Γράφει ο
Αναστάσιος
Βασιάδης
Εν μέσω της εξελισσόμενης ενεργειακής κρίσης που συνδέεται με την σοβούσα πολεμική σύρραξη στην περιοχή, αλλά και της επιτεινόμενης φτωχοποίησης των πολιτών με την ανεξέλεγκτη ακρίβεια σε βασικά προϊόντα διαβίωσης, δημοσιοποιήθηκε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας με τίτλο, «Δευτεροβάθμια περίθαλψη, ιατρική εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας». Το νομοσχέδιο αυτό προβάλλει γενικά ως μία έκθεση ιδεών και προθέσεων, χωρίς να δίνει ουσιαστικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα τα οποία συνδέονται με την περίθαλψη των πολιτών, ιδιαίτερα μετά την επιδημική κρίση του κορωνοϊού που βίωσαν οι κοινωνίες.
Είναι γνωστό ότι η επιδημική κρίση έχει δημιουργήσει ένα υγειονομικά επιβαρυμένο περιβάλον που σε συνδυασμό με το επί θύραις ενεργειακό ζήτημα το οποίο προστιθέμενο στην οικονομική, κοινωνική και αξιακή κρίση που από ετών βιώνει ο τόπος, δοκιμάζει σοβαρά τις αντοχές των κοινωνιών. Αποτέλεσμα αυτών υπήρξε η μεγάλη πίεση που δέχθηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο κλήθηκε να διαχειριστεί την επιδημική κρίση σε μιά περίοδο, όπου οι αντοχές του είχαν περιέλθει ήδη σε οριακό σημείο, ως απόρροια των δημοσιονομικών περιορισμών που επιβλήθηκαν από χρόνια και εξακολουθούν να ισχύουν. Ανεξάρτητα από την μεγάλη επιβάρυνση που δέχθηκαν τα νοσοκομεία κατά την διάρκεια της επιδημικής κρίσης, την οποία εξακολουθούν να δέχονται, προβάλλει μονίμως η αναγκαιότητα συνεχούς υποστήριξης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αφ ενός με την ανάπτυξη της εξωνοσοκομειακής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που θα τα αποσυμφορήσει και αφ ετέρου με την συνολική αναβάθμιση των ίδιων των νοσοκομείων της χώρας. Ατυχώς σε αυτή την επιτακτική αναγκαιότητα, το επίκαιρο νομοσχέδιο για την δευτεροβάθμια περίθαλψη, δεν διανοίγει πειστικές προοπτικές.
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η καταγραφόμενη καθημερινά κατάσταση στα Δημόσια Νοσοκομεία είναι δυσχερής, παρά τις ηρωϊκές προσπάθειες που καταβάλουν οι εργαζόμενοι σε αυτά. Η επιβάρυνση των νοσοκομειακών δομών της χώρας, επιτείνεται λόγω και των αποτυχημένων πειραματισμών ως προς την αναγκαία ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που παραμένει ένας ανεκπλήρωτος στόχος. Στο επίκαιρο νομοσχέδιο ως κομβικό σημείο, που προκαλεί τις εύλογες αντιδράσεις της Ιατρικής Κοινότητας, προβάλλει η διατύπωση περί «αλλαγής του εργασιακού καθεστώτος των ειδικευμένων ιατρών Ε.Σ.Υ., μέσω της θέσπισης δυνατότητας λειτουργίας ιδιωτικού ιατρείου ή παροχής ιατρικών υπηρεσιών με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτική κλινική ή ιδιωτικό διαγνωστικό ή θεραπευτικό εργαστήριο και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις που παρέχουν ή καλύπτουν υπηρεσίες υγείας». Η συγκεκριμένη διάταξη αποτελεί μια απροκάλυπτη αποφυγή της πολιτείας να αναβαθμίσει το ιατρικό μισθολόγιο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που υπολλείπεται κατά πολύ του ευρωπαϊκού μέσου όρου λαμβανομένων υπόψη όλων των αναλογιών.
Η άρνηση αυτή διατυπώνεται με την ευθεία υπόδειξη προς τους νοσοκομειακούς ιατρούς να αναζητήσουν πρόσθετη αμοιβόμενη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, υποβαθμίζοντας αναπόφευκτα την ποιότητα υπηρεσιών στα δημόσια νοσοκομεία που υπηρετούν, στα οποία ο φόρτος απασχόλησης είναι ήδη υπέρμετρος. Η επιδημική κρίση ανέδειξε την αδήρητη αναγκαιότητα όχι υποβάθμισης αλλά ενίσχυσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό δυναμικό αμοιβόμενο σύμφωνα με τον όγκο και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα και την εξασφάλιση της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής. Οι κρίσιμες υγειονομικές περιστάσεις που επιτείνονται για την ήδη φτωχοποιούμενη κοινωνία, απαιτούν την επιτάχυνση των διαδικασιών κάλυψης όλων των προβλεπόμενων ιατρικών θέσεων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η επίσπευση των ρυθμών υλοποίησης των προσλήψεων που εξαγγέλονται, προβάλλει αναγκαία περισσότερο από ποτέ, ώστε να ενισχυθεί στοιχειωδώς το Σύστημα, παρά το γεγονός ότι και πάλι δεν θα καλύπτονται τα κενά σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό. Επιπλέον επισημαίνεται ότι ο αριθμός των πραγματοποιούμενων προσλήψεων, δεν επαρκεί για να αναπληρώσει τα νέα κενά που ανακύπτουν συνεχώς, με την έξοδο από το Σύστημα των συνταξιοδοτούμενων ιατρών. Η αύξηση του αριθμού και η διασφάλιση της παράτασης θητείας των επικουρικών γιατρών ενισχύει τη λειτουργία των Νοσοκομείων. Έχει όμως προσωρινό χαρακτήρα, δια τούτο η στελέχωση πρέπει να γίνει με μόνιμο ιατρικό προσωπικό και σταθερές σχέσεις απασχόλησης. Η αποκατάσταση του ειδικού ιατρικού μισθολογίου, μπορεί να αποτελέσει μια ευνοϊκή εξέλιξη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, κάτι το οποίο δεν διαφαίνεται στο επίκαιρο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας.
Επί πλέον οι κρίσιμες περιστάσεις επικαιροποιούν το πάγιο αίτημα ένταξης του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού σχετικού προσωπικού του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα. Οι αναγκαίες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, πρέπει να ενταχθούν σ΄ ένα συνολικό σχεδιασμό στοχευμένων και σοβαρών παρεμβάσεων σε όλους τους τομείς του Συστήματος Υγείας. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρξει άμεση αναβάθμιση στους Οργανισμούς των Νοσοκομείων, ώστε να δοθεί δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις επιτακτικές απαιτήσεις των καιρών, με επάρκεια και ποιότητα. Αυτή η υποχρέωση ανήκει στον κεντρικό σχεδιασμό της πολιτείας και προφανώς ξεπερνά τις δυνατότητες των Υγειονομικών Περιφερειών και των Διοικήσεων των Νοσοκομείων, οι οποίες κινούνται στα πλαίσια των δικών τους περιορισμένων αρμοδιοτήτων. Προϋπόθεση για την κατάρτιση των νέων Οργανισμών, είναι η ολοκλήρωση του Υγειονομικού Χάρτη της χώρας, στον οποίο πρέπει να καταγραφούν, πέραν του δυναμικού και των υποδομών, οι ανάγκες υγείας του πληθυσμού, ιδιαίτερα σε σχέση με την εμπειρία της επιδημικής κρίση και τα επίκαιρα υγειονομικά δεδομένα. Αποτελεί γενικότερη διαπίστωση ότι η χρηματοδότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας υπολείπεται σημαντικά των αναγκών κάλυψης των ασθενών.
Εξαιτίας των παραπάνω, η εφημερίες των Νοσοκομείων συνεχίζουν να διεξάγονται με δυσκολίες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις το ιατρικό δυναμικό δυσχεραίνεται να καλύψει εφημεριακά τις κλινικές και τα εργαστήρια. Οι εξαντλητικές εφημερίες των νοσοκομειακών ιατρών, σε συνδυασμό με την μείωση των αποδοχών και τις ελλείψεις σε στελεχιακό δυναμικό, οδηγούν τα Νοσοκομεία σε δυσχερή λειτουργία, ενώ με επίμοχθο τρόπο ανταποκρίνονται στην αποστολή τους, χάρις στις φιλότιμες προσπάθειες του ιατρικού και λοιπού προσωπικού. Εμφανής είναι και η αναγκαιότητα περαιτέρω στελέχωσης των ΤΕΠ στα Νοσοκομεία της χώρας, για την αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών και την καθιέρωση ασφαλούς εφημεριακού προτύπου. Επί πλέον η αναγκαία στελέχωση και ο εξοπλισμός του ΕΚΑΒ θα συνεισφέρουν τα μέγιστα στην ορθή αντιμετώπιση των περιστατικών. Το αναρτηθέν στο διαδίκτυο προς διαβούλευση επίκαιρο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας δεν ανταποκρίνεται στις ως άνω άμεσες και επιτακτικές αναγκαιότητες της Δευτεροβάθμιας Περίθαλψης των πολιτών, εν μέσω των σε εξέλιξη κοινωνικών κρίσεων, ενώ προσεγγίζει επιγραμματικά και ακροθιγώς κάποια ζητήματα, για τα οποία απαιτείται πρόσθετο και ενδελεχές νομοθετικό έργο. Η Ιατρική Κοινότητα έχει τοποθετηθεί και συνεχίζει να τοποθετείται επί του νομοσχεδίου. Ο λόγος πλέον ανήκει στην κοινωνία, στους φορείς και σε κάθε ενεργό πολίτη, που δικαιούται υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης, τις οποίες άλλωστε έχει ακριβοπληρώσει και εξακολουθεί να πληρώνει μέσω των ασφαλιστικών του εισφορών και της φορολογίας
