Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Μετά από 16 χρόνια συνδικαλιστικής περιήγησης, 26 χρόνια γάμου και 28 χρόνια ως ελεύθερος επαγγελματίας κατέληξα: να ντύνομαι στη «μπουτίκ μπαμπάς & μαμά», να τρώω από το «μάρκετ πεθερός & πεθερά» και να σας «πολεμώ» με το πληκτρολόγιο μου».
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
μέρες εθνικής ανάτασης, είπα να το παίξω καλός πατέρας και που λέτε αγόρια μου, τι εορτάζουμε σήμερα!
Άσε μας ρε πατέρα, κάθε χρόνο τα ίδια.
Εντάξει ξέρουμε για την σημερινή ημέρα και …, εσύ να μας πεις;
Τι να σας πω.
Να μας απαντήσεις με ένα ναι ή ένα όχι, εάν ήσουν πολιτικός, θα ήσουν στην εξέδρα των επισήμων;
Τι ρωτάτε, φυσικά.
Άσε τα φυσικά, με ένα ναι ή με ένα όχι!
Ναι!
Εάν ήθελες όμως να είσαι όμοιος με τους προγόνους σου, θα απαντούσες ΟΧΙ.
Και για να έχουμε καλό ρώτημα, γιατί θα τολμούσες να ανέβεις στην εξέδρα.
Για να τιμήσω τους ήρωες, για να, …
Σταμάτα επιτέλους, σας βαρεθήκαμε υποκριτές και φαρισαίοι.
Θα πήγαινες να τιμήσεις, αυτόν που του κόψανε το πόδι του, το χέρι του, αυτόν που έχασε τον φίλο του, τον αδελφό του, πως δηλαδή να καταλάβουμε!
Πως δηλαδή, τους τιμάτε.
Γεμίζοντας την πατρίδα με Πάτσηδες.
Μα αγόρι μου ξέρεις, …
Εμείς ξέρουμε, εσείς κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε.
Χρόνια τώρα, δημιουργήσατε ένα σύστημα του πισινού, όπως ακριβώς στα λέμε, σύστημα του κώλου, που ρημάζει τις ζωές των ανθρώπων.
Στενοχωριέστε και για τους βιασμούς.
Αναρωτήθηκες ρε πατέρα, το κωλοσύστημά σου, πόσες οικογένειες βιάζει, καθημερινά!
Και επειδή τους δημιουργήσατε, τους διατηρείτε, κιόλας.
Ορίστε, πες μας, τι θα γίνει με τον παιδεραστή!
Θα τα κουκουλώσουνε, αυθόρμητα το φώναξα!
Είδες μόνο σου το λες, εδώ ρε πατέρα στα κωλοκάναλα βγαίνουν διάφοροι υποτίθεται γνώστες και μιλάνε για ελάττωμα.
Ελάττωμα, να εκδίδουν παιδιά!
Επαναλαμβάνουμε, αγαπημένε μας πατέρα, έτσι σε έμαθε ο παππούς εσένα, να τιμάς τους ήρωες!
Μπαμπάκο, το ξέρεις πόσο σε αγαπάμε, αλλά το μόνο κοινό που υπάρχει με το ένδοξο 40, είναι ότι επιβάλλεται επειγόντως η γενιά σου να βγει και να ουρλιάξει ΑΕΡΑΑΑ, και να διώξει την μπόχα, την σαπίλα, τη δυσωδία, …!
Αέρα, αέρα να φύγει η χολέρα!
Φίλοι μου, ειπωθήκανε και άλλα, η αλήθεια είναι πως οργίστηκα και αυτό γιατί κατά βάθος γνώριζα, ότι οι νέοι είχαν δίκιο!
Αποτραβήχτηκα και είπα να παρακολουθήσω ρεπορτάζ για την εποχή εκείνη, την αξέχαστη, την μοναδική.
«περπατούσαμε ώρες στα χιόνια, τα πόδια μας τα κόβανε για να μην πεθάνουμε από γάγγραινα, για δευτερόλεπτα σήκωνες το κεφάλι σου και έβλεπες ότι ο διπλανός σου αδελφός δεν υπήρχε στη ζωή, πόνος, ιδρώτας, κραυγές δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε, αίμα, πολύ αίμα, βασανιστήρια, αλλά, … νικήσαμε.
Ξέρετε γιατί;
Γιατί όταν ξυπνήσαμε το πρωί και ακούσαμε ότι ο πόλεμος είχε αρχίσει, ξεχυθήκαμε γελώντας και ζητωκραυγάζοντας στους δρόμους.
Λες και πηγαίναμε σε γιορτή και όχι σε πόλεμο.
Ηθικό όντας, ακμαιότατο.
Με ελάχιστα μέσα, χωρίς κάλτσες, με όπλα εποχής Κολοκοτρώνη και τη λόγχη του Καραισκάκη, αλλά πηγαίναμε να πολεμήσουμε υπέρ βωμών και εστιών, για ελευθερία.
Ο πόλεμος είχε κριθεί, πριν καν ξεκινήσει, λόγω του ενθουσιασμού.
Και να σε λίγο, το Αργυρόκαστρο, οι Άγιοι Σαράντα, η Χειμάρα, το Τεπελένι, η Κορυτσά, κάθε ώρα και από μία πόλη.
Τίποτα δεν μας σταματούσε, η Πλατυτέρα πολεμούσε στο πλευρό μας, για το δίκιο μας, για τα ιερά και τα όσια.»
Και οι στρατηγοί, οι στρατιώτες να συνεχίζουν κλαίγοντας, με λυγμούς:
«μετά ήλθανε οι Γερμανοί, ήταν δύσκολο, απίστευτη πολεμική μηχανή, παραδιδόμασταν, αλλά ταυτόχρονα είχαμε κρύψει και οπλισμό, διότι γνωρίζαμε ότι τώρα θα αρχίζαμε, ξανά τον αγώνα. Εγκλήματα πολλά, ολοκαυτώματα, ο θάνατος πλέον παραμόνευε παντού, όπου και να κοιτούσες έβλεπες καταχνιά, τα φώτα πάντα σβηστά, τα παράθυρα κλειστά και από έξω να ακούς τη μπότα του φασίστα, η πείνα ως άλλο δρεπάνι να θερίζει σε κάθε γωνιά, σκελετοί παντού, η Ελλάδα θερίζεται, χιλιάδες οι νεκροί από πείνα και σαν να μην έφτανε αυτό στην Ακρόπολη, σε αυτό το ιερό, να κυματίζει η σβάστικα»!
Και κάπως έτσι πέρασε η ώρα και βυθίστηκα στις σκέψεις μου.
Ναι, έχουνε δίκιο τα παιδιά μας, τι τους μάθαμε, τι τους διδάξαμε, τι χώρα δημιουργήσαμε, ποια τα ιδανικά, εκτός από την κονόμα, μέχρι και την ιστορία, λάθος τη διδάσκουμε, μέχρι και για συνωστισμό, μιλάνε τα ανθρωπάκια της αρπαχτής και του εύκολου κέρδους, του τίποτα δηλαδή.
Καθηγητάδες, όχι του πισινού, αλλά του πανεπιστημίου και σου λένε ο Μεταξάς δεν είπε το όχι, …
Τι λες ρε Καραμήτρο, τι λες ρε άθλιε καρεκλοκένταυρε, ο Μεταξάς, ο δικτάτορας ναι, δεν θα διαφωνήσουμε, ήταν αυτός που είπε, τα μπρατσάκια σας και σε άλλη παραλία.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, ο δικτάτορας Μεταξάς, είπε το όχι και επειδή δεν ήταν γέννημα θρέμμα των καταλήψεων και του φραπέ, δεν έτρεφε αυταπάτες, για αυτό είχε φροντίσει να ετοιμάσει, όσο ήταν εφικτό, την πατρίδα.
Ήταν προφανές ότι μετά τη βύθιση της φρεγάτας Έλλης, θα οδηγείτο και η πατρίδα μας στον πόλεμο. Μόνο ένας ηλίθιος με αυταπάτες, δεν θα το καταλάβαινε.
Ευτυχώς για εμάς, η πατρίδα δεν είχε τότε, τόσο πολλούς ηλίθιους μαζεμένους.
Τους έχουμε τώρα!
Ο Μεταξάς φίλοι μου, είπε όχι και το πήρε ο Ελληνικός λαός και φωνάζοντας αέρα, το μετέτρεψε σε ΟΧΙ!
Δεν πολέμησε στα χιονισμένα βουνά, ο Μεταξάς, αλλά ο απλός Έλληνας κουρελής.
Και ενώ συνέχιζα, τις σκέψεις πατέρα κλαις, σε στενοχωρήσαμε, α ρε καημένε Βελεντζάκο, σε ξέρουμε καλά, γνωρίζουμε, ότι ο μπαμπάς μας προτιμά τον πατσά από τον Πάτση, για αυτό και τον αγαπάμε.
Αλλά ρε γέρο, δεν έχεις καταλάβει ότι σε δουλεύουνε ψιλό γαζί, χρόνια τώρα.
Μαζεύονται στην εξέδρα και με λόγους του δεκάρικου, σε καλούνε να αισθανθείς υπερήφανος.
Για ποιο πράγμα άραγε.
Για την ελεύθερη πατρίδα (σπόντα)!
Μυαλό δεν βάζεις, γέρασες πατέρα.
Ποια πατρίδα λεύτερη, εάν υποθέσουμε ότι είχαμε πόλεμο, θα πήγαινες, πατερούλη!
Ναι φυσικά!
Και με τι θα πήγαινες, με τα τρένα που είναι Ιταλικά, με τα αεροπλάνα που είναι Γερμανικά, μάλλον με γάιδαρο και αυτός δεν θα σε άντεχε!
Πες μας μπαμπά, τι ελληνικό έχετε αφήσει στην χώρα.
Όλα τα ξεπουλήσατε, την καταχρεώσατε και υποθηκεύσατε και όλη την ακίνητη περιουσία της. ΤΑΙΠΕΔ το λένε, το ξέχασες!
Φίλοι μου, η κατάσταση έτσι έχει, δυστυχώς, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο.
Απευθυνόμενος στους ηλίθιους που έχουμε μαζέψει και είναι και αρκετοί,
«ο Χίτλερ δυστυχώς, είχε πληροφορήσει την ανθρωπότητα για τα ανθρωποθυσιαστικά του σχέδια, μέσα από το βιβλίο του, ο Αγών μου.
Με σαφήνεια είχε πληροφορήσει για την κατάργηση της δημοκρατίας, την επιβολή δικτατορίας, για το φυλετικό μίσος που έτρεφε, για την εξόντωση των Εβραίων, για την κυριαρχία της «ανώτερης φυλής».
Εάν τότε ο κόσμος ήταν έτοιμος και γνώστης ιστορικών στοιχείων, δεν θα μιλούσαμε σήμερα για τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν θα ακούγαμε τους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας, να περιγράφουν πως τα καμιόνια ξεφορτώνανε στην Καισαριανή, τους μελλοθανάτους!
Ακριβώς το ίδιο και σήμερα.
Οι αρμόδιοι μας έχουνε πληροφορήσει, ότι αυτό που συμβαίνει θα φέρει δυστυχία και καταστροφή σε όλη την Ευρώπη.
Δεν είναι απλά, ένα παιχνίδι, ένα καπρίτσιο, τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα.
Καλέστε εφεδρείες της πολιτικής, ηγέτες που έχουν αποσυρθεί, την καγκελάριο για παράδειγμα και δώστε λύση χθες.
Τα γεγονότα, θα εξελιχθούνε, σε τσουνάμι και θα είναι αργά!
Δεν είναι τα πάντα παιχνίδι!
Παρόλα αυτά συνέλληνα, βγες αύριο να ρουφήξεις την φραπεδιά για να τιμήσεις τους παππούδες σου.
Όσον αφορά, ναι τα παιδιά μου έχουν δίκιο.
Βαρέθηκα την κοροιδία, δεν συμμετέχω, καλύτερα βυθισμένος στις σκέψεις μου!
Η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας συμμετέχει στην παρέλαση και στέλνει μήνυμα για την 28η Ο
