πρός ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίους ἔπλασε γιά νά τά ἀπολαμβάνουν. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά ὑπερβαίνει τούς νόμους τῆς φύσεως, ὄχι γιά νά τούς καταστρατηγήσει ἀλλά γιά νά βοηθήσει καί νά διευκολύνει μέ τόν τρόπο αὐτό τό πλάσμα του, τόν ἄνθρωπο. Ὁ Θεός παρακάμπτει τούς ὅρους, τούς ὁποίους ὁ ἴδιος ἐθέσπισε καί λειτουργοῦσαν χιλιάδες χρόνια, κινούμενος ἀπό τήν ἀγάπη του γιά τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, προκειμένου νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τόν σώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου.
Καί ὁ τρόπος τόν ὁποῖο ἐπινοεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ὑπέρβαση τῶν ὅρων τῆς φύσεως, ὄχι προκειμένου νά διασαλεύσει τήν τάξη, ἀλλά προκειμένου νά φέρει τήν εἰρήνη, καταλύοντας τό μεσότοιχον τῆς ἔχθρας, προκειμένου νά χαρίσει στούς «ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου» καθημένους ἀνθρώπους «τό φῶς τῆς γνώσεως», τό ὁποῖο θά φέρει ὡς «φῶς τοῦ κόσμου» ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής Χριστός, ὁ ἄσαρκος Υἱός καί Λόγος του, ὁ ὁποῖος λαμβάνει σάρκα ἀπό τήν Παναγία Παρθένο, πού παραμένει καί μετά τόκον Παρθένος.
«Ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις».
Τό μήνυμα αὐτό τῆς ἑορτῆς τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ δέν ἀφορᾶ ὅμως μόνο τό μέγα θαῦμα τῆς θείας ἀγάπης τό ὁποῖο ἑορτάζουμε. Ἀφορᾶ καί τή δική μας ζωή καί τή ζωή ὅλου τοῦ κόσμου. Μᾶς δίδει δύναμη καί ἐλπίδα καί προοπτική. Γιατί ὁ Θεός μπορεῖ νά ἐπέμβει ἐκεῖ ὅπου ὁ ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ νά προχωρήσει. Ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀνοίξει δρόμους ἐκεῖ ὅπου ὁ ἄνθρωπος βλέπει μόνο ἀδιέξοδα. Ὁ Θεός μπορεῖ νά δώσει λύσεις ἐκεῖ ὅπου ἡ ἀνθρώπινη λογική παραλύει. Ὁ Θεός μπορεῖ νά φέρει τήν εἰρήνη καί τήν καταλλαγή ἐκεῖ ὅπου ἐπικρατοῦν οἱ συγκρούσεις καί οἱ ἀντιπαραθέσεις. Ὁ Θεός μπορεῖ νά μεταβάλλει τίς σκέψεις καί τίς ἀποφάσεις τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμη ὅταν κανείς δέν μπορεῖ νά τούς ἐπηρεάσει.
Δέν εἶναι δύσκολο νά τό πιστεύσουμε. Ἀρκεῖ νά στρέψουμε τό βλέμμα μας στήν εἰκόνα τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἀρκεῖ νά μεταφερθοῦμε νοερά στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί νά δοῦμε τόν δι᾽ ἡμᾶς γεννηθέντα Χριστό. Ἀρκεῖ νά δοῦμε δίπλα του τήν Παναγία Παρθένο, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἀρκεῖ νά ἀνοίξουμε τήν ψυχή μας γιά νά ὑποδεχθοῦμε μέ ταπείνωση καί ἀγάπη τόν γεννηθέντα Χριστό, γιά νά ζήσουμε καί ἐμεῖς τό θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας, στή ζωή μας, στόν κόσμο μας.
Διάπυρος πρός τόν ἐν σπηλαίῳ
γεννηθέντα Κύριον εὐχέτης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
