Ο Τάσος Πρωτοψάλτου υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια της όπερας Ντον Τζιοβάνι του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ σε μια μοναδική παράσταση συμπαραγωγή της Ακαδημίας Νέων Λυρικών Τραγουδιστών Camerata Bardi, του Teatro Grattacielo της Νέας Υόρκης, της Ελληνικής Συμφωνιέτας και του Δήμου Σύρου- Ερμούπολης στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων για το έτος 2022. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Απόλλων της Σύρου στις 29 και 30 Απριλίου 2022.
Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί τον δεύτερο καρπό της συνεργασίας του αυστριακού συνθέτη με τον Ιταλό λιμπρετίστα Lorenzo da Ponte και αποτελεί αναμφίβολα μια από τις δημοφιλέστερες και πιο αριστουργηματικές όπερες της κλασικής περιόδου. Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία του Ισπανού νάρκισσου καρδιοκατακτητή Δον Ζουάν, ο οποίος αναζητά την περιπέτεια και την ηδονή στο πρόσωπο οποιαδήποτε γυναίκας βρεθεί στο δρόμο του. Η εκδίκηση του γυναικείου φύλου ωστόσο, δεν θα αργήσει να φανεί, παίρνοντας τη μορφή του πέτρινου αγάλματος του διοικητή της Σεβίλλης και πατέρα της Ντόνα Άννα, τον οποίο ο πρωταγωνιστής έχει φονεύσει σε μονομαχία στην πρώτη σκηνή του έργου.
Το έργο θα παρουσιαστεί σε διασκευή για μικρή ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού και καλλιτεχνικού διευθυντή της Ελληνικής Συμφωνιέτας Γιώργου Γαλάνη και την ευρηματική σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του Teatro Grattaciello, Στέφανου Κορωναίου και τους φωτισμούς της Εμορφίλης Τσιμπλίδου.
Ο Τάσος Πρωτοψάλτου μας αναφέρει σχετικά " η προσέγγιση του έργου ανήκει στο πεδίο του μεταμοντέρνου. Υπάρχουν αναφορές στο στυλιζαρισμένο αισθητικό σύμπαν της δεκαετίας του '90 όπως αυτό αποτυπώθηκε στον κινηματογραφικό κόσμο του Πέδρο Αλμοδόβαρ αλλά και η διάθεση μιας διακαλλιτεχνικής προσέγγισης με αναφορές σε ποικίλα καλλιτεχνικά πεδία στο πλαίσιο της παράστασης από αμφότερους τον σκηνοθέτη Στέφανο Κορωναίο αλλά κι εμένα. Χρησιμοποιώ αναφορές στο δραματικό χρόνο του έργου το ροκοκό. Μελετώντας τον θεατρικό τρόπο με τον οποίο πτυχώνονταν τα υφάσματα την περίοδο εκείνη εμπνεύστηκα το σκηνικό της παράστασης που ουσιαστικά "ντύνει" τον σκηνικό χώρο. Στη δική μας περίπτωση όμως έχω χρησιμοποιήσει ένα σύγχρονο τεχνολογικό υλικό όπως το πολυμερές κελοφανοειδές αντί για το βελούδο ή το μπροκάρ. Συναντώ την Ισπανία που είναι ο δραματικός χώρος της όπερας αυτής μέσα από τους ταύρους που με ένταση σχεδιάζει η σύγχρονη ζωγράφος Lolita Valderrama Savage τους οποίους μετασχημάτισα σκηνογραφικά με τη βοήθεια του φωτός. Υπάρχουν επίσης αναφορές στη γεωμετρία του Piet Mondrian που τόσο επηρέασε τη σύγχρονη οπτική κουλτούρα." Και συμπληρώνει " Οφείλω πολλά στους πολύτιμους συνεργάτες μου και ιδιαίτερα στον σκηνοθέτη της παράστασης Στέφανο Κορωναίο η υψηλή αισθητική είναι ένας από τους σημαντικούς κοινούς κώδικες επικοινωνίας μας."
Η παραγωγή πλαισιώνεται από δύο καστ νέων λυρικών τραγουδιστών με συμμετοχές από Ελλάδα και εξωτερικό.
