Έχουν ενδιαφέρον τα μηνύματα που μετέφερε ο διοικητής της Τροχαίας Βέροιας, Ιωσήφ Παρούτογλου, στην Ημερίδα που συνδιοργάνωσε το Τμήμα Τροχαίας Βέροιας και το Κέντρο Μέριμνας Ατόμων Ειδικών Δεξιοτήτων, χθες το πρωί στο Χώρο Τεχνών για την προσβασιμότητα των Ατόμων με αναπηρία στην πόλη και τους δημόσιους χώρους.
Στην ομιλία του ο διοικητής ανέφερε:
«Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Με τα λόγια αυτά, ο μεγάλος ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης παρέλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, στις 10 Δεκεμβρίου του 1963.
Με τα λόγια αυτά που απηχούν ακόμα στις μέρες μας και εξακολουθούν να είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ, σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε για την σημερινή σας παρουσία στην Ημερίδα που συνδιοργανώνεται από το Τμήμα Τροχαίας Βέροιας και το Κέντρο Μέριμνας Ατόμων Ειδικών Δεξιοτήτων.
Μια ημερίδα που έχει ως στόχο την ενημέρωση και κυρίως την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας για τα ζητήματα προσβασιμότητας των ΑΜΕΑ σε δημόσιους χώρους.
Από την πρώτη στιγμή, αποφασίσαμε αυτή η ημερίδα να την αφιερώσουμε στους συνανθρώπους μας που πραγματικά έχουν ανάγκη. Γιατί, τα άτομα αυτά δεν έχουν ειδικές, αλλά αντιθέτως έχουν ιδιαίτερες ανάγκες που χρήζουν προσοχής και ευρύτερης κοινωνικής μέριμνας από την Πολιτεία.
Είναι συμπολίτες μας με ίσα δικαιώματα, υποχρεώσεις, αλλά και απαιτήσεις. Οφείλουμε να τους προσφέρουμε τις διευκολύνσεις και τις ομαλές συνθήκες για μια ποιοτικότερη ζωή.
Όλοι ζούμε, συμβιώνουμε, υπάρχουμε μέσα στον ίδιο κόσμο. Όλοι χρειαζόμαστε βοήθεια -δυνατοί και αδύναμοι- και όλοι πρέπει να προσφέρουμε τη βοήθειά μας.
Να στεκόμαστε πάντα δίπλα στους συνανθρώπους μας που χρειάζονται τη στήριξή μας.
Άλλωστε, η ποιότητα και ο δείκτης πολιτισμού μιας κοινωνίας αντικατοπτρίζεται και στην αντίστοιχη ποιότητα ζωής και αξιοπρέπειας που ίδια η κοινωνία έχει εξασφαλίσει για τα Άτομα με Αναπηρία.
Ένα περιβάλλον θεωρείται «προσβάσιμο» όταν έχει εκείνα τα στοιχεία, που επιτρέπουν σε όλα τα μέλη της κοινωνίας, χωρίς διακρίσεις φύλου, ηλικίας, σωματικής διάπλασης, δύναμης, αντίληψης και λοιπών χαρακτηριστικών να μπορούν αυτόνομα, με ασφάλεια και με άνεση να προσεγγίσουν και να χρησιμοποιήσουν τις προσφερόμενες υποδομές, υπηρεσίες και αγαθά.
Οι άνθρωποι που είναι ικανοί να μετακινηθούν σε όλους τους χώρους και να κάνουν χρήση κάθε μορφής μεταφορικού μέσου, τείνουν να θεωρούν την ικανότητά τους αυτή ως δεδομένη.
Μόνο όταν κάτι συμβεί στους ίδιους ή στους οικείους τους και αρχίζουν να «εμποδίζονται» ή να «δυσκολεύονται», τότε αντιλαμβάνονται γιατί είναι επιτακτική ανάγκη και υποχρέωση της πολιτείας, τα πάντα μέσα σε μια Πόλη να σχεδιάζονται για όλους.
Αναγκαίο και απαραίτητο βήμα είναι η αναγνώριση του προβλήματος πολλών συμπολιτών μας και η αποδοχή ότι η αδυναμία πρόσβασης και κατ’ επέκταση ο αποκλεισμός τους δεν είναι αναπότρεπτο και τυχαίο συμβάν, αλλά είναι ένα γεγονός, είναι μια πραγματικότητα, για την οποία μπορεί να υπάρξει πρόβλεψη, πρόληψη και ριζική αντιμετώπιση.
Το κύριο ζητούμενο είναι πώς να κάνουμε την πόλη μας προσβάσιμη στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Τι σημαίνει αυτό; Να επιτύχουμε την προσβασιμότητα στους δημόσιους χώρους, όπως στους δρόμους, τα πεζοδρόμια, στις πλατείες και στους πεζοδρόμους.
Η Ελληνική Αστυνομία, αποτελώντας έναν από τους βασικότερους πυλώνες για την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών της Χώρας μας, αλλά πολύ περισσότερο για την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, συμβάλλει καθημερινώς τα μέγιστα για την εξασφάλιση, διατήρηση και προαγωγή των αναγκαίων εκείνων όρων για μια αξιοπρεπή και ισότιμη διαβίωση των Ατόμων με Αναπηρία.
Η παντελής έλλειψη σωστής οδικής συμπεριφοράς κάποιων ασυνείδητων συμπολιτών μας, οδηγεί τα Άτομα με Αναπηρία σε απελπισία και αγανάκτηση.
Τα άτομα, όμως, αυτά έχουν ανάγκη από την ανθρώπινη παρουσία και την ανθρώπινη βοήθεια.
Η Ελληνική Αστυνομία είναι εδώ και θα είναι πάντοτε εδώ, έτοιμη να προσφέρει, να στηρίξει και να διευκολύνει κάθε συνάνθρωπό μας και πρωτίστως τα άτομα αυτά που πάσχουν από οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας.
Είμαστε καθημερινά στους δρόμους για να μεταφέρουμε σε όλους τους συμπολίτες μας τα εξής μηνύματα :
1) Οι ράμπες ΑΜΕΑ σε όλα τα πεζοδρόμια αποτελούν τις μοναδικές διαβάσεις για τα άτομα που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο ή έχουν κινητικά προβλήματα. Η παράνομη στάθμευση αυτοκινήτων στις ράμπες ΑΜΕΑ, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων τους στη μετακίνηση και γενικά στην ένταξη και την κοινωνική ενσωμάτωσή τους.
2) Οι ειδικοί χώροι στάθμευσης, που μάλιστα φέρουν εμφανή οριζόντια και κάθετη σήμανση, προκειμένου να είναι περισσότεροι ευδιάκριτοι, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για τη στάθμευση οχημάτων που μεταφέρουν άτομα με Αναπηρία. Οποιαδήποτε πρόθεση κατάληψης αυτού του χώρου έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό του συμπολίτη μας από τη διεκπεραίωση ζωτικών του αναγκών.
3) Όταν κάποιος πολίτης αυτής της πόλης δεν σέβεται την λωρίδα όδευσης τυφλών που υφίσταται στα πεζοδρόμια προκαλεί τεράστιο λειτουργικό πρόβλημα στα άτομα που πάσχουν από τύφλωση και οπτική ανεπάρκεια, υποβιβάζοντας σημαντικά το βιοτικό τους επίπεδο.
Για το λόγο αυτό, σεβόμαστε και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου και πρωτίστως των μελών της κοινωνίας μας, για τα οποία η εξασφάλιση και η διατήρηση των όρων για αξιοπρεπή διαβίωση δεν είναι πάντοτε δεδομένη.
Οφείλουμε να βρισκόμαστε στο πλευρό των συμπολιτών μας, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς διακρίσεις.
Οφείλουμε να βρισκόμαστε πάντοτε δίπλα σε αυτούς τους συνανθρώπους μας, που χρειάζονται τη βοήθεια και τη στήριξή μας, έτοιμοι και πρόθυμοι να τους διευκολύνουμε, ώστε να απολαμβάνουν μαζί μας όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που ως άτομα και ως μέλη της ίδιας κοινωνίας απαιτούν και δικαιούνται.
Στο πλαίσιο αυτό, εμείς οι αστυνομικοί, οι «ένστολοι πολίτες» αυτής της κοινωνίας μας, έχουμε βασική ευθύνη στην παροχή κάθε δυνατής διευκόλυνσης προς τα άτομα με αναπηρία, υλοποιώντας και εφαρμόζοντας με αποφασιστικότητα και αυστηρότητα την νομοθεσία, με μηδενική ανοχή απέναντι στους παραβάτες οδηγούς που απαξιώνουν την ανθρώπινη υπόσταση.
Ως Διοικητής του Τμήματος Τροχαίας Βέροιας αντιλαμβάνομαι καθημερινά τις δυσκολίες και το πόσο σκληρή μπορεί να είναι η πραγματικότητα για αυτά τα άτομα. Έχουν να αντιμετωπίσουν πέρα από τη μειωμένη κοινωνική αντίληψη κάποιων συμπολιτών μας, όπως αυτών που σταθμεύουν μπροστά από ράμπες ΑΜΕΑ ή κλείνουν πεζοδρόμια, και την απουσία πρόβλεψης, σε μερικές περιπτώσεις, για εύκολη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες.
Φιλοδοξούμε, μέσα από τη σημερινή ημερίδα, αλλά και αντίστοιχες πρωτοβουλίες στο μέλλον να το αλλάξουμε αυτό.
Επιθυμούμε να δώσουμε έμφαση στην ενίσχυση της προσβασιμότητας σε όλους τους δημόσιους χώρους, στέλνοντας ένα ηχηρό και αδιαπραγμάτευτο μήνυμα «Πρόσβαση Παντού και Πρόσβαση για Όλους»
Πρέπει να διδασκόμαστε ο ένας από τον άλλο και να συνεργαζόμαστε καλύτερα. Πιστεύω δεν είναι δύσκολο, να σκεφτούμε και να κάνουμε πολλά, αρκεί να υπάρχει ευαισθησία και επιθυμία, για να διευκολύνουμε τον συνάνθρωπό μας.
Θέλω να τονίσω ότι είμαστε εδώ για να ακούσουμε, να αντιληφθούμε και να αναλογιστούμε για τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τα Άτομα με Αναπηρία.
Να προτείνουμε τρόπους αντιμετώπισης εφικτούς και άμεσα υλοποιήσιμους.
Με αυτές τις σκέψεις, θέλω να πω από καρδιάς ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους μας τιμούν σήμερα με την παρουσία τους, και κυρίως στους εκλεκτούς συνομιλητές μας που προσήλθαν να μας μεταφέρουν και αυτοί τις δικές τους σκέψεις και εμπειρίες.
Μαζί με εμάς, θέλουμε στο πλευρό μας και όλους εσάς, όλους τους συμπολίτες και συμπολίτισσες μας, για να δημιουργήσουμε μία νέα κοινωνία πολιτών και να γαλουχήσουμε μία νέα γενιά ανθρώπων που θα επικρατήσει η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση προς τον συνάνθρωπο μας!
Ας κάνουμε, λοιπόν, την αρχή για κάτι μεγάλο…Θέλουμε και μπορούμε να γίνουμε όλοι εμείς η αρχή για κάτι μεγάλο…Στην προσπάθεια αυτή δεν περισσεύει κανένας.. Για μία κοινωνία χωρίς Αποκλεισμούς.. Για έναν κόσμο που μας χωράει όλους…»
