(Να τις διαβάσετε, θα σας ωφελήσουν)
Ρατσισμός-φιλοξενία: Σε εποχές, όπως οι σημερινές μετακινούμενων πληθυσμών, το πρόβλημα των μεταναστών ζητά λύση ανθρώπινη, πολιτισμένη. Και μην ξεχνάμε, οι Έλληνες μετανάστες γέμιζαν τις στοές του Βελγίου, τα εργοστάσια της Γερμανίας και της Σουηδίας, τα λαντζέρικα της Αμερικής, της Αυστραλίας, μερικά χρόνια πριν…
Ξένοι στα ξένα ζητούσαν την προστασία του Έλληνα και παγκόσμιου Θεού, του Ξένιου Δία…
Αθλητισμός και παιδεία: Με τη λέξη παιδεία προσδιορίζεται μία ευρύτερη και πολύπλευρη ανάπτυξη της ψυχής, του πνεύματος και του χαρακτήρα, αυτό ακριβώς που ονομάζουμε καλλιέργεια. Ο καλλιεργημένος άνθρωπος είναι ένα ολοκληρωμένος κοινωνικός τύπος με ανεπτυγμένα όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν τον πνευματικό και ψυχικό του κόσμο. Και έχει αποδειχθεί μεγάλη μορφωτική επίδραση που έχει ο αθλητισμός και στα sports γενικά πάνω στο πνεύμα και την ψυχή του ανθρώπου.
Αθλητισμός και επαγγελματισμός: Είχαμε συνηθίσει να θεωρούμε πρόβλημα, ανέκαθεν, τον επαγγελματικό ορισμένων αθλητών, που θεωρητικά ήταν ερασιτέχνες (Λύθηκε). Το πρόβλημα, όμως, αυτό είναι παλιό όσο και ο πολιτισμός αφού απασχολούσε και την αρχαιότητα. Λέγεται ότι ο Αλεξανδρινός πυγμάχος Ράντης ήταν ο πρώτης που κατηγορήθηκε για επαγγελματισμό. Ο αθλητής αυτός άργησε να φθάσει στην Ολυμπία, γιατί κατά το ταξίδι του στάθμευε σε Ιωνικές πόλεις και έπαιρνε μέρος σε αγώνες επαγγελματικού μποξ. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, οι Ελλανοδίκες του αφαίρεσαν τον στέφανο της νίκης και του επέβαλαν βαρύ πρόστιμο.
Εξάλλου, κατά τον Δίωνα τον Χρυσόστομο, αθλητής πήρε το μεγάλο για την εποχή εκείνη ποσό των (5) πέντε ταλάντων, προκειμένου να κοσμήσει με την παρουσία του την εορταστική τελετή.
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν αγνοούσαν την έννοια του «πριμ», αφού ο Σόλων, κατά τον Διογένη τον Λαέρτιο, περιόρισε και τις αμοιβές των αθλητών που συμμετείχαν στους αγώνες. Καθόριζε μάλιστα για τους Ολυμπιονίκες «πριμ» 500 δραχμών, για το Ισθμιονίκη 100 δρχ. και ανάλογα για τους άλλους Πανελλήνιους αγώνες, Νέμεα κ.λπ.
Προσφορά και ικανοποίηση: Εάν είσαι ευκατάστατος και δεν έχεις ανάγκες, δεν σημαίνει αυτό, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία αν είσαι, ότι δεν πρέπει να εργάζεσαι. Τότε, ακριβώς, η εργασία γίνεται ακόμη πιο ευχάριστη, γιατί δεν την επιβάλλει άλλη ανάγκη, παρά η ανάγκη της ενεργητικότητας και της ηθικής ικανοποίησης και όχι η ανάγκη για τον επιούσιον. Άλλωστε και από το προϊόν της εργασίας, με τέτοιους όρους μπορείς να αποβλέπεις και στην συμπλήρωση της υλικής ασφάλειας και την ακόμη καλύτερη εξασφάλιση των γηρατειών σου. Κυρίως, όμως, θα έχεις την υπέρτατη ανθρώπινη ικανοποίηση να προσφέρεις μέρος της επάρκειας των αγαθών σου και στους τελείως στερούμενους και αδύναμους που έχουν ανάγκη.
Η προσπάθεια: Η πραγματική και γόνιμη δράση, προς οποιονδήποτε σκοπό κι αν αποβλέπει, στηρίζεται μόνο στη μέτρια έστω, αλλά συνεχή και απεριόριστη προσπάθεια. Η ευεργετικότητα της θέλησης δεν τελεσφορεί τόσο με τις πολλαπλές και προκαταρκτικές προσπάθειες, όσο με τον έμμονο και διαρκή προσανατολισμό όλων των δυνάμεων του πνεύματος προς έναν και τον αυτόν αντικειμενικό σκοπό. Η διασπορά των δυνάμεων αυτών σε διάφορες και άσχετες προσπάθειες και απασχολήσεις, έστω και χρήσιμες, προδικάζει ασφαλώς την πλήρη αποτυχία του αρχικού σκοπού.
Θέληση: Η θέληση είναι ο πανίσχυρος και ο πιο σπουδαίος μοχλός της ζωής μας, είναι ο κυριότερος παράγοντας της ευτυχίας ή της δυστυχίας μας. Η θέληση είναι η μικρή παντοδυναμία του ανθρώπου, το «παστώ» του Αρχιμήδη, δύναμη άπειρος με την οποία, κατάλληλα υποβοηθούμενη από ενεργητικότητα, επιμονή και ευθυκρισία, μπορούμε να κατακτήσουμε περίοπτη θέση στη ζωή και να κτίσουμε την ευτυχία μας. Η προερχόμενη από την τύχη ευτυχία είναι πρόσκαιρη, εφήμερος και επισφαλής, μόνον αυτή που στηρίζεται στη θέληση είναι ακλόνητη και διαρκής.
Υπερκόπωση: Εργασία τακτική, ήρεμη κι ευχάριστη, ποτέ δεν μπορεί να φέρει υπερκόπωση. Για τον ισορροπημένο άνθρωπο ο μόχθος συντηρεί τη ζωή και την ελαστικότητα των οργάνων, είναι ευεργετήματα και όχι βασανιστήριο. Εκείνα που εξαντλούν και φέρνουν την υπερκόπωση είναι ο υπερβολικός κραδασμός του νευρικού συστήματος από συχνές συγκινήσεις, ανησυχίες, την άτακτη ζωή, τη στέρηση ύπνου, την άτακτη και κακή διατροφή, τους ανθυγιεινούς όρους ζωής και την κατάχρηση των διεγερτικών και των οινοπνευματωδών ποτών.
Αυτά για σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι. Θα επανέλθουμε.
