Φωτό: Με 3 σπουδαίους συμμαθητές από αριστερά, Ντινος Μπαρμπαργυρης, Δρ Φυσικής Καθηγητής στο ΑΠΘ, Ερωτοκριτος Κατσαβουνιδης, Δρ Φυσικής Καθηγητης στο ΜΙΤ, κ ο αλησμόνητος Γαβριήλ (Βιλη) Παπαδόπουλος, σε θεατρικό της Στ Δημοτικού στο 1o δημοτικό σχολείο Βέροιας σημερινό δημαρχείο. Σχολ χρόνια 1976- 1977
Του Δ.Π.ΤΟΛΙΟΥ
Μερος 1ο
Σε μια λαμπρή ιστορική πορεία δεκαετιών, ο βεροιώτικος προσκοπισμός μετά την γενιά των σπουδαίων δασκάλων (Π. Κωνσταντινίδης, Π.Καραμπείδης, Χρ.Ρέμμος, Π. Πυρινός, Μ.Κούτρας, Θ. Αλδάκος, Θ.Νίτσος κα ) σεμνύνεται για την ανάδειξη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ακαδημαϊκών δασκάλων της νεώτερης γενιάς. Για να καταρριφθεί έτσι και τούτος ο αστικός μύθος (εκτός από αυτούς που ήδη διασκεδάσθηκαν ότι δηλαδή οι πρόσκοποι είναι δήθεν φιλοβασιλική ή δεξιά και μασονική οργάνωση), ότι η προσκοπική εθελοντική ζωή και ενασχόληση με την φύση όχι μόνο δεν οδηγεί σε ανούσια και στείρα μονοπάτια άχρηστης γνώσης και κατάρτισης, αλλά αντίθετα σφυρηλατεί χαρακτήρα , συγκροτημένο τρόπο ζωής, αναζήτησης μόρφωσης και ακαδημαϊκής πορείας, αφού ο προσκοπισμός πλάθει προσωπικότητες και ηγέτες.
1989 Μουσική Μπάντα ΤΕ Βέροιας. Πρώτος από αριστερά Γιάννης Μπέτσας, επικεφαλής Σπύρος Θεοδωρίδης
Με τον κίνδυνο να κατηγορηθώ ότι λησμονώ κάποιον άλλο αδελφό πρόσκοπο ακαδημαϊκό δάσκαλο, ας μου επιτραπεί μια ειδική τιμητική αναφορά α) στον παιδικό μου φίλο Κωνσταντίνο Μπαρμπαργύρη του Αλεξάνδρου, φυσικό, διδάσκοντα καθηγητή στο Αριστοτέλειο, β) τον Γιάννη Μπέτσα του Στεργίου, συνεργάτη αδελφό πρόσκοπο στο 5ο σύστημα , επίκουρο καθηγητή στο Παιδαγωγικό του Αριστοτέλειου γ) τον συνοδοιπόρο στην Μεσευρώπη, άρτι αναδειχθέντα επίκουρο καθηγητή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ιχθυολόγο, δασοπρόσκοπο του 3ου συστήματος Βέροιας, Αρκάδιο Δημητρόγλου του Ευαγγέλου, και δ) τον Ευάγγελο Μπεμπέτσο του Στυλιανού και της Αλκμήνης , καθηγητή της Γυμναστικής Αγωγής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, πρόκειται για 3 διαφορετικές γενεές προσκόπων, που λάμπρυναν με την παρουσία τους τον βεροιώτικο προσκοπισμό, με κοινό γνώρισμα τον απόλυτα συγκροτημένο χαρακτήρα και το σταθερό αζιμούθιο στην σκέψη.
Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθώ στους δύο πρώτους εξ αυτών στον Ντίνο Μπαρμπαργύρη και στον Γιάννη Μπέτσα και στο επόμενο φύλλο στον Αρκάδιο Δημητρόγλου και τον Βαγγέλη Μπεμπέτσο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΓΥΡΗΣ
Κατά σειρά παλαιότητας ο παιδικός φίλος Ντίνος Μπαρμπαργύρης, γιός του Αλέκου Μπαρμπαργύρη με το κατάστημα σιδηρικών, γεωργικών φαρμάκων στο κέντρο της αγοράς, ο Ντίνος υπήρξε συμμαθητής μου από τα νήπια μέχρι και την τρίτη λυκείου. Γεννήθηκε στη Βέροια, την 1η Μαΐου 1966. Στον προσκοπισμό ήρθε το φθινόπωρο του 1977, παιδί του 1ου συστήματος προσκόπων στο Μέγαρο Ζώκου με αρχηγό συστήματος τον Σπύρο Τελλίδη. και ομάδος τον Μανόλη Κούτρα. Δεύτερος ξάδελφος του έτερου συμμαθητή και προσκόπου Μανόλη Ρέππα. Στην κατασκήνωση του 1978, όταν οι γονείς του Μανόλη Ρέππα έφεραν ρεβανί για να γλυκάνουν τον πόνο μας που τρέχαμε ακατάπαυστα υπό τις φωνές του αρχηγού Μέρκου Κούτρα, δεν βρήκαν τον γιό τους εύκαιρο και έδωσαν το ρεβανί στον Ντίνο, να μας το μοιράσει στην ενωμοτία Αετών (ενωμοτάρχης Γιώργος Τενεκετζίδης μέλη Ντίνος Μπαρμπαργύρης υπενωμοτάρχης, Γιώργος Μιχαλόπουλος, Γιώργος Αντωνιάδης, Τόλιος Δημήτρης, Μανόλης Ρέππας, Γιάννης Ρακιτζής). Ο Ντίνος το έκρυψε το ρεβανί μέσα στον υπνόσακκο Ρέππα και όταν το πρωί ξύπνησε ο Μανόλης αφού στριφογύριζε στο ράντζο όλη την νύκτα, το ρεβανί με τα σιρόπια και ο Ρέππας ήταν ένα σώμα μια ψυχή- ο Ρέππας υπήρξε ο πρώτος που έφερε υπνόσακκο στην ιστορία της προσκοπικής κατασκήνωσης στην Βέροια, μην βλέπετε σήμερα που έχουν όλοι από δύο
1978 Αγιοι Πάντες Παλατίτσια. Από αριστερά Μ.Ρέππας, Ντίνος Μπαρμπαργύρης, Δ. Ελευθεριάδης, Φ.Μουλόπουλος, Γ.Μιχαλόπουλος, Γ. Αντωνιάδης, Γιάννης Ντέλλας,Χ. Χατζηευθυμίου, αρχηγοί Νίκος Ταιπλιάδης κ Μιχ. Αδαλόγλου
. Ο Ντίνος είναι ο ορισμός του απόλυτα τακτικού κ μεθοδικού ανθρώπου. Ακόμη και τους χάρτες που είχε στην κατασκήνωση αλλά και στο σχολείο τους είχε φινίρει γύρω-γύρω με ζελατίνα αυτοκόλλητη για να μην χαλάσουν και ξεφτίσουν. Ρέκτης προσκοπικών γνώσεων και κατασκευών. Τα καλοκαίρια με τον αδελφό του Τάσο (γεωπόνο σήμερα εξπέρ της προστασίας φοινίκων στην Κεφαλλονιά) εκτός από τις μέρες της προσκοπικής κατασκήνωσης πατούσαν δουλειά ενηλίκου πλάι στον κυρ Αλέκο, βεροιώτη έμπορο παλιάς κοπής, στα χρώματα και τα γεωργικά φάρμακα. Με το Ντίνο και τα ποδήλατα μας έφθανε η χάρη μας τα καλοκαίρια μέχρι την Μέση στον κάμπο, γευόμενοι τζιρνίκια και κεράσια. Οφείλω να πω ότι ο Ντίνος Μπαρμπαργύρης και ο Ερωτόκριτος Κατσαβουνίδης, (επίσης συμμαθητής μας και φυσικός στις ΗΠΑ, παιδικός φίλος αλλά και πρόσκοπος λίγων μηνών στο 1ο Σύστημα), είναι Φυσικοί και άξιοι συμμαθητές παγκόσμιου βεληνεκούς, ίσου ήθους και ίδιου επιπέδου και ποιότητος γνώσης. Όσοι τους γνωρίζουν και τους δύο καλά μπορούν να γνωρίζουν για την ποιότητα της ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ που αγγίζει το τέλειο . Υπήρξαν συμμαθητές στην ίδια τάξη και φίλοι από τα νήπια μέχρι την τρίτη Λυκείου στο 1ο Λύκειο Βέροιας αλλά και στο Φυσικό του ΑΠΘ. Ο Ερωτόκριτος όμως είχε πίσω του τον Χαράλαμπο, που άνοιγε δρόμους και έδινε σκέψεις και στα 3 του παιδιά , ο Ντίνος όλα τα χρόνια στον ελεύθερο χρόνο του πατούσε δουλειά στα σιδηρικά και τα γεωργικά φάρμακα του αγαπητού αείμνηστου κυρ Αλέκου, κρατώντας το μαγαζι. Με τον Ντίνο ζήσαμε τον πρωτόλειο, αυθεντικό προσκοπικό τρόπο ζωής κ εκπαίδευσης. Μαζί πτυχίο αρχαρίου, μαζί το Β’ Τάξεως. Από την Παναγία Σουμελά έως τα σπίτια μας στην Βέροια ποδαράτο, το καλοκαίρι του 1979, 13 χρονών παιδιά, όταν τα ΚΤΕΛ Κοζάνης αρνούνταν να μας παραλάβουν λόγω πληρότητος από το ΓΡΑΓΡΟΥ. Ιδέτε βιογραφικό: Έλαβε το Πτυχίο Φυσικής (Οκτώβριος 1988), το Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Ηλεκτρονική και τις Τηλεπικοινωνίες (Σεπτέμβριος 1991), και το Διδακτορικό Δίπλωμα στη Βελτιστοποίηση Συστημάτων Ελέγχου Διακριτού Χρόνου (Ιανουάριος 1995), όλα με βαθμό Άριστα, από τη Σχολή Θετικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από τον Οκτώβριο του 1987 συμμετείχε σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες του Τομέα Ηλεκτρονικής & Υπολογιστών, του Τμήματος Φυσικής, του Α.Π.Θ., όπου αργότερα κατέλαβε τη θέση του Ειδικού Μεταπτυχιακού Υποτρόφου (Ιανουάριος 1992 – Ιανουάριος 1995). Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (Μάρτιος 1995 – Σεπτέμβριος 1996), και του απονεμήθηκε Δίπλωμα Ευδόκιμης Υπηρεσίας Οπλίτη, από το Γενικό Επιτελείο Στρατού (Γ.Ε.Σ.). Από το 1993, μέχρι το 1998, διατέλεσε εισηγητής σε σεμινάρια Πληροφορικής της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ενώ κατά τη διάρκεια των χειμερινών εξαμήνων των ακαδημαϊκών ετών 1996-99 δίδαξε το μάθημα “Χρήση υπολογιστών και εκπαιδευτικής τεχνολογίας στην καθημερινή εργασία των εκπαιδευτικών” στο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης “Δημήτρης Γληνός”, της Παιδαγωγικής Σχολής, του Α.Π.Θ. Από τον Μάρτιο του 1997, μέχρι και τον Φεβρουάριο του 1999, συμμετείχε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης “Δίκτυο Τηλεπικοινωνιών I.S.D.N. Α.Π.Θ.” ως υπεύθυνος για το συντονισμό του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, καθώς και την οργάνωση εκπαιδευτικών δράσεων. Τον Ιανουάριο του 1998, μέχρι και τον Μάρτιο του 1999, δίδαξε το μάθημα “Εισαγωγή στην Εκπαιδευτική Τεχνολογία” στα πλαίσια του Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. “Σχεδιασμός, οργάνωση και εφαρμογή ειδικού επιμορφωτικού προγράμματος για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναβάθμιση εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης” του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, του Α.Π.Θ. Τον Μάρτιο του 1999, έως το 2002 διατέλεσε Λέκτορας στο Τμήμα Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. συμμετέχοντας στις εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες του Εργαστηρίου Εφαρμογών Πληροφορικής στα Μ.Μ.Ε. Τον Μάρτιο του 2002, με ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του Α.Π.Θ., εκλέχθηκε σε θέση Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π. – κλάδος Ι), και από τον Φεβρουάριο του 2014, υπηρετεί ως Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό . Είναι μέλος του Institute of Electrical and Electronics Engineers από το 1988, και είναι κριτής εργασιών στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά Optimal Control Applications & Methods (John Wiley & Sons, Inc.), International Journal of Electronics (Taylor & Francis, Ltd.), IEEE Transactions on Circuits and Systems-I: Fundamental Theory and Applications (The Institute of Electrical & Electronics Engineers, Inc.), και Computers & Electrical Engineering (Elsevier Science Ltd.).
Ο φιλόλογος ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΤΣΑΣ
Ο Γιάννης Μπέτσας του Στεργίου, γεννήθηκε στις 9-4-1972 στη Βέροια και είναι ήδη πατέρας δύο παιδιών. Στον προσκοπισμό γράφτηκε το 1982 στο 7ο σύστημα της Προσκοπικής Μουσικής Βέροιας, έως το 1984 οπότε συμπτύχτηκε το 7ο στο 5ο σύστημα προσκόπων στο Τζαμί, με ΑΣ τον Κώστα Ταμπακόπουλο και τον Νίκο Καραμανλίδη και το 1987 ονομάσθηκε ανιχνευτής του 5ου συστήματος, ενώ στην συνέχεια το 1988 έγινε Υπαρχηγός της Ομάδας ενώ την διετία 1990-1991 ήταν Αρχηγός της Ομάδας του 5ου Συστήματος Προσκόπων. Το 1986 ως ανιχνευτής έλαβε μέρος στην Κατασκήνωση Προσκόπων στην Καστανιά με αρχηγό τον Δημήτρη Τόλιο, το 1987 στην κατασκήνωση των προσκόπων ΤΕ Βέροιας στη Σαρακατσάνα Πιερίας με αρχηγό τον Νίκο Ουσουλτζόγλου ενώ το 1987 ήταν μέλος του επιτελείου του 4ου Τζαμπορέτο Ενωμοταρχών Κεντροδυτικής Μακεδονίας στην Καστανιά με αρχηγό τον Σπύρο Τελλίδη. Είναι ιδρυτικό μέλος της εφημερίδας Κρίκος μαζί με τον Σπύρο Θεοδωρίδη και τον Γιώργο Μάτσο από τον Μάρτιο του 1989 έως τον Σεπτέμβριος του 1992. Από το 1982 έως το 1992 ήταν μέλος της προσκοπικής μουσικής της Τοπικής Εφορείας Βεροίας, στα πνευστά (κορνέτα) με δασκάλους – μουσικούς τους Απόστολο Κατσιγιάννη, Αναστάσιο Σύρπη και τον Αναστάσιο Αραμπατζή. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Γιάννης Μπέτσας αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. και στο ίδιο τμήμα απέκτησε μεταπτυχιακό ειδίκευσης στον κλάδο της Σχολικής Παιδαγωγικής με «Άριστα» (9,25) στη συνέχεια δε στις 30.10.2003 έλαβε το διδακτορικό της Παιδαγωγικής με βαθμό «Άριστα» Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μετά από επιτυχή εξέταση στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π και από το ακαδημαϊκό έτος 2003-2004 για τέσσερα χρόνια διετέλεσε Ειδικός Επιστήμονας του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Φλώρινας και μέλος ΔΕΠ του ίδιου Τμήματος από το 2009 έως το 2018. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Γιάννη εστιάζονται στους χώρους της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, της Εκπαιδευτικής Πολιτικής και της Εκπαιδευτικής Αλλαγής. Έχει συμμετάσχει ως ερευνητής σε πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μέλος Επιστημονικών Παιδαγωγικών Εταιρειών με πλούσια συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες ως εισηγητής. Με συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους, δημοσιευμένα επιστημονικά άρθρα και ανακοινώσεις στο πλαίσιο δημοσιευμένων πρακτικών επιστημονικών συνεδρίων και ημερίδων. Ο Γιάννης Μπέτσας διακρίθηκε στον προσκοπισμό για την προθυμότητα στη συνεργασία, τον σεβασμό των μεγαλύτερων , την διάθεση για μάθηση και ευγένεια στην συμπεριφορά του. Και θυμωμένος ακόμα σε στιγμές έντασης και αδικίας έπνιγε τον θυμό του και δεν μιλούσε ποτέ άσχημα στον συνεργάτη του. Εσωστρεφής στις σκέψεις του ξεδίπλωνε με το έργο του αυτές δίχως να ανακοινώνει τις ενέργειες που έδινε στο προσκοπικό παιχνίδι Ο γράφων γνωρίζει ότι και σήμερα μέσα από τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις, όταν του δίνεται η ευκαιρία, υποστηρίζει και εμψυχώνει επιστημονικά τους εκκολαπτόμενους βεροιώτες παιδαγωγούς που περνούν από τις τάξεις του στο Πανεπιστήμιο. Η Ένωση Παλαιών Προσκόπων Βεροίας ελπίζει τα επόμενα χρόνια στην εναργή παρουσία του Γιάννη στις προσκοπικές συναντήσεις εις ανάμνηση όμορφων στιγμών που ζήσαμε μαζί.
