Κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου, εκτός από τα Εισόδια της Θεοτόκου και την Εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι για εμάς στην οικογένεια του ΛΑΟΥ ημέρα μνήμης για τον ιδρυτή της εφημερίδας μας Ζήση Πατσίκα, που έφυγε από την ζωή αυτή την ημέρα το 1987. Αν και πέρασαν 34 χρόνια από τον θάνατό του, αν και μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει γίνει αναφορά στην πολυσχιδή προσωπικότητά του, τις επαγγελματικές δραστηριότητες, το έργο και την προσφορά του στην κοινωνία, είναι ελάχιστες γραμμές και φτωχά λόγια για να περιγράψουν έναν άνθρωπο-φαινόμενο όχι μόνο για την εποχή του, αλλά και με τα σημερινά δεδομένα.
Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων Προσκοπισμού στην Ελλάδα, ανέτρεξα στο πλούσιο φωτογραφικό αρχείο του παππού μου, Ζήση Πατσίκα, από την προσκοπική του δράση, αφού υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος και ένας από τους ιδρυτές των αεροπροσκόπων στην Ελλάδα. Εντυπωσιακές φωτογραφίες από εκδηλώσεις, παρελάσεις και συναντήσεις με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού και παγκόσμιου προσκοπισμού. Το μάτι μου, ωστόσο, έμεινε σε μια φωτογραφία που θεωρώ ότι αντιπροσωπεύει τον παππού, έναν άνθρωπο της ουσίας, του αποτελέσματος και της προσφοράς.
Ο Ζήσης Πατσίκας το 1948, λίγους μήνες αφότου επέστρεψε από την Αίγυπτο, μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου μαχόταν μαζί με άλλους Έλληνες αξιωματικούς και τις συμμαχικές δυνάμεις, πήρε την πρωτοβουλία και ζήτησε από τους Έλληνες ομογενείς της Αιγύπτου, με τους οποίους διατηρούσε άριστες σχέσεις, να δωρίσουν 100 προσκοπικές στολές σε ελληνόπουλα στην Αθήνα, όπου είχε πλέον εγκατασταθεί με την οικογένειά του. Μια κίνηση που μπορεί να μην μας εντυπωσιάζει σήμερα, αλλά είχε άλλη σημασία και βαρύτητα σε μια Ελλάδα ρημαγμένη αμέσως μετά τον πόλεμο, που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και ο παππούς ήθελε με αυτή την ενέργεια να στηρίξει πάνω απ’ όλα τα παιδιά που πάντα φρόντιζε και είχε την έγνοια τους, από όποιες θέσεις ευθύνης κι αν υπηρέτησε.
Η φωτογραφία στο πίσω μέρος της γράφει ότι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ το 1948 και αναφέρει: «Εις τον περίβολον του επί της οδού Βεϊκου Δημοτικού Σχολείου ετελέσθη εορτή κατά την οποία διενεμήθησαν 100 ενδυμασίες, δωρεά των εξ Αιγύπτου ομογενών εις τους προσκόπους Κουκακίου-Βεϊκου. Εις την εικόνα οι λαβόντες ενδυμασίας.»
Αιωνία σου η μνήμη!
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας