Φωτό: Δυο σπουδαίες βεροιώτικες προσκοπικές μορφές ο Νικαίας Γεώργιος με τον Περιφερειακό Εφορο Προσκόπων Ημαθίας και Βουλευτή Δημήτρη Βλαχόπουλο, (τα χρόνια των Αθηνών, ο ένας ως Ιεράρχης και ο άλλος ως βουλευτής) αλλά και τον τότε Πρόεδρο του Συλλόγου Βεροιέων Αθηνων ΘΩΜΑ ΒΑΦΕΙΔΗ φωτο από το αρχείο του Δημήτρη Βλαχόπουλου και το βιβλίο του ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ
Του Δημητρίου Π. Τόλιου
Ο βεροιώτικος προσκοπισμός σεμνύνεται διότι από τις τάξεις του, πέρασε ένας φλογερός Ιεράρχης, ο ΝΙΚΑΙΑΣ (από Τριμιθούντος) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (1916-1990). Ο Κυρός Μητροπολίτης Γεώργιος γεννήθηκε στη Βέροια στις 24 Ιουνίου του 1916, από Μικρασιάτες γονείς. Η μητέρα του ονομαζόταν Χάιδω και καταγόταν από το Πολυδένδρι Ημαθίας. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στη φτώχεια και τις στερήσεις. Φοίτησε στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο της Βέροιας. Το 1930 εντάχθηκε στον προσκοπισμό της Βέροιας, στην 2η ομάδα προσκόπων. Το 1936 έγινε ενωμοτάρχης της 3ης ομάδος προσκόπων και διετέλεσε υπαρχηγός και αρχηγός της 3ης. Έλαβε μέρος στις πρώτες κατασκηνώσεις της Καστανιάς προπολεμικώς, σαν στενός συνεργάτης του Γεωργίου Γουδή. Λίγο πριν τον πόλεμο εγκατέλειψε τη γενέτειρα του για να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Στην Αθήνα έγινε μέλος της Αδελφότητας Θεολόγων η Ζωή. Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1939 κατατάχτηκε στο στρατό, όπου υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός του πυροβολικού. Έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1940. Το 1946 χειροτονήθηκε διάκονος από το Μητροπολίτη Πατάρων Μελέτιο και δύο χρόνια αργότερα πρεσβύτερος από το Μητροπολίτη Φθιώτιδος Αμβρόσιο. Στη Λαμία υπηρέτησε καταρχήν ως στρατιωτικός ιερέας (1948-1950) και στη συνέχεια ως ιεροκήρυκας έως το 1954, οπότε μετατέθηκε στη Δράμα όπου ανάλαβε και πάλι κηρυκτικό έργο, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τον τομέα της Νεότητας. Το 1958 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου παράλληλα με την ενεργή δράση του ως ιεροκήρυκας, τοποθετήθηκε στη θέση του διευθυντή Κηρύγματος της Αποστολικής Διακονίας. Στα πλαίσια της δράσης του αυτής ανέλαβε και τη σύνταξη του εβδομαδιαίου φυλλαδίου της Αποστολικής Διακονίας, της Φωνής Κυρίου. Μόλις ένα έτος μετά ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος τον προσκάλεσε στην Κύπρο. Ο Μακάριος επιθυμούσε να ασχοληθεί περισσότερο με τα εθνικά θέματα και έτσι παραχώρησε στο Γεώργιο τα εκκλησιαστικά. Το ίδιο έτος ορίστηκε διευθυντής του Γραφείου Θρησκευτικής Διαφώτισης της Αρχιεπισκοπής Κύπρου.
Στις 3 Μαΐου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου τον εξέλεξε βοηθό επίσκοπο και στις 21 του ίδιου μήνα χειροτονήθηκε Χωρεπίσκοπος Τριμυθούντος από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ανάμεσα στη δραστηριότητά του την περίοδο αυτή συγκαταλέγεται και η ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας Κύπρου. Δεν παρέμεινε όμως για πολύ, ούτε στην Κύπρο. Στις 9 Ιουλίου του 1967 ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος (Κοτσώνης) τον ενθρόνισε μητροπολίτη της νεοσυσταθείσας Μητροπόλεως Νικαίας. Εκεί ανέπτυξε πλούσιο ποιμαντορικό έργο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη νεολαία. Ενδεικτική του ενδιαφέροντος του αυτού είναι η κατασκευή παιδικών κατασκηνώσεων στα Πίσια Κορινθίας και στη συνέχεια στη Στεφάνη Βοιωτίας. Οι κατασκηνώσεις της Στεφάνης ήταν και ο τόπος όπου άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της ενάτης Αυγούστου 1990. Κηδεύτηκε στις 11 Αυγούστου στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Νικαίας, όπου μέχρι και σήμερα βρίσκεται ο τάφος του. Τα άμφια του εκτίθενται στον Ιερό Ναό Εσταυρωμένου Αιγάλεω. Ο Νικαίας Γεώργιος κράτησε ισχυρούς δεσμούς με την γεννέτειρα του Βέροια και τους προσκόπους του συστήματος του. Την ενασχόληση του και την αγάπη του για το παιδί την όφειλε στον ελληνικό προσκοπισμό.
ο Νικαίας Γεώργιος Λεύκωμα 100 χρόνων βεροιώτικου προσκοπισμού έκδοση της Ε.Π.Π,Βέροιας και της Ν.Αυτοδιοίκησης Ημαθίας
Σ.Σ. Από το φθινόπωρο του 2021 , απροσχεδίαστα, αυθόρμητα, ξεκίνησε ένα ωραίο ταξίδι προβολής και δημοσιότητας καταξιωμένων πολιτών της προσκοπικής κίνησης στην Ημαθία των νεώτερων χρόνων μέσα από τα σαββατιάτικα φύλλα του ΛΑΟΥ. Πέραν της διάθεσης του γράφοντος να φωτίσει πρόσωπα που ζουν ή έφυγαν και έδωσαν την ψυχή τους για τον προσκοπισμό του τόπου, τίποτε δεν θα είχε συμβεί χωρίς το μεράκι ανάδειξης των παρουσιάσεων εκ μέρους της ευγενικής ψυχής δημοσιογράφου του ΛΑΟΥ κ. Σοφίας Γκαγκούση αλλά και του εκδότη του ΛΑΟΥ και συναδέλφου δικηγόρου κ. Ζήση Πατσίκα. Όπως μου αποκάλυψε ο πατέρας του Μιχάλης Πατσίκας, οι αδελφοί Πατσίκα τιμούν την παρακαταθήκη κ επιθυμία από τον αείμνηστο εκδότη πρόσκοπο Ζήση Πατσίκα, να αναδεικνύουν την προσκοπική κίνηση δια της εφημερίδος. Οι ηλεκτρονικοί δείκτες ανάγνωσης των δημοσιευμάτων είναι υψηλοί κ ενθαρρύνουν για την συνέχιση . Ελπίζω ότι οι αναγνώστες γονείς αλλά και οι ημαθιώτες που διοικούν την πόλη και τον Νομό να ενθαρρυνθούν και να αντιλαμβάνονται τον θησαυρό, την ιστορία, το ειδικό βάρος της προσκοπικής κίνησης στην νεολαία της πόλης και να διευκολύνουν το έργο των Προσκόπων.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.
