Του Δ.Π.ΤΟΛΙΟΥ
Στη συνέχεια των προσκοπικών δημοσιευμάτων μέχρι την 3 Σεπτεμβρίου 2022 περιγράφω ωραίες στιγμές που έζησα , συμμετέχοντας στην ανά διετία διοργάνωση των συναντήσεων από το 1980 και μετά. Τον Αύγουστο του 1998 λοιπόν, το στρατηγείο της 14ης Συνάντησης της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων της Βέροιας στήθηκε στο υπό δημιουργία τότε καφέ Ερατεινόν ιδιοκτησίας του τότε Προέδρου της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Βέροιας Νίκου Καλαιτζή για τον οποίο έχω αναφερθεί σε σχετικό άρθρο της 29.1.2022.
Ο Νίκος Καλαιτζής, επιχειρηματίας στέλεχος στην βιομηχανία ερίων Πασχαλίδη, ιδιοκτήτης του καφέ Ερατεινόν, στέλεχος των Ρόταρυ, έδωσε την ψυχή του για να ξαναζωντανέψει ο παλαιοπροσκοπισμός στην Βέροια. Επί ημερών του η Ένωση Παλαιών Προσκόπων έζησε σελίδες έντονης δράσεις. Το καφέ Ερατεινόν πολυτελές καφέ, που σημάδεψε για δύο τουλάχιστον δεκαετίες την ζωή της Βέροιας στην συνοικία της Κυριώτισσας πριν ακόμη κάνει τα εγκαίνια του ως καφέ, αποτέλεσε το κέντρο συντονισμού της 14ης συνάντησης της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Βέροιας .
Εκεί με την αμέριστη και διαρκή υποστήριξη του Νίκου Καλαιτζή, λειτουργούσαν οι επιτροπές της Συνάντησης. Κάθε μέρα στον ΛΑΟ δημοσιεύονταν η υπενθυμιστική ανακοίνωση της 14ης Συνάντησης με το σήμα της δράσης και την φωτογραφία ενός παλιού προσκόπου ο οποίος φορούσε το πλατύγυρο και την μαντήλα και έκανε σχετικές δηλώσεις στην εφημερίδα. Ρώτησα τότε τον πρόεδρο Νίκο Καλαιτζή, τίνος ακίνητο ήταν το ΕΡΑΤΕΙΝΟΝ πριν το αποκτήσουν και μου απάντησε ότι το απέκτησαν από τον παλιό βεροιώτη Τσιαλκάγκαρα κάτοικο εξωτερικού. Σημασία έχει ότι η οικία Τσιαλκάγκαρα αποτέλεσε το στρατηγείο της πολύ επιτυχημένης Συνάντησης του 1998. Τα χρόνια πέρασαν και η ζωή κάνει πολλές φορές δυνατά παιχνίδια. Προ ενός μηνός χτύπησε το τηλέφωνο μου και στην άλλη γραμμή ήταν ένα άγνωστο τηλέφωνο 0041… Ελβετίας δηλαδή. Στην άλλη γραμμή ακούσθηκε καθαρά η συγκινημένη φωνή ενός ηλικιωμένου βεροιώτη της διασποράς. «Λέγομαι Γρηγόρης Τσιαλκάγκαρας» Ολα αυτά δεν μπορεί να είναι μόνο συμπτώσεις. Νομίζω ότι υπάρχουν αόρατα πνεύματα και νεύματα που συμμαχούν ή ομονοούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Παραθέτω το γράμμα που έλαβα στην συνέχεια από τον βεροιώτη γιατρό της Διασποράς, Γρηγόρη Τσιαλκάγκαρα ο οποίος διάγει την 9η δεκαετία της ζωής του και ζεί στο WINTERTHUR της Ελβετίας κοντά στην Ζυρίχη. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΝΙΑ 3,4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022
____________________________________________
Ιατρός Γρηγόρης Τσιαλκάγκαρας, ΒΙΝΤΕΡΧΟΥΡ
Αγαπητέ κύριε Τόλιο,
Χάρηκα ιδιαίτερα όταν διάβασα για τον Αρκάδιο Δημητρόγλου της 3ης Ομάδος Προσκόπων Βεροίας της οποίας το 1955 -56 υπήρξα Αρχηγός και συμπεραίνω ότι μετά την αποχώρηση μου υπήρξε συνέχεια. Γύρω στο 1953-54 ατόνησε ο Προσκοπισμός στην Βέροια, δεν λειτουργούσε καμία Ομάδα. Μια ημέρα στο Γυμνάσιο έρχεται ο Γιάννης Κοντόπουλος και με ρωτάει αν είμαι Πρόσκοπος, και αν έρχομαι να αναδιοργανώσουμε την 3η Ομάδα, και έτσι ξεκινήσαμε με Αρχηγό τον Γιάννη η λέσχη μας ήταν στο παλιό Νοσοκομείο λίγο παραπάνω από το Ζάππειο. Όταν ανέλαβα αρχηγός έκανα και την Αγέλη Λυκόπουλων.
Επί 6 χρόνια πήγαινα κάθε καλοκαίρι στην Κατασκήνωση και έχω πολλές ωραίες αναμνήσεις από αυτά τα χρόνια που παραβρέθηκα με τους προσκόπους στα εγκαίνια της Παναγίας Σουμελά και για την ιστορία σας αναφέρω την κυρά Παρθένα που την λέγαμε Μάνα της Κατασκήνωσης διότι σε αυτήν πήγαιναν τα μικρά παιδιά όταν είχαν ένα πρόβλημα και αυτή βοηθούσε παντού.
ΥΓ την ίδια ιδέα ταυτόχρονα με τον Κοντόπουλο είχε ο Τάσος Λαθήρας και δημιούργησε την 5η Ομάδα. Η φωτο είναι από εκδρομή των δύο ομάδων
Με πολλούς χαιρετισμούς Γρηγ.Τσιαλκάγκαρας