† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας
ΠΡΟΣ τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Ἐν δούλοις τῷ Καίσαρος δόγματι ἀπεγράφης πειθήσας καί δούλους ἡμᾶς ἐχθροῦ καί ἁμαρτίας ἠλευθέρωσας Χριστέ».
Τό μέγα θαῦμα τῆς θείας οἰκονομίας, τό μέγα μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως γίνεται σήμερα πραγματικότης στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Δέν ὑπάρχει τίποτε μεγαλύτερο καί σημαντικότερο ἀπό τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Ὁ Θεός κάνει, θά λέγαμε μέ ἀνθρώπινους ὅρους, τή μεγαλύτερη ὑπέρβαση, προκειμένου νά σώσει τόν ἄνθρωπο,ὁ ὁποῖος μέ τήν ἐπιλογή του νά παρακούσει τήν ἐντολή του εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό κοντά του, εἶχε διαρρήξει τή σχέση του μαζί του, εἶχε καταστήσει τόν ἑαυτό του δέσμιο τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου. Γίνεται ἄνθρωπος ὁ Χριστός καί ἔρχεται στή γῆ, γιά νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τόν θεώσει. Γίνεται πτωχός, γιά νά μᾶς προσφέρει τόν πλοῦτο τῆς χρηστότητος. Λαμβάνει «δούλου μορφήν», γιά νά μᾶς ἀπελευθερώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου. Κλίνει οὐρανούς καί κατέρχεται στή γῆ, γιά νά μᾶς ἀνεβάσει ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐκπέσαμε, στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Καί δέν ἐπιλέγει ὁ Χριστός γι᾽ αὐτή τή μεγάλη θυσία πού κάνει γιά χάρη τοῦ ἀνθρώπου τίς ἰδανικές κατ᾽ ἄνθρωπον συνθῆκες. Λίγο πρίν νά γεννηθεῖ, ἡ Παναγία Μητέρα του καί ὁ προστάτης της, ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, ἀναγκάζονται νά κάνουν ἕνα δύσκολο ταξίδι μέχρι τή Βηθλεέμ, ὑπακούοντας στό δόγμα τοῦ Καίσαρος γιά ἀπογραφή. Λίγο πρίν νά γεννηθεῖ, «οὐκ ἦν τόπος ἐν τῷ καταλύματι», δέν ὑπῆρχε τόπος γι᾽ Αὐτόν πού δημιούργησε τόν κόσμο. Καί μόλις γεννήθηκε, σέ μία φάτνη ζώων ἀνακλίθηκε. Μόλις γεννήθηκε, ἀναγκάσθηκε νά γίνει πρόσφυγας, γιά νά ἀποφύγει τόν διωγμό τοῦ Ἡρώδη, πού νόμιζε ὅτι θά τοῦ στερήσει τήν ἐξουσία. Καί ἡ ἐπίγεια ζωή του συνεχίζεται μέ τόν ἴδιο τρόπο, κάτω ἀπό ἀνάλογες ἀντίξοες συνθῆκες, μέχρι τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάστασή του.
Καί διερωτᾶται κανείς: γιατί χρειαζόταν νά τά ὑπομείνει ὅλα αὐτά ὁ Θεός γιά τή σωτηρία μας; Δέν θά μποροῦσε νά μᾶς σώσει μέ ἕναν πιό εὔκολο τρόπο; Δέν ἀρκοῦσε μόνο ἡ ἐνανθρώπησή του ἤ ἔστω καί ἡ θυσία του ὡς ἀπόδειξη τῆς ἀπείρου ἀγάπης του γιά τόν ἄνθρωπο καί τή σωτηρία του;
Ἀσφαλῶς θά ἀρκοῦσε, ἀλλά ὁ Χριστός δέν ἤθελε νά ἐξαιρέσει τόν ἑαυτό του ἀπό τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζει ὁ ἄνθρωπος στή ζωή του. Ἤθελε νά μᾶς δείξει ὅτι ἡ σωτηρία μας περνᾶ μέσα ἀπό τίς δυσκολίες καί τίς δοκιμασίες καί τούς πειρασμούς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Ἤθελε νά μᾶς δείξει ὅτι οὔτε οἱ νόμοι τῶν ἀνθρώπων οὔτε οἱ ὁρισμοί καί οἱ περιορισμοί τους μποροῦν νά ἐμποδίσουν τή σωτηρία μας, ἐάν ἐμεῖς εἴμεθα ἀποφασισμένοι νά τήν ἐπιδιώξουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε γι᾽ αὐτήν.
Ὁ Χριστός ὡς Θεός «ἀπεγράφη πειθήσας τῷ Καίσαρος δόγματι», χωρίς νά παρακάμψει τήν ἀπόφαση τοῦ Καίσαρος καί χωρίς νά ἀντιδράσει, ἀλλά καί χωρίς αὐτή ἡ ὑποταγή του νά ἐμποδίσει καί νά παρακωλύσει τό ἔργο τῆς σωτηρίας μας, τό ὁποῖο ἦρθε γιά νά ἐπιτελέσει στή γῆ.
Καί αὐτό ἀποτελεῖ ἕνα μάθημα γιά μᾶς, γιά νά μήν δυσανασχετοῦμε καί νά μήν ἀντιδροῦμε σέ ὅσα κατά καιρούς νομίζουμε ὅτι δυσκολεύουν ἤ καί ἀντιτίθενται στήν προσπάθειά μας νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, νά βαδίσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.
Ἀποτελεῖ ἕνα δίδαγμα γιά ἐμᾶς, ὥστε νά μήν θεωροῦμε τά ἐμπόδια πού συχνά μᾶς δημιουργεῖ ὁ σύγχρονος κόσμος, οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας, ἡ ἀπαξίωση τῆς πίστεως ἤ καί τῆς Ἐκκλησίας ἀπό ὁρισμένους, κάποτε ἀκόμη καί οἱ νόμοι τῆς πολιτείας, ὡς προφάσεις γιά νά μήν μεριμνοῦμε καί νά μήν ἀγωνιζόμεθα γιά τή σωτηρία μας.
Ὁ Χριστός ἦρθε στή γῆ καί κάτω ἀπό τίς πιό ἀντίξοοες συνθῆκες μᾶς ἐξασφάλισε τή σωτηρία, τήν ὁποία μᾶς καλεῖ νά τήν οἰκειοποιηθοῦμε. Αὐτό πού ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς εἶναι ἡ θέλησή μας καί ἡ ἀπόφασή μας νά ἀξιοποιήσουμε τή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει, μέσα ἀπό ὅποιες δυσκολίες καί ὅποια ἐμπόδια συναντήσουμε στή ζωή μας, ἀκολουθώντας τό δικό του παράδειγμα. Γιατί τίποτε δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τή σωτηρία μας, ἐάν ἐμεῖς θελήσουμε μέ ταπείνωση νά δεχθοῦμε καί νά κρατήσουμε στήν ψυχή μας τόν δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα Χριστό, ἐάν ἐμεῖς τόν πιστεύσουμε ὡς σωτήρα καί λυτρωτή μας καί τοῦ ἐμπιστευθοῦμε τή ζωή μας, ἐάν ἐμεῖς τοῦ ἀνταποδώσουμε τήν ἀγάπη του μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημά του.
Αὐτό ἀποτελεῖ καί τήν ὁλόθερμη πατρική μου εὐχή γιά τά φετινά Χριστούγεννα, γιά ὅλους σας, ἀδελφοί μου.
Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς τεχθέντα Κύριον εὐχέτης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
