Του Δ.Π.ΤΟΛΙΟΥ
Το 1946 μια οικογένεια προσφύγων καταφθάνει στη Βέροια από την Λευκόβρυση Κοζάνης. Οι γονείς του Παύλου Πυρινού πολύ φτωχοί , από τον Πόντο πήγαν αρχικά στο Σοχούμ της Γεωργίας όπου γεννήθηκε το 1935 ο Παύλος Πυρινός και το 1939 ήρθαν στην Λευκόβρυση Κοζάνης. Τέσσερα αδέλφια ο Θανάσης Πυρινός μετεπειτα δικηγόρος στην Βέροια, η πρωτότοκη Χαρίκλεια (1930) και η Ειρήνη (1940). Ο Παύλος, το μικρό αγόρι της οικογένειας έχει μεγάλη αγάπη για γνώση και μάθηση. Η οικονομική ανέχεια όμως δεν του επιτρέπει να συνεχίσει την φοίτηση του στο γυμνάσιο. Δεν πτοείται από το γεγονός αυτό. Δουλεύει ως λούστρος και κουλουράς και βγάζει τα χρήματα που χρειάζεται για να πληρώσει το παράβολο για την εισαγωγή του στο γυμνάσιο, το οποίο και ολοκληρώνει για να σπουδάσει θεολογία.
Ποια η συνέχεια; Το όνομά του να αποτελέσει συνώνυμο της πνευματικής προόδου της Βέροιας, χάρη στα δεκάδες ερευνητικά βιβλία και άρθρα του, με θρησκευτικό, πολιτισμικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Είναι η ιστορία του θεολόγου, καθηγητή ερευνητή και Προσκόπου Παύλου Πυρινού. Τον Δεκέμβριο του 1977 στο πρώτο τριήμερο χειμερινής διαβίωσης των παιδικών μου προσκοπικών χρόνων με αρχηγό τον Μανόλη Κούτρα, υπαρχηγούς τους Παναγιώτη Καπετανάκη, Δήμητρα Τσεσμετζή, Ελσα Ρέππα, Θανάση Τσολοζίδη, και όλα τα παιδιά του 1ου συστήματος μεταξύ των οποίων θυμάμαι τους Ιωσήφ και Σωκράτη Κιοσέογλου, Μιχάλη Αδαλόγλου, Μανόλη Ρέππα, δεχθήκαμε την επίσκεψη στην χιονισμένη έως το γόνατο Καστανιά, του 42χρονου τότε Τοπικού Εφόρου Προσκόπων Βέροιας Παύλου Πυρινού. Τότε για περισσότερη ζεστασιά και χωρίς να υπάρχουν οι σημερινές υποδομές, απλώναμε τα κρεβάτια εκστρατείας στην κουζίνα του κτιρίου και στην μέση είχαμε μια μεγάλη σόμπα ξύλων- βαρέλι που μπουμπούνιζε όλη την νύκτα. Για υπνόσακους ούτε λόγος, είχαμε τις παλιές μάλλινες κουβέρτες που πιο πολύ βάρος μας φόρτωναν παρά ζεστασιά. Όταν μπήκε στο δωμάτιο ο Παύλος Πυρινός, αφού περιηγήθηκε και μας ευχήθηκε καλή παραμονή, ρώτησε ένα πράγμα, στο κρεβάτι στην έξοδο του μαγειρίου προς τον ρέμα ποιος κοιμάται; Εγώ σήκωσα το χέρι. Δεν με γνώριζε, «να βάλεις παιδί μου μια κουβέρτα από κάτω στο άνοιγμα για να μην μπαίνει κρύο την νύκτα». Τον παράκουσα, έλα είπα από μέσα μου, τι μας λέει ο άγνωστος κύριος. Σας διαβεβαιώνω ότι όταν έσβησαν τα φώτα, τέλειωσε το σουαρέ έσβησε η σόμπα και άρχισε η νύστα, δεν έκλεισα μάτι από το κρύο που έμπαζε η χαραμάδα από κάτω από την πόρτα, Βρέ είπα, σοφός άνθρωπος και τον αγνόησα. Έκτοτε όταν ο αγαπητός και σεβαστός Καθηγητής και Εφορος μας Παύλος Πυρινός μιλάει τον ακούω με προσοχή και αφοσίωση σε ότι λέει. Και μας έχει πεί πάρα πολλά μέχρι τώρα, κυρίως γράφοντας αλλά και προφορικώς. Ανύσταχτος , πολυγραφότατος συγγραφέας και ιστορικός της Βέροιας, προσεγγίζει με σεβασμό τον συνομιλητή του, εντρυφεί με αγάπη τις πηγές και κυρίως, ξέρει να συμπεριφέρεται στον πλησίον είτε είναι αμόρφωτος είτε κατέχει βαρύ πυροβολικό μόρφωσης. Δεν είναι τυχαίο, ότι υπήρξε στενός πολύτιμος συνεργάτης και άνθρωπος εμπιστοσύνης και των δύο μητροπολιτών της Βέροιας των τελευταίων δεκαετιών δηλαδή και του Παύλου (Γιαννικόπουλου) και του νυν Δεσπότη κ. Παντελεήμονος Καλπακίδη. Ο Παύλος έζησε τα μαθητικά του χρόνια στη Βέροια. Έχει βαρύ και πλούσιο βιογραφικό Το 1960 πήρε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετεκπαιδεύτηκε στη ΣΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Πήρε Δίπλωμα του τμήματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Κλάδος Ιστορικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης). Υπηρέτησε επί 35 χρόνια ως καθηγητής και διετέλεσε Γυμνασιάρχης σε Γυμνάσια και Λύκεια της Βέροιας. Διετέλεσε Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας (για πολλά χρόνια αμισθί) συνεχιστής του Δημήτριου Παπαδόπουλου, Περιφερειακού Εφόρου Προσκόπων Ημαθίας, Τοπικός Έφορος Προσκόπων Βέροιας και πρόεδρος της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Βέροιας, Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Περιφερειακό Τμήμα Βέροιας) Διευθυντής των συσσιτίων και αρχηγός κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας. Συνετέλεσε τα μέγιστα στην ίδρυση βιβλιοθηκών στη Μελίκη, στα Ριζώματα, στην Ραχιά και στον συνοικισμό «ΚΥΨΕΛΗ» Βέροιας. Τιμήθηκε με μετάλλια εξαιρέτων πράξεων και ευδοκίμου υπηρεσίας από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, τον Δήμο Βέροιας (χάλκινο), με τον τίτλο του επιτίμου μέλους της Θρακικής Εστίας Βέροιας και από τον συνοικισμό «Κυψέλη», την Πολιτιστική Εταιρεία Ναούσης «Αναστάσιος Μιχαήλ ο Λόγιος», από την Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυριών Βέροιας, ως ευεργέτης και επίτιμο μέλος της, .
Τιμήθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας και Ναούσης με το Χρυσό Μετάλλιο και Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου για τις έρευνές του, την πνευματική του προσφορά και τη συμμετοχή του ως εισηγητή στα «ΠΑΥΛΕΙΑ» , φέτος το 2022 με το ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΤΩΝ ΠΑΥΛΕΙΩΝ για την πενηντάχρονη προσφορά του στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (Περιφερειακό Τμήμα Βεροίας) αλλά και από το Δήμο Βέροιας (16-10-2005) με το μετάλλιο τιμής της πόλεως των Βεροιέων σε αναγνώριση των εξαιρετικών υπηρεσιών που προσέφερε στην πόλη και στην τοπική κοινωνία της Βέροιας. Το έτος 2009 η Εταιρεία Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας τον ανακήρυξε επίτιμο Πρόεδρό της. Το 2012 έλαβε το οφίκιο του «Άρχοντος Διδασκάλου του Ευαγγελίου» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σύζυγός του είναι η Ευφροσύνη Πυρινού – Μπαρμπαργύρη και έχουν δυο γιους, τον Δημήτρη και το Νίκο, ο Νίκος διατηρεί βιβλιοπωλείο στο κέντρο της πόλης όπου συχνάζει ο Παύλος, και ο Δημήτρης είναι σήμερα δάσκαλος και διευθυντής της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Νομού Ημαθίας αλλά και δημοτικός σύμβουλος. Ο Παύλος Πυρινός διανύοντας το 87ο έτος της ηλικίας του, με χρωματιστές τιράντες και πλατύ χαμόγελο, περπατά στην όλη, φιλοσοφεί την ζωή και την πλοκές της και χαμογελά στωικά. Είναι σπουδαία και ιστορική η συνέντευξη που δίνει στην Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας (Πρόκειται για τη σειρά των podcasts που δημιούργησε η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας σε συνεργασία με το pod.gr , όπου επιστήμονες, επαγγελματίες, δημιουργοί της Βέροιας μοιράζονται μαζί μας τις ιστορίες τους, μιλώντας για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον όπως το ζήσανε και το οραματίζονται) στον μαθητή του αείμνηστο Δημήτρη Καρασάββα πριν μερικά χρόνια. Επηρεάζεται για τις σπουδές του στην θεολογία από τον παπα - Παύλο Ταιγανίδη, παππού του Γιάννη Τροχόπουλου, πρωτοσύγκελου του μητροπολίτη Αλέξανδρου, πατέρα των φτωχών και αδυνάτων.
Είναι κορυφαίος Ιστορικός ερευνητής της Βέροιας. Ως Τοπικός Έφορος Προσκόπων Βεροίας συνεργάσθηκε με τα βεροιώτικα προσκοπικά τέρατα, Δημήτριο Παπαδόπουλο, τον Δημήτρη Βλαχόπουλο, τον Φάνη Σύρπη, τον Τάσο Φελλόπουλο, τον Γεώργιο Ματαράγκα, τον Νίκο Τζίμα , τον Μέρκο Κούτρα, τον Παρμενίωνα Κωνσταντινίδη, τον Κώστα Θεοδωρίδη, τον Γιώργο Κόγκα, όλους τους αρχηγούς συστημάτων και ομάδων, τον Σπύρο Τελλίδη, τον Θανάση Στάντζο, φέρνοντας τους σε επαφή και συνεργασία με την Μητρόπολη Βέροιας, τους εκάστοτε δημάρχους Βέροιας κατά την διάρκεια της θητείας του, όπως τον Τζελέπογλου, τον Ζαμπούνη, τους Νομάρχες Ημαθίας αλλά και τους διευθυντές σχολείων, τους διοικητές του ΒΣΣ, για να υπάρξει στενή και ουσιαστική συνεργασία του βεροιώτικου προσκοπισμού με την κοινωνία της πόλης. Έλαβε δε την ανώτατη προσκοπική εκπαίδευση Διακριτικού Δάσους . Πρόσφατα προχώρησε σε μια γενναία και μεγάλη δωρεά προς την Δημοτική βιβλιοθήκη “Θ. Ζωγιοπούλου» 178 τίτλων βιβλίων (μερικοί πολύτομοι), που περιλαμβάνουν μια ολοκληρωμένη συλλογή όλων των έργων του συγγραφέα, εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, βιβλία τοπικής και Ελληνικής ιστορίας, βιβλία λογοτεχνίας, άπαντα των Αγίων Πατέρων, τεύχη περιοδικού “Πολιτιστικών Δρώμενων” καθώς και έργα γενικότερου ενδιαφέροντος. Το 1973 γράφει το πρώτο του ιστορικού ερευνητικού βιβλίου, Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ. Θα ακολουθήσουν άλλο 8 βιβλία μέχρι σήμερα για τα Μοναστήρια της Περιοχής, την Μητρόπολη και τα σχολεία της Βέροιας. Συνεργάτης όλων των τοπικών εφημερίδων της Βέροιας με λόγο και άποψη για τα κοινά. Είναι ο συγγραφέας της Ιστορίας του Προσκοπισμού της Βέροιας, αλλά και της Ιστορίας της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Βεροίας, αλλά και το τρίτομο έργο του Βεροιώτικα Σημειώματα. Ο προσκοπισμός της Βέροιας, οφείλει στον Παύλο Πυρινό την καλή φήμη και την πνευματική του δυναμική των ετών 1975 εως 1980. Οι ανθρωποι θα αλλάζουν μέσα στις συνθήκες της τεχνολογίας και του διαδικτύου είναι το σύνθημα του άρχοντα του βεροιώτικου προσκοπισμού , ο οποίος δίνει το σύνθημα και το κάλεσμα στους νεώτερους παλιούς προσκόπους για την Συνάντηση της 3 Σεπτεμβρίου 2022 στην Καστανιά.
