Στις 27 Σεπτεμβρίου στην εκπομπή «πρωινές σημειώσεις» του ΑΚΟΥ 99,6 μίλησε η γιατρός νεφρολόγος Ελένη Ιντζεβίδου, εκ μέρους της μονάδας αιμοκάθαρσης Ευαγγελισμός μετά και από σχετική ανακοίνωση της Μονάδας ότι «κατά το διάστημα των τελευταίων 12 μηνών έδωσε την δυνατότητα σε περισσοτέρους από 4 ασθενείς να απενταχθούν από τον βρόγχο της σχεδόν καθημερινής εξάρτησης από το μηχάνημα».
Όπως ανέφερε και η γιατρός «το τελευταίο έτος 4 ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο απεντάχθηκαν από την αιμοκάθαρση μετά από διαπίστωση σταδιακής βελτίωσης της νεφρικής λειτουργίας τους». Στο σημείο της απένταξης, εκφράστηκε μία ένσταση από την έτερη Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης ΙΑΣΙΣ της Βέροιας, που διατυπώθηκε - αποτυπώθηκε και εγγράφως μέσα από ανακοινώσεις και αφορούσε τη θέση της μονάδας σχετικά με τις περιπτώσεις απένταξης ασθενών από την αιμοκάθαρση. Στο πλαίσιο της δεοντολογίας, η εκπομπή φιλοξένησε στις 5 Οκτωβρίου και τον γιατρό νεφρολόγο της Μονάδας ΙΑΣΙΣ κ. Πέτρο Σπυρόπουλο, ο οποίος εξέφρασε την επιστημονική του θέση.
Π. Σπ.: Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι το ύφος και ο λόγος δεν είναι ούτε παρεμβατικός, ούτε έχει διάθεση αντιπαράθεσης, απλώς θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω τη επιστημονική μου άποψη σχετικά με την χρόνια νεφρική νόσο και ειδικά με το τελικό στάδιο στο οποίο βρίσκονται, όχι λίγοι πλέον, αλλά περίπου 12.000 συμπολίτες μας στη χώρα αυτή, μιας και η νόσος αφορά στο 1 τοις χιλίοις στο γενικότερο πληθυσμό. Όλοι αυτοί οι ασθενείς όπως καταλαβαίνετε υποστηρίζονται μέσω εξωνεφρικής κάθαρσης που σημαίνει ότι οι νεφροί μας πλέον δεν λειτουργούν και υποκαθίστανται. Δεν υπάρχει κάποιος ασθενής ο οποίος θεραπεύεται στο τελικό στάδιο. Εκτός από κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις, όπου δεν αφορά φυσικά το τελικό στάδιο της χρόνιας νεφρικής νόσου, απλώς αφορά περιπτώσεις οι οποίες σχετίζονται με οξεία νεφρική βλάβη. Έτσι λέγεται πλέον και όχι ανεπάρκεια κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι η βλάβη είναι κάτι το οποίο μπορεί να είναι μόνιμο ή μπορεί να είναι αναστρέψιμο. Υπάρχουν περιστατικά στην γενική βιβλιογραφία αλλά και περιστατικά τα οποία τα βλέπουμε, ένα 2 έως 3% το πολύ, των περιπτώσεων οι οποίες απεντάσσονται από τον τεχνητό νεφρό, αλλά δεν ήταν τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής νόσου. Νόσου κι όχι ανεπάρκειας πλέον, διότι μπορεί να ανεπαρκεί το όργανο, αλλά έχει πολλές επιπτώσεις η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποί μας, που δεν έχουν συνήθως καθόλου νεφρική λειτουργία. Αυτός είναι ο λόγος που τους υποκαθιστούμε. Ο τεχνητός νεφρός, εξωκαθαίρει, ουσιαστικά προσπαθεί εξωνεφρικώς να διατηρήσει στην ζωή, με μία αξιοπρέπεια και μία καλή ποιότητα ζωής τους ασθενείς μας, διατηρώντας σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση τόσο το μυοκάρδιο τους, όσο και τα υπόλοιπα ζωτικά όργανα».
Στη Μονάδα σας πόσοι ασθενείς υποστηρίζονται; Παρατηρείται αυξητική τάση περιστατικών νεφρικής βλάβης και που οφείλεται αυτό;
Π. Σπ.: «Στην παρούσα φάση γύρω στους 60 και όντως υπάρχουν όλο και περισσότερα περιστατικά. Αυτό συμβαίνει διότι από την πολύ μικρή ηλικία ξεκινάνε τα παιδιά να έχουν προβλήματα καταρχάς με την παχυσαρκία, έχει αυξηθεί η παιδική αρτηριακή υπέρταση και όσο μεγαλώνουμε, οι διαστάσεις που παίρνει ο σακχαρώδης διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση είναι τρομακτικές. Οπότε καταλαβαίνετε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν, δημιουργούνται ενήλικες οι οποίοι έχουνε στην τέταρτη και πέμπτη δεκαετία της ζωής τους, από πολύ νωρίς δηλαδή, τόσο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 όσο και αρτηριακή υπέρταση. Κατέχουμε μια από τις πρωτιές στην Ευρώπη, σε διαβητικούς και υπερτασικούς κι αυτό οφείλεται στην παιδική παχυσαρκία. Γενικότερα έχει αλλάξει πάρα πολύ ο τρόπος ζωής μας, διότι ακολουθούμε τα κακά παραδείγματα των δυτικών κοινωνιών, με την ταχυφαγία, με παιδιά που δεν σιτίζονται ποιοτικά, με μειωμένη άσκηση… Οπότε η κυριότερη αιτία, που αποτελεί μάστιγα της εποχής μας είναι ο διαβήτης και η αρτηριακή πίεση, αλλά και αυτοάνοσες παθήσεις, είτε αποκλειστικά των νεφρών είτε και συστηματικές αυτοάνοσες, οι οποίες έχουν επιπτώσεις στην νεφρική βλάβη».
Η λειτουργία ιδιωτικών Μονάδων Αιμοκάθαρσης στη σύγχρονη εποχή, εκτιμάται ως αναγκαίο επακόλουθο της αύξησης του ηλικιακού ορίου των ανθρώπων, καθώς πριν από 20 και 30 χρόνια υπήρχαν ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο και δεν μπορούσαν να υποστηριχθούν από τα δημόσια νοσοκομεία, διότι υπήρχε αυτό το όριο. Σήμερα αυτό έχει αλλάξει, παλαιότερα δεν υπήρχαν τόσοι υπερήλικες στον γενικότερο πληθυσμό, ούτε τόσα περιστατικά αρρύθμιστου κυρίως διαβήτη και υπέρτασης, ενώ τον δικό της ρόλο παίζει και η αύξηση των νεοπλασματικών νόσων αλλά και η αλόγιστη χρήση φαρμάκων.
«Όλα αυτά αποτελούν αιτία αύξησης των νεφροπαθών όχι μόνο στη χώρα μας αλλά παγκοσμίως. Μιλάμε για νόσους κυρίως των δυτικών κοινωνιών. Η πρόληψη έχει να κάνει με την ενημέρωση και εμείς οφείλουμε ως επιστήμονες να ενημερώνουμε την κοινωνία για το ρόλο της σωστής διατροφής αλλά και την σημασία της άσκησης, σε όποια ηλικία», τόνισε ο κ. Σπυρόπουλος καταλήγοντας στο αυτονόητο για μια κοινωνία, ότι η στάση ζωής μας είναι εν πολλοίς και θέμα παιδείας!
